7 سپتامبر 2020توسط مایکل ریچاردسون
هواپیماهای بدون سرنشین یا انواع پهپاد ها نحوه مشاهده جهان را تغییر داده اند. یا بگونه ای حتی عمیق تر ، هواپیماهای بدون سرنشین چگونگی مشاهده جهان را دگرگون کرده اند ، اینکه چگونه درباره وقایع مهم تصمیم می گیریم و “حقیقت” مشترک خود را از آنچه اتفاق افتاده ایجاد می کنیم.
هواپیماهای بدون سرنشین با خلبانی از راه دور و مجهز به سنسورها ، در حال تغییر نحوه مشاهده جنگ ، تغییر اقلیم ، اعتراضات سیاسی و اکنون بیماری همه گیر COVID-19 هستند. در هفته های اخیر ، هواپیماهای بدون سرنشین در خصوص ناآرامی های شهر کنوشای آمریکا را در پی تیراندازی جیکوب بلیک و ویرانی انفجار شیمیایی بیروت و طوفان گرمسیری لورا تصاویری را پخش کرده اند.
فناوری هواپیماهای بدون سرنشین می تواند دیدگاه ها ی قبلی را محو کند ، بر روی نظارت تمرکز کند و به مردم اجازه می دهد شاهد همه چیز باشند ، از اعتراضات عمومی گرفته تا مکان هایی که توسط همه گیری از دسترس خارج شده است.
هواپیماهای بدون سرنشین بیشتر از آنچه دیده می شود ، عمل می کنند
درست است که هواپیماهای بدون سرنشین ماشین دید و تصویر برداری هستند. آنها با نگاهی بصورت مداوم به زمین ، به هوا پرتاب می شوند و تصاویر را به نقطه کنترل خود می رسانند. برای اکثر هواپیماهای بدون سرنشین ، تصاویری که ارسال می کنند نوری است. برای هواپیماهای بدون سرنشین نظامی و آنهایی که در پلیس ، نظارت بر مرز و حتی حفاظت از حیوانات استفاده می شوند ، تصویربرداری دمایی نیز رایج است.
اما هواپیماهای بدون سرنشین همچنین ماشین داده ای هستند که اطلاعاتی درباره ارتفاع ، سرعت ، مکان و موارد دیگر جمع می کنند.
تحقیقات من نشان می دهد این ترکیب بینایی هوایی ، کنترل از راه دور و ایجاد داده ها در حال مشاهده جهان اطراف ما است. تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین تمایز بین جنگ و خانواده ، انسان و ماشین را از بین می برد.
هواپیماهای بدون سرنشین به طور فزاینده ای در مسیرخودمختاری هستند. چشم انداز هواپیماهای بدون سرنشین وضعیت جنگ را تعریف می کند ، اما در حالت های جدید هنری ، کنشگری و فرهنگ عامه پسند و تبلیغاتی نیز به طور فزاینده ای حضور دارند.
در عین حال ، هواپیماهای بدون سرنشین به ما اجازه میدهند شاهد خشونت دولتی باشیم که ممکن است در غیر این صورت ، شناسایی نشده باشد و حتی سیستم های داده ای نامرئی را که در کنترل فضای هوایی پلیس است را ، آشکار کند.
تصاویر هواپیماهای بدون سرنشین از مین های عمل نکرده ، سفید شدن بدنه بزرگ سد ها و ویرانی شدید آتش سوزی ، سیل و خشکسالی اثرات شرایط اضطراری آب و هوا را گریزناپذیر می کند.
شاهد همه گیری
امسال هواپیماهای بدون سرنشین این امکان را به مردم سراسر دنیا داده اند تا شاهد خالی شدن شهرها از جمعیت معمول خود باشند. این تصاویر گواهی بر میزان آشفتگی زندگی روزمره است. برای کسانی که در محل زندگی خود پناه می گیرند ، این تصاویر می توانند احساسی از ماهیت مشترک یک زمان عمیقاً منزوی را فراهم کنند.
بر خلاف به روزرسانی مداوم آزمایشات ، آمار آلودگی و مرگ و نمودارها در همه جا که نشان می دهد منحنی ها صاف یا رو به افزایش هستند ، هواپیماهای بدون سرنشین به ما امکان می دهند شاهد اختلال غیر عادی ، مالیخولیایی و به طرز عجیبی زیبا در زندگی روزمره باشیم.
ماه گذشته ، آسمان سئول در کره جنوبی با حدود 300 هواپیمای بدون سرنشین روشن شده و پیام های ایمنی بهداشت عمومی و تشویق قرنطینه را ایجاد کرده است. پیش از این ، Adas Vasiliauskas ، عکاس لیتوانیایی از هواپیمای بدون سرنشین خود برای تسهیل ارتباطات انسانی با دوستان و همسایگان خود استفاده می کرد ، زیرا آنها از لباس پوشیدن و ژست گرفتن برای پرتره های خانوادگی خوشحال بودند.
با وجود میلیون ها نفر در قرنطینه و محدودیت های مسافرتی ، فیلم های هواپیماهای بدون سرنشین که به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته می شوند می توانند به مردم کمک کنند مکان های دور را بدون خروج از خانه تجربه کنند.
مشاهده جهان از طریق هواپیماهای بدون سرنشین می تواند هم برای افراد خوب و هم برای افراد قدرتمند باشد. این می تواند زیبایی و بی عدالتی را آشکار کند ، اما همچنین می تواند افراد را تحت نظارت ناخواسته قرار دهد. هرچه هواپیماهای بدون سرنشین بیشتر و بیشتر در چگونگی مشاهده جهان قرار می گیرند ، درک عمیق تری از اخلاق مشاهدات هوایی ضروری خواهد بود.
https://techxplore.com
