5 دسامبر 2024 -توسط دانشگاه صنعتی سیدنی-نمودار اتوبوس شهری و مکان دستگاه IMU برای گرفتن داده های شتاب و ژیروسکوپ. اعتبار: گزارش های علمی (2024).
هر کسی که تا به حال سوار اتوبوس شهری شده است، میداند که این اتوبوس میتواند پردستانداز باشد. اکنون، تیمی از محققان دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) میزان ناهمواری آن را اندازهگیری کردهاند که احتمالاً راه را برای حملونقل عمومی راحتتر هموار میکند.
تیم تحقیقاتی، به سرپرستی پروفسور مدیریت ریسک و پیشگیری از آسیب UTS، دیوید ایگر، انواع مختلفی از جابجایی را که مسافران در طول اتوبوس در مسیرهای CBD سیدنی با آن مواجه میشوند، بررسی کردند.
محققان از دستگاه های تخصصی برای اندازه گیری شتاب در جهات مختلف از جمله حرکات رو به عقب، پهلو به پهلو و بالا و پایین استفاده کردند. این تحقیق در مجله Scientific Reports منتشر شده است.
پروفسور ایگر گفت: “ما می خواستیم این ارتعاشات را اندازه گیری کنیم، زیرا این ارتعاشات پتانسیل تاثیرگذاری بر راحتی مسافران و حتی کمک به مشکلات سلامتی طولانی مدت را دارند.”
این مطالعه ارتعاشات و حرکات ناگهانی را که اغلب توسط مسافران اتوبوس در هنگام شروع، توقف و چرخش تجربه میشد، بهویژه در شرایط ترافیکی شهری اندازهگیری کرد.این حرکات در مقایسه با سایر اشکال حمل و نقل مانند قطار یا اتوبوس های مسافت طولانی می تواند محسوس تر و بالقوه ناراحت کننده باشد.
محققان دریافتند که میانگین شتاب صندلی در حین کار اتوبوس حدود 0.12 برابر نیروی گرانش است و در پیک ها تا 0.44 برابر گرانش می رسد.این سطح از ارتعاش می تواند منجر به ناراحتی برای مسافران شود، به ویژه کسانی که از قبل شرایط سلامتی مانند ضعف عضلانی یا مشکلات ستون فقرات دارند.
دکتر آنا لیدفورس لیندکویست، مدرس دانشکده مهندسی مکانیک و مکاترونیک در UTS و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت که یکی از معیارهای کلیدی اندازهگیری شده «تحرک» بود.
تکانها همان چیزی است که وقتی اتوبوس ترمز میکند یا شتاب میگیرد، احساس میکنید. این میزان تغییر در شتاب است، و اگر خیلی سریع انجام شود، ممکن است آن را مانند تکانی احساس کنید که در آن بدنتان در صندلیتان به جلو یا عقب رانده میشود.
اگر در اتوبوس شهری بودهاید، احتمالاً به دلیل تغییرات ناگهانی در ترافیک یا زمانی که اتوبوس میایستد یا شروع به سوار کردن مسافران میکند، این را تجربه کردهاید.
دکتر لیدفورس لیندکویست میگوید: «تحقیقات نشان میدهد که حرکت تند و سریع ممکن است نشانگر بهتری برای ناراحتی مسافران نسبت به اندازهگیری تنها شتاب باشد».
تحقیقات قبلی در UTS در مورد راحتی آسانسور نشان می دهد که تغییرات سریع در شتاب باعث ناراحتی مسافران می شود.
پیامدهای این تحقیق نیز فراتر از راحتی فردی است.ما از مطالعات انجام شده توسط محققان دیگر می دانیم که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ارتعاشات کل بدن می تواند باعث خستگی و خطرات سلامتی مانند اختلالات اسکلتی عضلانی یا صدمات مربوط به ستون فقرات، گردن و شانه ها شود.
برای بهبود تجربه سواری و ایمنی، تیم تحقیقاتی چندین پیشرفت بالقوه را شناسایی کرده است، از جمله سیستمهای تعلیق بهتر، صندلیهای بازطراحیشده برای جذب موثرتر لرزشها و سیستمهای نظارت بر راننده برای تشویق شیوههای رانندگی نرمتر.این تغییرات نه تنها می تواند سواری را راحت تر کند، بلکه باعث بهبود بهره وری سوخت و کاهش سایش خودروها می شود.
پروفسور ایگر گفت که اگرچه این یافته ها ممکن است کاربران معمولی اتوبوس را شگفت زده نکند، این مطالعه داده های ارزشمندی را ارائه می دهد که می تواند به عنوان پایه ای برای پیشرفت های آینده در طراحی و عملکرد اتوبوس باشد.اکنون که این ارتعاشات را اندازهگیری کردهایم، میتوانیم اثربخشی هر تغییری را که برای بهبود راحتی سواری ایجاد میشود اندازهگیری کنیم.»
این تغییرات میتواند شامل بهینهسازی مبادلات طراحی یا عملیات محرک با استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای مدلسازی پیشبینیکننده باشد.
کار این تیم فرصتهایی را برای همکاری بین مهندسان، متخصصان بهداشت و برنامهریزان شهری برای ایجاد سیستمهای حملونقل عمومی که نه تنها در مصرف انرژی کارآمد هستند، بلکه رفاه مسافران را نیز در اولویت قرار میدهد، باز میکند.
پروفسور ایگر گفت: “از آنجایی که شهرهای سراسر جهان استفاده از حمل و نقل عمومی را برای مبارزه با تراکم ترافیک و دستیابی به اهداف آب و هوایی ترویج می کنند، ضروری است که راحتی و ایمنی مسافران در اولویت قرار گیرد تا مردم بیشتری را به انتخاب اتوبوس به جای وسایل نقلیه شخصی تشویق کنند.”