خلبانان و استفاده از مهارتهایشان در مشاغل جدید

توسط مارتین استورک 7 سپتامبر 2020

مارتین استورک ، کاپیتان بوئینگ 737 که همچنین برای حمایت از خلبانان در حال مطالعه وضعیت مسیرهای شغلی هم هست چنین استدلال می کند  که ، در حالی که بیشتر خلبانان مجموعه ای از مهارت های قابل عرضه و درامدزا را برای زندگی خارج از کابین خلبانی کسب کرده اند ، اما برخی از این ویژگی ها همیشه به اندازه کافی ارزشمند نیستند.

طراحی هواپیمای مدرن مبتنی بر افزونگی اجزای حیاتی در مورد ایمنی مانند سیستم های هیدرولیکی یا الکتریکی است. در حال حاضر نیز به همین دلیل  در هر هواپیما دو خلبان را در کابین خلبان خواهید دید. خلبانان بسیار آموزش دیده و مجهز به مهارت های بی شمار که در حال حاضر دوره های سختی را سپری می کنند. اما لازم به یادآوری است که برخی از این مهارت ها مانند رهبری ، حل مسئله پیچیده و ارتباطات  ، کاملاً قابل انتقال به دیگران بوده و بسیار مورد تقاضا هستند.

برای کسانی که چشم انداز نامناسبی نسبت به اوضاع دارند ، باید امید به زندگی را در خارج از کابین خلبان  جستجو کنند. در شرایط فعلی اکثر شرکت های هواپیمایی ناوگان و تعداد خلبانان را کاهش می دهند

اما خلبانان همیشه از طیف کاملی از توانایی هایی که در طول دوره های آموزشی و تجربیات خود ایجاد کرده اند از آن ها بخوبی استفاده نمی کنند. و “طرز فکر” خلبان بودن ، که طی سالهای طولانی پرواز حرفه ای ایجاد شده است ، ممکن است مانعی بزرگتر در مسیر آزادی حرفه ای جدید (و خصوصی) برای آنها باشد. و این بدلیل آنست که قرار گرفتن در محیط کاری پویا در صنعت هوانوردی ، در حالی که تابع هوشیاری جمعی – شیوه تفکر – از صنعت هواپیمایی است ، ذهنیت خاصی ایجاد می کند.

برای خلبانان ، این ذهنیت درکابین خلبان متوقف نمی شود ، بلکه به عنوان ذهنیت حالت خلبان خودکار  بصورت ناخودآگاه ادامه می یابد.

برخی ویژگی های خاص مانند رهبری ، تصمیم گیری و توانایی کنار آمدن با موقعیت های بسیار استرس زا ، ویژگی های مثبتی هستند ، اما ویژگی های دیگری نیز وجود دارد که مانع از کمک به آنها است.

به عنوان مثال ، خلبانان – همانطور که انتظار دارید – ریسک پذیر نیستند ، در عوض در صدد رفع یک مشکل هستند.  آنها همچنین تمایل به عدم ابتکار یا خلاقیت و غریزه برای جلوگیری از چالش ها داشته و در عوض به دنبال فرود در نزدیکترین فرودگاه مناسب هستید.

و خلبانانی که از شغل رویایی خود و احترامی که برای آن به وجود می آید ،  در حالت فعلی که از آن محروم هستند می توانند در صورتی که دیگر در کابین خلبان یا لباس فرم نباشند از عدم هویت رنج ببرند ، (مشکلی که به “سندرم اپولت” معروف است).

آگاهی از این عوامل ، چه مثبت و چه منفی ، امری کلیدی است. وقتی کابین خلبان دیگر مرکز دنیای خلبانان نیست ، این طرز فکر منحصر به فرد چگونه بر تصمیم گیری هایشان تأثیر می گذارد؟

اولین قدم برای خدمه پرواز این است که برای کنار آمدن با اوضاع بخواهند به طور فعال در جستجوی گزینه های شغلی حرفه ای خارج از کابین خلبان شرکت کنند.

پس از انجام این کار ، ایجاد “ذخایر سوخت” مهم است: چه مدت می توانید قبل از ته کشیدن مخازن  پولی خود ادامه دهید ، و این امر شما را مجبور به پذیرفتن هر کاری برای حفظ جریان نقدی می کند؟

این به شخص بستگی دارد ، اما فرمول ساده ای برای درک آن موجود است:

ذخایر نقدی فعلی تقسیم بر هزینه های ماهانه = زمان موجود برای مانور.

بسیاری از آنها قربانی ذهنیت “نزدیکترین فرودگاه مناسب” شده اند: آنها به جای اینکه روش تأمل ، تفکر استراتژی و ایجاد برنامه زمان بگذارند ، نزدیکترین گزینه اشتغال موجود را در زمینه هایی که نیاز به صلاحیت بی اهمیت دارند انتخاب می کنند. به طور طبیعی ، رقابت در این مشاغل بسیار بیشتر است و حقوق و دستمزد نیز به طور کلی کمتر است.

به همین دلیل نشستن ، همراه با هر طرف علاقه مند ، و ارائه یک چشم انداز استراتژیک بسیار مهم است.

این برنامه سه ساله باید  شامل نقاط قوتها ، مهارت ها ، ارزش های شما و همچنین شناسایی هرگونه خلا آموزشی که باید پر شود ، باشد. مرحله بعدی ساختن رزومه شغلی شماست که داستان سفر حرفه ای شما را تاکنون بیان می کند. هنگام تهیه پیش نویس آنرا بر ای انتخاب این مسیر شغلی جدید بررسی کنید.

کارفرمایان می خواهند بدانند که چرا شما در حال کشف فرصت های جدید هستید و اینکه آیا احتمالاً شما برای اولین فرصت پرواز که خود را نشان می دهد آنها را ترک خواهید کرد. به بیان دیگر – چرا این همه وقت و انرژی را در یک مسیر جدید سرمایه گذاری می کنید ، اگر آماده هستید که دوباره به کار قبلی خود بروید؟ دلایل اصلی را پیدا کنید که چرا دوست دارید در منطقه دیگری خارج از کابین خلبان کار کنید. به یاد داشته باشید: دلایل بهانه های مختلفی دارند.

در طول آن مسیر ممکن است نکات منفی همراه با خلبان را کشف کنید: ساعات کاری نامنظم ، تاخیر در پرواز و دور بودن از خانه ، از دوستان و خانواده.

به علاوه ، چون کنترل محدودی بر زندگی خود دارید شما به عنوان یک فرد به راحتی سعی در بهینه سازی این عوامل داشته اید. بنابراین دوباره از خود سوال کنید: آیا فقط فرصت های جدیدی را که در پیش رو دارید را رد کرده و به مکانی با کنترل محدود باز خواهید گشت؟

بنابراین ضروری است که خلبانان در انتخاب شغل خود مقاومت کنند. انعطاف پذیری نه تنها برای دور زدن رکود صنعت بلکه برای بازیابی مجدد کنترل زندگی حرفه ای شما حیاتی است.

بر این اساس ، خلبانان باید خود را آماده کنند و برای غلبه بر مقاومت درونی و ایجاد انعطاف پذیری در اطراف شغل خود ، از زمان خود بهترین استفاده را ببرند.

https://www.flightglobal.com