15 دسامبر 2025، جورجینا یدیکوفسکا -ابر دود بر فراز هیروشیما، ژاپن و هاتسو کاجیما، دختر 13 ساله ای که در بمباران جان باخت.ابر دود بر فراز هیروشیما، ژاپن و هاتسو کاجیما، دختر 13 ساله ای که در بمباران جان باخت.آرشیو ملی / سالن یادبود صلح ملی هیروشیما برای قربانیان بمب اتمی
دختر نوجوانی که به طرز غم انگیزی در بمباران اتمی هیروشیما جان خود را از دست داد، تقریباً 80 سال بعد از طریق تجزیه و تحلیل DNA شناسایی شد و سرانجام به دهه ها بلاتکلیفی پایان داد و خانواده اش را بسته بود.قربانی 13 ساله، به نام هاتسو کاجیما، در 6 آگوست 1945، زمانی که اولین بمب اتمی به نام Little Boy در ماه های پایانی جنگ جهانی دوم بر شهر ژاپن پرتاب شد، درگذشت.
هویت او پس از آن تایید شد که کارشناسان پزشکی قانونی DNA را از تارهای موی حفظ شده ای که برای چندین دهه با بقایای ناشناس نگهداری می شد، استخراج کردند. آزمایش بقایا توسط برادرزاده او، شوجی کاجیما، 60 ساله، درخواست شد.
شوجی توضیح داد که درخواست تجزیه و تحلیل DNA به دلیل تردید در مورد تایید تطابق تصمیم دشواری بود. وی تاکید کرد: امیدوارم سایر خانواده هایی که در شرایط مشابه ما قرار دارند، اجساد عزیزانشان به آنها تحویل داده شود.
یانگ هاتسو دانش آموز سال دوم دبیرستان دخترانه بود. برخلاف بقیه اعضای خانوادهاش که در اوایل سال 1945 به منچوری تحت اشغال ژاپن نقل مکان کردند، او نزد مادربزرگش هارو در هیروشیما ماند.هاتسو که مشتاق تکمیل تحصیلاتش بود، اغلب به خانوادهاش نامه مینوشت و میگفت که برای امتحانهایش سخت مطالعه میکند تا باعث افتخار آنها شود. آساهی شیمبون گزارش داد که در یکی از نامه های او آمده است که حملات هوایی مانع از مطالعه او شده است.
در صبح روز 6 اوت، او در میان تقریباً 360 دانش آموزی بود که برای تخریب ساختمانها به منظور ایجاد آتششکنهایی با هدف محدود کردن آسیبهای حملات هوایی ایالات متحده بسیج شدند.دانش آموزان در حدود 600 مایل (یک کیلومتر) از زمین صفر در منطقه ناکاجیما-شینماچی (که اکنون بخشی از بخش ناکا هیروشیما است) کار می کردند که بمب منفجر شد. تقریباً همه به دلیل قرار گرفتن در معرض شدید تشعشعات حرارتی فوراً کشته شدند.مادربزرگ او نیز در این انفجار جان باخت. پس از جنگ، خانواده هاتسو به هیروشیما بازگشتند و او و مادربزرگش را جستجو کردند، اما هیچ اثری پیدا نکردند.
با این حال، پس از اینکه مقامات هیروشیما بقایای مادربزرگ را در سال 2021 در میان هزاران قربانی ناشناس در پارک یادبود صلح هیروشیما شناسایی کردند، شوجی شروع به تعجب کرد که آیا ممکن است مجموعه دیگری از بقایای اشتباه شناسایی شده متعلق به عمه او باشد.
بقایای مورد بحث شامل چندین رشته مو بود که دری را برای تجزیه و تحلیل DNA باز کرد. آنها توسط شهر نگهداری می شدند و به عنوان خواهر هاتسو شناخته می شدند. حتی اگر شهر قبلاً به دلیل محدودیتهای فنی از آزمایش ژنتیکی بقایای سوزانده شده خودداری کرده بود، موها نمونهای قابل دوام بود.
به درخواست شوجی، متخصصان پزشکی قانونی در دانشگاه دندانپزشکی کاناگاوا مو را در اواخر نوامبر 2025 تجزیه و تحلیل کردند. سپس DNA استخراج شده با خواهر کوچکتر هاتسو که اکنون 91 سال دارد مقایسه شد.نتایج هیچ تناقضی را نشان نداد و رابطه خانوادگی را تایید کرد. این اولین باری بود که دانشگاه با استفاده از DNA مو با موفقیت یک قربانی بمب اتمی را شناسایی کرد.
هیروشی اوهیرا، دانشیار پزشکی قانونی دندانپزشکی، 65 ساله، گفت: “موها در شرایط خوبی نگهداری می شدند و هنوز کمی درخشندگی داشتند.” “نگه داشتن آن در ظرفی که آن را از هوای بیرون بسته بود احتمالا کمک کرده است.”
مقامات شهر در 13 دسامبر 2025 با شوجی تماس گرفتند تا نتایج را تأیید کنند که مدت ها انتظار خانواده را بسته بود. مادر هاتسو سالها با حسرت زندگی میکرد و آرزو میکرد که کاش اصرار میکرد که دختر بزرگش هیروشیما را با بقیه اعضای خانواده ترک کند.
پدر شوجی متوجه شد که جسد مادرش شناسایی شده است، اما در سال 2023 بدون اینکه بداند جسد هاتسو نیز پیدا شده است، درگذشت. شوجی انتظار دارد جسد عمه اش را در اوایل سال آینده دریافت کند.
