3 نوامبر 2020توسط دانشگاه هوستون
Cunjiang Yu ، بیل دی کوک ، دانشیار مهندسی مکانیک در UH ، گروهی از محققان را هدایت کرد ه که یک پچ قلب ساخته شده الکترونیکی کاملاً لاستیکی ساخته شده را می توان به طور مستقیم بر روی قلب قرار داد تا فعالیت الکتروفیزیولوژیک ، دما ، ضربان قلب و سایر شاخص ها ، همگی را در یک زمان جمع آوری کند .
ضربان سازها و سایر دستگاه های قلبی قابل کاشت که برای کنترل و درمان آریتمی ها و سایر مشکلات قلبی استفاده می شود ، به طور کلی یکی از دو اشکال را دارند – آنها با مواد سخت ساخته می شوند که نمی توانند برای جا دادن در قلب تپنده حرکت کنند ، یا از مواد نرم ساخته شده اند که می توانند فقط مقدار محدودی از اطلاعات را جمع آوری کنند.
محققان به سرپرستی یک مهندس مکانیک از دانشگاه هوستون در Nature Electronics گزارشی را منتشر کرده اند که از ایمپلنت الکترونیک کاملاً از مواد لاستیکی ساخته شده است و می تواند مستقیماً بر روی قلب قرار گیرد تا فعالیت الکتروفیزیولوژیک ، دما ، ضربان قلب و سایر شاخص ها را همزمان جمع کند.
Cunjiang Yu ، بیل دی کوک ، دانشیار مهندسی مکانیک در UH و نویسنده مربوطه برای مقاله ، گفت: این اولین دستگاه باریک الکترونیکی است که بر اساس مواد الکترونیکی کاملاً لاستیکی سازگار با بافت قلب سازگار است و به دستگاه اجازه حل می دهد. محدودیت های کاشت قلب قبلی ، که عمدتا از مواد الکترونیکی سفت و سخت ساخته شده است را ندارد.
یو گفت: “برای افرادی که آریتمی قلبی یا حمله قلبی دارند ، باید سریعاً مشکل را شناسایی شود.” “این دستگاه می تواند چنین کاری انجام دهد.” یو همچنین یک محقق اصلی در مرکز ابررسانایی تگزاس در UH است.
علاوه بر توانایی جمع آوری همزمان اطلاعات از چندین مکان در قلب – مشخصه ای که به عنوان نقشه برداری فضایی شناخته می شود – دستگاه می تواند انرژی را از ضربان قلب گرفته و بدون منبع تغذیه خارجی کار کند. محققان گزارش دادند که این امر به آن امکان می دهد تا نه تنها داده ها را برای تشخیص و پایش ردیابی کند ، بلکه مزایای درمانی مانند پیس الکتریکی و فرسایش حرارتی را نیز فراهم کند.
وی پیشرو در توسعه الکترونیک وکاملا لاستیکی با قابلیت سنجش و سایر قابلیت های بیولوژیکی ، از جمله برای استفاده در دست ، پوست و سایر دستگاه های روباتیک است. پچ بیوالكترونیك اپیكاردی بر اساس این ماده با خواص مكانیكی تقلید از بافت قلب ، ایجاد یك رابط نزدیك تر و با كاهش خطر آسیب دیدن ایمپلنت به عضله قلب است.
برخلاف بیوالكترونیك كه اساساً مبتنی بر مواد سفت و سخت با ساختارهای مكانیكی است و قابل انعطاف در سطح ماكروسكوپی است ، ساخت بیوالكترونیك از مواد با مدولهای منطبق با بافتهای بیولوژیك نشان دهنده مسیری امیدواركننده به سمت بیوالكترونیك نسل بعدی و حسگرهای زیستی است كه سخت نیستند.
