شاخه خوفو رود نیل زمانی به اندازه کافی به جیزه جریان داشت تا سنگ های مورد نیاز برای ساخت اهرام را حمل کند.

30 آگوست 2022 -توسط باب یرکا، Phys.org

بازسازی یک هنرمند از شاخه خوفو رود نیل که اکنون از بین رفته. اعتبار: الکس بورزما / مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (2022). DOI: 10.1073/pnas.2202530119

تیمی از محققان وابسته به چندین موسسه در فرانسه، که با همکاری یکی از همکارانش از چین و دو نفر دیگر از مصر، شواهدی پیدا کرده اند که نشان می دهد شاخه خوفو رود نیل زمانی به قدری به جیزه نزدیک شده است که می توانسته برای حمل و نقل آن استفاده شود. سنگ هایی که برای ساختن اهرام معروف استفاده شده است. در مقاله خود که در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است، این گروه مطالعه خود را بر روی دانه های گرده فسیل شده یافت شده در رسوبات اطراف جیزه و آنچه در مورد تاریخچه شاخه خوفو به آنها نشان داده است را شرح می دهند.

در کار خود، محققان نمونه‌های رسوب هسته‌ای را که در طول سال‌ها از چندین مکان در جیزه و اطراف آن جمع‌آوری شده بود، به‌دست آوردند و سپس نگاهی دقیق به دانه‌های گرده فسیل‌شده‌ای که هزاران سال در آن‌ها به دام افتاده بودند، انداختند.

با ترکیب نتایج مطالعات قبلی که شامل مطالعه لایه‌های سنگی اطراف اهرام بود، آن‌ها دریافتند که می‌توانند تاریخچه شاخه خوفو را در حالی که در 8000 سال گذشته در منطقه جاری و فروکش کرده بازسازی کنند. سپس، با نگاهی به جدول زمانی و جریان این شاخه، متوجه شدند که سطوح آن به اندازه‌ای بالا بوده که تقریباً به تمام مسیر به جیزه می‌رسید – 7 کیلومتری از رود نیل – در زمان‌هایی که سه اهرام اصلی (منکائوره، خفره و خوفو) ) تقریباً 4000 سال پیش ساخته شدند.

محققان خاطرنشان می‌کنند که فسیل‌های دانه گرده‌ای که آنها پیدا کردند، بیشتر از علف‌های گلدار مانند آن‌هایی بود که امروزه در رودخانه نیل قرار دارند. آنها همچنین شواهدی از چند گیاه مردابی پیدا کردند که معمولاً در لبه‌های دریاچه‌ها رشد می‌کنند – و این نشان می‌دهد که شاخه خوفو آنقدر در سطح بالایی در منطقه باقی مانده است که طبیعت آن را دائمی می‌داند.

محققان همچنین دریافتند که مدت کوتاهی پس از سلطنت پادشاه توتانخ آمون، سطوح شاخه شروع به کاهش کرد که منجر به محیطی بسیار خشک تر شد. مطالعات دیگر روی استخوان‌ها و دندان‌های مومیایی‌های آن زمان نیز نشان داد که این ناحیه بسیار خشک‌تر می‌شود. محققان پیشنهاد می‌کنند که دیگرانی که از تکنیک‌های مشابه استفاده می‌کنند، می‌توانند در مورد اینکه چگونه تغییر جریان رودخانه بر دیگر تمدن‌های باستانی تأثیر گذاشته است، اطلاعات بیشتری کسب کنند.