۲۹/۱۰/۲۰۲۵ – نوشته‌ی لورا فلایشمن – حق نشر کپی‌رایت ۲۰۰۶ آسوشیتدپرس.
آلمان در سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۵ میلیون تن محصولات دارویی به چین فروخته است، در حالی که چین بیش از ۳۳ میلیون تن به آلمان فروخته است.
چه مسکن باشد، چه آنتی‌بیوتیک یا داروی دیابت، داروخانه‌های آلمانی به سختی می‌توانند بدون داروهای ساخت چین سر کنند.
بسیاری از قرص‌ها و پودرهای رنگارنگ هر روز از خط تولید در چین خارج می‌شوند و بعداً به معده‌های آلمانی‌ها می‌رسند. طبق گزارش انجمن داروسازی Pro Generika e. V.، سه چهارم (۷۶ درصد) از کل مواد فعال آنتی‌بیوتیک‌های وارداتی به آلمان اکنون از چین می‌آیند.
حتی اگر داروها در هند یا ایالات متحده تولید شوند، سایر بازیگران اصلی بازار جهانی داروسازی معمولاً حاوی مواد چینی هستند.
نمونه داروی دیابت متفورمین نقش چین و هند را به وضوح نشان می‌دهد. گزارش پرو ژنریکا نشان می‌دهد که از بین ۲۲ تولیدکننده مهم در سطح جهان، ۱۵ تولیدکننده در هند، دو تولیدکننده در چین و سه تولیدکننده در اروپا قرار دارند.
در همین حال، ۸۰ درصد از منابع آلمان برای ترکیب شیمیایی دی‌سیان‌دی‌آمید، که برای ساخت متفورمین مورد نیاز است، از چین تأمین می‌شود.به دلیل توافق‌نامه‌های تخفیفی که توسط شرکت‌های بیمه سلامت آلمان مذاکره شده است، تولیدکنندگان باید تا حد امکان ارزان تولید کنند و ارزان‌ترین گزینه معمولاً خارج از کشور است.
داروهای ژنریک داروهایی هستند که حفاظت از حق ثبت اختراع آنها منقضی شده است، به همین دلیل است که هر کسی می‌تواند آنها را تولید کند. طبق گزارش اتحادیه داروهای حیاتی، آنها ۹۰ درصد از داروهایی را که در اتحادیه اروپا به عنوان حیاتی طبقه‌بندی می‌شوند، تشکیل می‌دهند.
داروهای حیاتی داروهایی هستند که برای مراقبت‌های پزشکی ضروری هستند اما کمبود عرضه می‌تواند آنها را تهدید کند.
آنها قیمت‌های پایین خود را مدیون تولید در کشورهایی مانند چین یا هند هستند، جایی که اجزای شیمیایی و قرص‌ها می‌توانند بسیار ارزان‌تر تولید شوند. نیروی کار در آنجا ارزان‌تر است و مقررات زیست‌محیطی کمتر سختگیرانه هستند.
مایکل مولر، استاد شیمی دارویی و دارویی در دانشگاه فرایبورگ، گفت: “تولید ارزان در خارج از کشور نتیجه ذهنیت “ارزان، جذاب است” بود.”
او افزود: “این ایده که کارخانه‌ها را می‌توان به آلمان بازگرداند، یک آرزوی سیاسی است. هزینه‌ها بسیار زیاد خواهد بود و ما فاقد نیروی کار ماهر هستیم.”
حتی بازسازی تأسیسات تولیدی آلمان نیز به سختی وضعیت را تغییر خواهد داد: مولر گفت: “ما نمی‌توانیم خودمان مواد اولیه مورد نیاز را تولید کنیم. ما به وضوح به چین وابسته هستیم.”
در سال 2024، آلمان محصولات دارویی به ارزش نزدیک به 4.1 میلیارد یورو به چین صادر کرد. طبق آمار دولت آلمان، واردات مواد اولیه دارویی فعال، قرص‌ها و موارد مشابه از چین در مجموع 722 میلیون یورو بوده است.
نگاهی به وزن نشان می‌دهد که آلمان بیش از ۱۵ میلیون تن محصولات دارویی به چین فروخته است. برعکس، چین بیش از ۳۳ میلیون تن به آلمان فروخته است.اگر یک سایت تولید دارو از کار بیفتد، اغلب کمبود جایگزین وجود دارد که می‌تواند منجر به تنگناهای عرضه شود.
اتحادیه فدرال انجمن‌های داروسازان آلمان هشدار داده است که تهیه حدود ۵۰۰ داروی تجویزی دشوار است و برخی از آنها با کمبود مواجه هستند. آنتی‌بیوتیک‌های کودکان و داروهای اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) و آسم به ویژه تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
توماس پریس به بیلد ام زونتاگ گفت: “آلمان قبلاً داروخانه جهان بود، اکنون داروخانه جهان در چین یا هند است. و اگر کارخانه‌های آنجا مشکلات تولیدی داشته باشند، این بلافاصله در عرضه در اروپا و آلمان منعکس می‌شود.” او رئیس اتحادیه فدرال انجمن‌های داروسازان آلمان است.
اقتصاددانان و بخش داروسازی همچنین نگرانی‌هایی را مطرح کرده‌اند مبنی بر اینکه چین ممکن است شیر داروهای آلمان یا اتحادیه اروپا را ببندد. تمایل پکن برای استفاده از وابستگی‌های اقتصادی به عنوان وسیله‌ای برای اعمال فشار، پیش از این در اختلاف تعرفه‌ای با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، مشهود بود.
در آن زمان، شی جین پینگ، رئیس دولت چین، محدودیت‌های صادراتی بر عناصر خاکی کمیاب اعمال کرد. ترامپ در ابتدا کوتاه آمد.
با این حال، ترامپ در سفر اخیر خود به آسیا، توافقی را با سانای تاکایچی، نخست وزیر ژاپن، امضا کرد. هر دو کشور می‌خواهند در آینده در زمینه عناصر خاکی کمیاب همکاری نزدیک‌تری داشته باشند و در نتیجه وابستگی کمتری به چین داشته باشند.
مولر، شیمیدان، تردید دارد که قفسه‌های داروخانه‌ها در آلمان واقعاً در یک مورد مشابه خالی بمانند: “در شرایط اضطراری، آلمان ترجیح می‌دهد کیف پول خود را باز کند و داروهای گران‌قیمت بخرد”.
آلمان و اتحادیه اروپا نیز از تولید خارجی سود زیادی می‌برند: مولر گفت: «بازار دارو به هم پیوسته است. کشورهایی مانند چین و هند نیز به آلمان وابسته هستند. بدون روابط تجاری، تعداد زیادی از کارگران چینی بیکار خواهند شد.»
او خواستار تمرکز بیشتر بر نوآوری برای استقلال بیشتر در درازمدت شد. آلمان می‌تواند به عنوان مثال در توسعه داروهای جدید یا فرآیندهای تولید جدید امتیاز کسب کند.
او گفت: «شبکه جهانی دشمن ما نیست، بلکه فرصت ماست، اگر عاقلانه از آن استفاده کنیم.»
