اندی کوربلی -11 نوامبر 2021مجوز Doron/CC
مجموع ساختمانهایی که هزاران سال پیش به آب شیرین دسترسی پیدا کردند و به عنوان میراث فرهنگی قدیمی وجود داشتند و سپس رها شدند اکنون بعنوان چاه های پلکانی هند احیا می شوند.
سیستم‌های فاضلاب و آبیاری مدرن آنها را منسوخ کرده است، اما تحت فشار خشکسالی شدید، چاه‌های پلکانی بزرگ و کوچک هند به دلیل نبوغ باستانی و طراحی مدرن در حال بازسازی هستند.
چاه‌های پلکانی گاهی سنگرهای کوچکی هستند که از سنگ‌ها استفاده می‌کنند، آب باران را می‌گیرند و آب‌های زیرزمینی را دوباره پر می‌کنند، در حالی که برخی دیگر شاهکارهای معماری معکوس هستند، مانند چاند باوری در راجستان – یک مکان میراث جهانی متشکل از یک هرم پلکانی توسط 3200 پله بر روی راه پله های متقارن که مستقیماً در زمین حفر شده است.
با این حال، در اصل خود، چاه های پلکانی که زمانی بازسازی شده بودند، هنوز به همان خوبی که در دوران شکوفایی خود وظیفه خود را انجام می دادند، کار می کنند و ایالت های مختلف کشور به دنبال افزودن آنها به زرادخانه هیدرولوژیکی خود هستند زیرا هند با بدترین خشکسالی تاریخ مواجه است.
ویکتوریا لاتمن، نویسنده کتاب The Vanishing Stepwells of India، می گوید: «این طعنه آمیز است که چاه های پلکانی نادیده گرفته شده اند، با توجه به اینکه چقدر کارایی شگفت انگیزی در تأمین آب برای نزدیک به 1500 سال داشتند. اکنون، به لطف برنامه های مرمت، چاه‌های پلکانی به دور کامل خواهند آمد.»
چاه‌های پلکانی به‌عنوان «بائولیس» یا «بواریس» شناخته می‌شوند و همیشه به‌عنوان بنای یادبود نگهداری نشده‌اند. درعوض، بسیاری از بیش از 3000 بائولی هند رو به نابودی یا رها شدن کامل قرار گرفته اند و در عوض به زباله دانی تبدیل شده اند یا توسط شاخ و برگ مدفون شده اند.
ویکرامجیت سینگ روپرای، مدافع میراث فرهنگی و نویسنده که با آگا خان تراست برای فرهنگ کار می کند، می نویسد: «وقتی آنها شروع به پاکسازی زباله دانی کردند، ساختار چاه پله ای را در زیر زباله ها یافتند. سود منجر به بازسازی بائولیس هند می شود.این یکی از پلکانی‌های عمیق‌تر دهلی بود. پس از بازسازی، پورانا کیلا بائولی آنقدر آب دارد که کل چمن‌های [قلعه قدیمی در دهلی] توسط آن آبیاری می‌شوند.
آگا خان تراست با چاه‌های پلکانی در سراسر کشور کار می‌کند، مواد سمی و مواد خرد شده را سندبلاست می‌کند و با معماران میراث برای دولت‌هایی که علاقه‌مند به تعمیر بائولی‌ها هستند، همکاری می‌کند.
تنها در شهر دهلی 15 حلقه چاه بازسازی یا برای بازسازی هدف گذاری شده است که هزینه آن کمتر از 60000 دلار خواهد بود، اما 33000 گالن دیگر آب را به شهر می رساند. چاه پلکانی Toorji در جودپور، یک شهر جنگجوی قدیمی که در لبه صحرای تار قرار دارد، تعمیر شد، که به میزان خیره کننده 6.2 میلیون گالن کمک خواهد کرد.
گرام بهاراتی سامیتی (جامعه توسعه روستایی)، یک سازمان غیرانتفاعی در منطقه جیپور راجستان، هفت چاه پلکانی را در روستاهای مختلف احیا کرده است و دسترسی مطمئن به آب را برای 25000 نفر بازیابی کرده است.یکی از آن روستاها شیوپورا بود و راجکومار شارما، مدیر مدرسه ابتدایی دولتی آنجا، بازگشت بائولی ها را جشن گرفت.
افزودن یک چاه پلکانی سنتی به تأمین آب یک ایالت، ویژگی‌های معماری هند را که به تمدن دره سند ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد، احیا می‌کند. آنها درآمد توریستی ایجاد می کنند و می توانند در مراسم مذهبی و از نظر اجتماعی به عنوان استخر های شنا خدمت کنند.
Good News, Inspiring, Positive Stories
