جیجو مالاییل -۸ نوامبر ۲۰۲۵، منبع ترجیحی اخبار گوگل -این روش تقاضای مواد اولیه را کاهش می‌دهد و فشار بر منابع را کم می‌کند. (تصویر نمایشی)
پروژه‌ای به رهبری محققان چینی در حال بررسی تبدیل زباله‌های ساختمانی به یک منبع ارزشمند است.یک مطالعه جدید به رهبری دانشگاه تسینگهوا نشان می‌دهد که شن و ماسه بازیافتی از ساختمان‌های تخریب شده می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ نیمی از نیازهای مصالح ساختمانی چین را تأمین کند.
به گفته محققان، استفاده از فناوری‌های پیشرفته بازیافت و شیوه‌های اقتصاد چرخشی می‌تواند برخی از استان‌ها را قادر سازد تا ۶۵ درصد از سنگدانه‌ها را بازیابی کنند.این رویکرد می‌تواند تقاضای مواد اولیه را به شدت کاهش دهد و فشار بر منابع طبیعی را کاهش دهد، زیرا چین همچنان به ساخت جاده‌ها، راه‌آهن و آسمان‌خراش‌ها ادامه می‌دهد.
محققان در این مقاله تحقیقاتی گفتند: “مطالعه ما نشان می‌دهد که با حمایت هدفمند، تولید سنگدانه‌های بازیافتی می‌تواند سهم قابل توجهی از تقاضای آینده را با نرخ بازیافت معقول برآورده کند.”
رونق ساخت و ساز چین در دهه‌های گذشته، این کشور را به بزرگترین مصرف‌کننده سنگدانه در جهان تبدیل کرده است که تقریباً نیمی از مصرف جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. پروژه‌های عظیم شهری – مانند آسمان‌خراش‌ها، راه‌آهن و بزرگراه‌ها – تقاضای زیادی برای شن، ماسه و سنگ ایجاد کرده‌اند.
از نظر تاریخی، تولید بتن به شدت به شن و ماسه طبیعی استخراج شده از بستر رودخانه‌ها وابسته بود، روشی که منجر به تخریب شدید محیط زیست در برخی مناطق شد. قبل از سال ۲۰۰۵، تقریباً ۸۰ درصد از سنگدانه‌های چین از این منابع طبیعی تأمین می‌شد.
با این حال، با افزایش آگاهی از اثرات زیست‌محیطی، این صنعت به سمت سنگ خرد شده و شن مصنوعی تغییر جهت داده است، که طبق گزارش روزنامه South China Morning Post، اکنون تقریباً 80 درصد از کل مصرف سنگدانه را تشکیل می‌دهد.
این گذار، فشار بر محیط‌های طبیعی را کاهش داده و در عین حال از گسترش مداوم زیرساخت‌ها پشتیبانی می‌کند. با وجود مقیاس تقاضا – که در سال 2015 به اوج خود یعنی 18.8 میلیارد تن رسید، معادل بیش از 3100 هرم بزرگ جیزه – تحقیقات در مورد تعادل بلندمدت عرضه و تقاضای سنگدانه چین همچنان محدود است.
محققان دانشگاه Tsinghua اکنون مدل سناریوهای استانی متابولیسم سنگدانه چین (CHAMPS) را برای ترسیم نقشه عرضه و استفاده از سنگدانه‌ها در 31 استان سرزمین اصلی از سال 1978 تا 2050 توسعه داده‌اند.
این مدل از اصول اقتصاد دایره‌ای – کاهش، استفاده مجدد و بازیافت – برای ترسیم مسیری پایدارتر برای صنعت شن و ماسه چین استفاده می‌کند. این استراتژی شامل محدود کردن سرانه مساحت مسکن، اتخاذ طرح‌های سبک و افزایش طول عمر ساختمان‌ها می‌شود.
این تیم دریافت که تقاضای کل چین در سال ۲۰۱۵ به اوج خود رسید و اکثر استان‌ها قبل از سال ۲۰۲۰ به حداکثر خود رسیدند. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰، تقاضای سالانه به ۹.۲ تا ۱۲.۴ میلیارد تن کاهش یابد – کاهشی ۵۰ درصدی نسبت به اوج خود. طبق گزارش SCMP، با وجود تغییر به سمت سنگدانه‌های تولیدی، نگرانی‌های زیست‌محیطی به دلیل استخراج معادن کوهستانی همچنان پابرجاست. بازیافت یک جایگزین ارائه می‌دهد. با این حال، نرخ‌های فعلی زیر ۲۰ درصد باقی مانده‌اند زیرا اکثر سازه‌ها هنوز به پایان عمر خود نرسیده‌اند.
طبق پیش‌بینی‌های CHAMPS، نرخ بازیافت می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ به ۳۵ تا ۶۵ درصد افزایش یابد، به طوری که سنگدانه‌های بازیافتی از ۴ درصد کل عرضه در سال ۲۰۲۱ به ۴۸ درصد افزایش می‌یابد – که در حدود سال ۲۰۴۶ از سنگدانه‌های تولیدی پیشی می‌گیرد. استفاده از آنها در ساختمان‌ها می‌تواند از ۱ درصد به ۲۶ درصد و در زیرساخت‌ها از ۹ درصد به ۸۳ درصد افزایش یابد. محققان تأکید کردند که حمایت سیاستی برای تسریع این گذار و ایجاد یک سیستم بازیافت قوی بسیار مهم است.
در سطح جهانی، انتظار می‌رود تقاضای کل بین سال‌های ۲۰۶۰ تا ۲۰۷۰ به اوج خود برسد و با گسترش مناطق در حال توسعه مانند آفریقا، آسیای جنوبی و آمریکای جنوبی، تسلط چین کاهش یابد. محققان گفتند که چارچوب آنها می‌تواند به این مناطق کمک کند تا از مسیر پرهزینه زیست‌محیطی چین اجتناب کنند و برای رشد پایدارتر ساخت و ساز برنامه‌ریزی کنند.
جزئیات تحقیقات این تیم در مجله Nature Communications منتشر شده است
.https://interestingengineering.com/
