توسط دانشگاه صنعتی آیندهوون14 سپتامبر 2020
امروزه رایانه و نرم افزار بیش از هر زمان دیگری مهم هستند. در سیستم هایی مانند اتومبیل ، هواپیما و دستگاه های پزشکی ، پیاده سازی نرم افزار بدون نقص عمده یا “اشکال” بسیار مهم است. توماس نیل نامزد دکتری دانشگاه صنعتی آیندهوون بر اساس روش بررسی مدل ، سه روش برای کنترل دقیق و رفع سریع اشکالات را توسعه داد ه است.
بررسی مدل یکی از دقیق ترین تکنیک ها برای بررسی نرم افزار است. همه کارهایی را که یک سیستم نرم افزاری می تواند انجام دهد و “حالاتی” را که می تواند در آن باشد بررسی می کند تا بررسی کند که آیا در صورت نیاز کار می کند یا نه . چالش این است که نرم افزار اغلب از قسمتهای زیادی تشکیل شده است که به طور موازی کار می کنند. این روش می تواند باعث افزایش انفجاری در تعداد وضعیت هایی شود که باید بررسی شوند ، و بررسی مدل را پرهزینه و حتی غیرقابل کنترل می کند. نیل با کاهش تعداد حالاتی که باید بررسی شوند روشهای جدیدی را برای حل این مشکل کشف کرد.
در نظر داشتن هدف نرم افزار
سه روش كاهش جدیدی كه نیل توسعه داده است در یك چیز مشترك است: آنها نیازمندی وضعیت ها را در نظر می گیرند. این اطلاعات اضافی به این معنی است که درک اینکه کدام وضعیت ها نیازی به بررسی ندارند آسان تر است. نیل برای اینکه بتواند همزمان رفتار و نیاز سیستم را ببیند ، ابتدا روشی ساخت یافته و جدید برای نشان دادن ترکیب رفتار ها و نیازها ایجاد کرد.
تکنیک اول با گروه بندی حالتهای مشابه با هم ، تعداد حالتها را کاهش می دهد. این امر حتی امکان کار با تعداد بی نهایت وضعیت را نیز فراهم می کند. رویکرد دوم بررسی می کند که آیا قطعاتی که به طور موازی کار می کنند گاهی اوقات به طور مستقل یک کار را انجام می دهند یا خیر. در آن صورت ، لازم نیست همه حالتهای احتمالی بررسی شود. آخرین تکنیک بررسی می کند که برخی از عناصر داده مرتبط هستند یا خیر ، در صورت عدم وجود بودن ارتباط ، آنها را حذف می کند.
نرم افزار سازی سریع تر ، ایمن تر
در آینده ، این ایده ها با کاهش هزینه توسعه و زمان فروش نرم افزارهای حیاتی برای ایمنی آنها کمک زیادی می کنند. این موضوع می تواند مراقبت های بهداشتی با فناوری پیشرفته را مقرون به صرفه تر و در نتیجه برای همه قابل دسترسی تر کند. علاوه بر این ، تکنیک های نیل می تواند به از بین بردن اشکالات خطرناک از سیستم هایی مانند هواپیما کمک کند. در حال حاضر ، استفاده از ایده های وی و به طور کلی بررسی مدل ، نیاز به تخصص زیادی دارد. برای امکان پذیرش گسترده ، لازم است یک سیستم کاملاً خودکار ایجاد شود که تصمیم بگیرد کدام روش برای یک برنامه خاص مناسب است.
