16 جولای 2024 – توسط شارلوت گراهام-مکلی
در این عکس ارائه شده توسط جیم فایف و تومای کسیدی، محیط بانان وزارت حفاظت، در 5 ژوئیه 2024، پس از پیدا شدن در ساحل در نزدیکی اوتاگو، نیوزیلند، در کنار چیزی که گمان می رود یک نهنگ دندان بیل کمیاب است، راه می روند. اعتبار: وزارت حفاظت از طریق AP
نهنگ‌های بیل‌دار نادرترین نهنگ‌های دنیا هستند و هیچ‌گونه مشاهده زنده‌ای تاکنون ثبت نشده است. هیچ کس نمی داند چه تعداد هستند، چه می خورند یا حتی در کجا در وسعت وسیع اقیانوس آرام جنوبی زندگی می کنند. با این حال، دانشمندان در نیوزیلند ممکن است بالاخره کشف کرده باشند.
آژانس حفاظت از محیط زیست این کشور گفت موجودی که در این ماه در ساحل جزیره جنوبی مشاهده شد، گمان می رود یک نهنگ با دندان بیل باشد. این موجود پنج متری که نوعی نهنگ منقاردار است، پس از خروج از ساحل در ساحل اوتاگو از روی الگوهای رنگی و شکل جمجمه، منقار و دندان هایش شناسایی شد.
هانا هندریکس، مشاور فنی دریایی وزارت حفاظت، گفت: «ما خیلی کم، عملاً هیچ چیز درباره این موجودات نمی دانیم». “این منجر به اطلاعات شگفت انگیزی از علم و اطلاعات جهانی خواهد شد.”
اگر تایید شود که سیتاس یک نهنگ دندان بیل گریزان است، این اولین نمونه ای خواهد بود که در وضعیتی یافت می شود که به دانشمندان اجازه می دهد آن را تشریح کنند و به آنها اجازه می دهد تا رابطه نهنگ را با چند گونه دیگر کشف شده ترسیم کنند. یاد بگیرند که چه می خورد و شاید به سرنخ هایی در مورد محل زندگی آنها منجر شود.
هندریکس گفت که تنها شش نهنگ دیگر با دندان بیل تا کنون شناسایی شده اند و آنهایی که دست نخورده در سواحل جزیره شمالی نیوزیلند یافت شده اند، قبل از اینکه آزمایش DNA بتواند هویت آنها را تأیید کند، دفن شدند و هر فرصتی برای مطالعه آنها ناکام ماند.
این بار، نهنگ ساحلی به سرعت به سردخانه منتقل شد و محققان با iwi (قبایل) محلی مائوری برای برنامه ریزی نحوه بررسی آن همکاری خواهند کرد.
مردم بومی نیوزلند نهنگ ها را یک تائونگا – گنجینه ای مقدس – با اهمیت فرهنگی می دانند. در آوریل، رهبران بومی اقیانوس آرام معاهده‌ای را امضا کردند که نهنگ‌ها را به عنوان «اشخاص حقوقی» به رسمیت می‌شناسد، اگرچه چنین اعلامیه‌ای در قوانین کشورهای شرکت‌کننده منعکس نشده است.
در حال حاضر چیزی در مورد زیستگاه نهنگ ها مشخص نیست. هندریکس گفت، این موجودات برای غذا به اعماق شیرجه می روند و احتمالاً آنقدر به ندرت ظاهر می شوند که نمی توان مکان آنها را بیشتر از جنوب اقیانوس آرام که محل برخی از عمیق ترین گودال های اقیانوسی جهان است، محدود کرد.
او گفت: «اگر پستانداران دریایی را در دریا نبینید، انجام تحقیق بر روی پستانداران دریایی بسیار سخت است.
آژانس حفاظت از محیط زیست گفت که آزمایش ژنتیکی برای تایید هویت نهنگ ممکن است ماه ها طول بکشد.
کریستن یانگ، مدرس ارشد دانشگاه اکستر که نهنگ‌های بیل‌دندان را مطالعه کرده است، در اظهارات ایمیلی گفت: «سال‌ها و تلاش‌های عظیم محققان و مردم محلی برای شناسایی پستانداران «فوق‌العاده مرموز» طول کشید.
این کشف تازه “من را به تعجب وا می دارد که چند نفر در اعماق اقیانوس هستند و چگونه زندگی می کنند؟”
اولین استخوان نهنگ با دندان بیل در سال 1872 در جزیره پیت نیوزلند پیدا شد. کشف دیگری در دهه 1950 در جزیره ای فراساحلی انجام شد و استخوان های یک سوم در جزیره رابینسون کروزوئه شیلی در سال 1986 یافت شد. توالی یابی DNA در سال 2002 ثابت کرد که هر سه نمونه از یک گونه هستند – و یکی از آنها با نهنگ های منقاری دیگر متفاوت است.
محققانی که روی این پستاندار مطالعه می کنند نمی توانند تایید کنند که آیا این گونه منقرض شده است. سپس در سال 2010، دو نهنگ کامل دندان بیل که هر دو مرده بودند در یکی از سواحل نیوزیلند پیدا شدند. در ابتدا با یکی از 13 نوع رایج دیگر نهنگ منقاری در نیوزیلند اشتباه گرفته شد، نمونه‌های بافتی که قبل از دفن آنها گرفته شد، بعداً آنها را به عنوان گونه‌های مرموز نشان داد.
طبق گفته وزارت حفاظت، نیوزیلند یک کانون نهنگ است که بیش از 5000 قسمت از سال 1840 ثبت شده است.
