توسط جان روچ ، مایکروسافت14 سپتامبر 2020
مرکز اطلاعات جزایر شمالی از کف دریا در جزایر اورکنی اسکاتلند بازیابی و بین پونتون های یک کشتی دروازه ای غوطه ور و به اسکله ای در استرومنس ، اورکنی منتقل شد. یک پوشش جلبکی ، انبار و شقایق دریایی در طول استقرار دو ساله آن در مرکز داده رشد کرده است.
در اوایل تابستان امسال ، متخصصان دریایی یک مرکز داده به اندازه یک کانتینر که با جلبک ها ، خزه ها و شقایق های دریایی پوشانده شده است را از کف دریا در جزایر اورکنی اسکاتلندخارج کردند.
با انجام یک تلاش چند ساله که ثابت کرد مفهوم مرکز داده های زیر آب و همچنین از نظر لجستیکی ، زیست محیطی و اقتصادی عملی است ، مرحله نهایی خود را آغاز کرد.
تیم Project Natick مایکروسافت این مرکز اطلاعاتی جزایر شمال را در عمق 117 فوت درکف دریا در بهار 2018 مستقر کرد و برای دو سال آینده ، اعضای تیم عملکرد و قابلیت اطمینان سرورهای مرکز داده را بررسی و نظارت کردند.
این تیم فرض کردند که یک ظرف مهر و موم شده در کف اقیانوس می تواند راه هایی برای بهبود قابلیت اطمینان کلی مراکز داده فراهم کند. در خشکی ، خوردگی ناشی از اکسیژن و رطوبت ، نوسانات دما و سایر عوامل انسانی، همه متغیرهایی هستند که می توانند به خرابی تجهیزات کمک کنند.
بن کاتلر ، مدیر پروژه در گروه تحقیقاتی پروژه های ویژه مایکروسافت که پروژه Project Natick را هدایت می کند ، گفت: درس هایی که از Project Natick آموخته اند همچنین به استراتژی پایداری مرکز داده مایکروسافت در مورد انرژی ، اتلافات و موضوع آب ارایه می دهند.
علاوه بر این ، قابلیت اطمینان اثبات شده مرکز داده های زیر آب ، بحث و گفتگو با یک تیم مایکروسافت در Azure را ایجاد کرده است که به دنبال خدمت به مشتریانی است که نیاز به استقرار و فعالیت پایگاه داده های تاکتیکی و مهم در هر نقطه از جهان دارند.
ویلیام چاپل ، معاون رئیس سیستم های مأموریت Azure ، گفت: “ما جهان را با دستگاه های بزرگ و کوچک پر می کنیم.” “یادگیری اینکه چگونه می توان مراکز داده را به اندازه کافی قابل اعتماد کرده و نیازی به تماس انسانی ندارند ، رویای ماست.”
مفهوم مرکز داده زیر آب در مایکروسافت در سال 2014 و در جریان ThinkWeek ، رویدادی که کارمندان را برای به اشتراک گذاشتن ایده ها آنها را دور هم جمع می کند ارایه شد. این مفهوم یک روش بالقوه برای ارائه خدمات ابری سریع به جمعیت ساحل نشین و صرفه جویی در انرژی در نظر گرفته شد.
بیش از نیمی از جمعیت جهان در 120 مایلی سواحل زندگی می کنند. با قرار دادن مراکز داده در زیر آب در نزدیکی شهرهای ساحلی ، داده ها مسافت کمی را طی می کنند و منجر به وب گردی سریع ، روان و ویدئو و بازی ها می شوند.
همچنین زیر سطح دریاها درجه حرارت دائماً خنک بوده و امکان طراحی مرکز دیتا با صرفه جویی در مصرف انرژی را فراهم می کنند. به عنوان مثال ، آنها می توانند از لوله کشی تبادل گرمایی همانند آنچه در زیردریایی ها استفاده می شود استفاده کنند.
تیم Project Natick مایکروسافت ثابت کرد که مفهوم مرکز داده زیر آب در طول استقرار 105 روزه در اقیانوس آرام در سال 2015 امکان پذیر است. مرحله دوم این پروژه شامل قرارداد با متخصصان دریایی در تدارکات ، کشتی سازی و انرژی های تجدید پذیر است تا نشان دهد که این مفهوم ها نیز عملی است .
کاتلر گفت: “ما در حال حاضر در تلاشیم تا آنچه را که در مقابل احساس نیاز به رفتن و اثبات موارد دیگر انجام داده ایم ، مهار کنیم.” “ما آنچه را كه باید انجام دهیم انجام داده ایم. Natick یك عنصر اصلی برای استفاده شركت در صورت مناسب بودن است.”
جلبک ها و شقایق های دریایی
استقرار و بازیابی پایگاه داده در زیر آب جزایر شمالی به رقابتی از روبات ها و وینچ هایی که بین پونتون های یک دروازه بازی می کردند ، نیاز داشت. این روش یک روز کامل به طول انجامید.
جزایر شمالی هنگام استقرار درخشان سفید بود. دو سال در زیر آب زمان لازم برای تشکیل یک لایه نازک از جلبک ها و رشد شقایق های دریایی به اندازه یک طالبی را در گوشه و کنار آن فراهم کرده بود.اما مشکل خاصی را ایجاد نکرده بود .
جزییات موضوعات حمل ونقل حذف شده است
