22 سپتامبر 2022
در دهه گذشته، بیشتر سرمایه‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایالات متحده به سه شهر اختصاص یافته است، اما استیو کیس می‌گوید همگرایی عوامل اجتماعی، فناوری و سیاست‌گذاری باعث متعادل‌سازی مجدد مقیاس می‌شود.
در این نسخه از صحبت های نویسنده، راجو ناریستی از انتشارات جهانی مک کینزی با استیو کیس، یکی از بنیانگذاران و مدیر اجرایی انقلاب AOL درباره کتاب جدیدش، ظهور بقیه: چگونه کارآفرینان در مکان های شگفت انگیز رویای جدید آمریکایی را می سازند (سایمون و شوستر، سپتامبر 2022گفتگو می کند. ). کیس در تعقیب یک اقتصاد نوآوری فراگیرتر، تورهای شرکت سرمایه گذاری Revolution’s Rise of the Rest Road Trip را برای نزدیک به یک دهه، بازدید و سرمایه گذاری در شرکت های نوپا در سراسر کشور، به استثنای مراکز اصلی سرمایه گذاری خطرپذیر در سیلیکون ولی، نیویورک، اجرا کرده است. سیتی و بوستون برای سال‌ها، این سه شهر بر رقابت برای سرمایه‌گذاری اولیه و استعدادها مسلط بودند، اما کیس می‌گوید اختلالات ناشی از بیماری همه‌گیر و فناوری اکنون فرصتی برابر برای کارآفرینان غیرساحلی ایجاد می‌کند. نسخه ویرایش شده این گفتگو در ادامه می آید.
چرا الان «ظهور بقیه» را نوشتید؟
پس از گذراندن بیشتر دهه گذشته در سفر به سراسر کشور به ده‌ها شهر آمریکا و ملاقات با صدها کارآفرین، داستان‌های آنها را چنان مسحورکننده و دلگرم‌کننده یافتم که می‌خواستم آنها را با افراد دیگر به اشتراک بگذارم. من فکر می کنم اکثر مردم تصور می کنند که اکثریت نوآوری ها در مکان هایی مانند دره سیلیکون اتفاق می افتد. آنها از نوآوری‌هایی که در ده‌ها شهر در سراسر کشور اتفاق می‌افتد، آگاه نیستند.
از نظر نیروهایی که در حال همگرایی هستند، همه‌گیری یک لحظه خاص بوده است: مردم در حال تجدید نظر در مورد چگونگی و مکان کار، نحوه و محل زندگی خود و کار از راه دور هستند. بسیاری از چیزها منجر به پراکندگی استعدادها نیز شده است، و افرادی که موقعیت های کاری خود را به دلیل فرار مغزها ترک کرده اند، اکنون بازگشته اند. این یک نوع بومرنگ است.
همچنین، وقتی اینترنت جابه‌جا می‌شود و شروع به پرداختن به اساسی‌ترین جنبه‌های زندگی ما می‌کند – اینکه چگونه سالم می‌مانیم، چگونه در اطراف حرکت می‌کنیم، و مواردی از این قبیل – باعث ایجاد اختلال در بخش‌های بزرگ صنعت خواهد شد. این تغییر مستلزم مشارکت و همکاری است، نه فقط فناوری. این امرمشارکت‌هایی است که در اطراف فناوری دارید که بسیار مهم هستند.
به عنوان مثال، بسیاری از شهرهای میانه کشور در زمینه مراقبت های بهداشتی تخصص دارند، خواه این درمانگاه مایو در مینه سوتا، جانز هاپکینز در مریلند، کلینیک کلیولند در اوهایو، گروه یونایتد هلث در مینه سوتا یا HCA Healthcare در تنسی باشد. این مشارکت‌ها احتمالاً محوری خواهند بود، بنابراین نزدیک‌تر بودن شرکت‌ها به آن شرکای بالقوه یک مزیت کلیدی در موج بعدی خواهد بود.
ما همچنین شاهد هستیم که دولت در سطوح ملی و محلی به روش‌های مختلف به سمت فرصت‌ها متمایل است. بسیاری از مردم روی سیاست‌هایی در سطح محلی، مانند اعتبارات مالیاتی سرمایه‌گذار فرشته، در تلاش برای ایجاد مناطق نوآوری کار کرده‌اند. ما همچنین شاهد کارهای زیادی در این چند ماه گذشته در سطح فدرال بوده ایم. برخی از قوانین تصویب شده – از جمله قانون CHIPS که بودجه توسعه مراکز منطقه ای را تأمین می کند – سعی در تأمین بودجه صنایع آینده دارد. از نظر آنچه در جبهه سیاست عمومی اتفاق می افتد، این یک لحظه خاص است.
در نهایت، سطحی از همکاری متمرکز بر استارت‌آپ‌ها وجود دارد که قبلاً در بیشتر این شهرهای وسط کشور وجود نداشت. قبلاً طرح بازی توسعه اقتصادی این بود که چگونه می توان یک شرکت بزرگ را مجبور به انتقال یا افتتاح کارخانه کرد؟ اکنون، افراد بیشتری متوجه می‌شوند که شرکت‌های جدید ایجادکنندگان مشاغل پایدار خواهند بود. همه این عوامل در حال توسعه هستند و ما شاهد رشد این شهرهای رو به رشد در دهه گذشته بوده ایم.
چرا اکثر نمادهای راه اندازی آینده را از خارج از سیلیکون ولی می بینید؟
داده‌های دهه گذشته نشان می‌دهد که 75 درصد از سرمایه‌گذاری خطرپذیر فقط به سه ایالت اختصاص یافته است: کالیفرنیا، نیویورک و ماساچوست. 47 ایالت دیگر بر سر آن 25 درصد باقی مانده با هم درگیر بوده اند. این در حال تغییر است: 1400 شرکت خطرپذیر منطقه ای جدید در دهه گذشته شروع به کار کرده اند. دلارهای سرمایه گذاری خطرپذیر که در این شهرهای رو به رشد در وسط کشور به کارآفرینان سرازیر می شود، طی دهه گذشته شش برابر شده است.
این خبر خوبی است، و ما شاهد موفقیت‌هایی مانند Mailchimp در آتلانتا هستیم.
که به تازگی 12 میلیارد دلار خریداری شده است. مهم‌ترین شرکت فناوری سلامت در کشور، Epic Systems، در مدیسون، ویسکانسین است و بیشتر پرونده‌های پزشکی الکترونیکی را برای اکثر بیمارستان‌های کشور انجام می‌دهد. کاروانا نیز در آریزونا وجود دارد که اکنون 8 میلیارد دلار ارزش دارد.
هر ساله CNBC با لیستی که آنها به آن «Disruptor 50» می‌خوانند، منتشر می‌شود، این فهرست شرکت‌هایی است که احتمالاً صنایع را مختل می‌کنند، ارزش قابل توجهی ایجاد می‌کنند و مشاغل قابل توجهی ایجاد می‌کنند. برای اولین بار، حدود دو سوم – 33 از 50 شرکت در لیست Disruptor 50 – از خارج از Silicon Valley بودند.
چگونه تفکیک کار و زندگی به برخی از این تغییرات دامن می زند؟
واقعاً شگفت‌انگیز است که چگونه اتفاقات چند سال گذشته نحوه تفکر مردم را در مورد کار به طور کلی و کار از راه دور تغییر داده است، چه شرکت‌های بزرگ یا شرکت‌های کوچک. برای دهه‌ها، مردم در مورد ویدئو کنفرانس صحبت می‌کردند، اما تنها زمانی که همه مجبور بودند دفاتر خود را در طول همه‌گیری تعطیل کنند، همه از فناوری‌های ویدئو کنفرانس استقبال کردند.
مردم متوجه شدند که این روش به خوبی کار می‌کند، به مردم انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به محل کارشان می‌دهد، که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا به استعدادها در سراسر کشور دسترسی داشته باشند و آنها را مجبور به نقل مکان به شهرهای مقر خود نکنند. کار از راه دور و ویدئو کنفرانس به مردم سطح غیرعادی انعطاف پذیری می داد. فکر می کنم فاز بعدی جالب باشد. برخی از شرکت‌های بزرگ‌تر، به‌ویژه برخی از بانک‌های بزرگ در مکان‌هایی مانند نیویورک – مانند JPMorgan Chase و Goldman Sachs – گفته‌اند که به عنوان بخشی از استراتژی‌شان برای استخدام، آموزش و کار به افرادی نیاز دارند که به دفتر بازگردند. جوانان را راهنمایی کند انجام این کار در دنیای دورتر سخت تر است.
شرکت‌هایی وجود خواهند داشت که به صورت حضوری به کار برمی‌گردند، و همچنین شرکت‌هایی وجود خواهند داشت که فقط از راه دور طراحی شده‌اند، جایی که دارای نیروی کار کاملاً پراکنده هستند و هیچ دفتر مرکزی ندارند. اکثر شرکت‌ها قرار است جایی در وسط باشند، که فکر می‌کنم از نظر نوآوری که در «ظهور بقیه» درباره آن می‌نویسم، بسیار مفید خواهد بود – شاید حتی متحول کننده.
صادقانه بگویم، من فکر می‌کنم برای بسیاری از افراد و شرکت‌هایی که تلاش می‌کنند بفهمند خط‌مشی درست چیست و چگونه به مردم انعطاف‌پذیری بیشتری می‌دهید و در عین حال از مزایای همکاری، خلاقیت و مربیگری نیز برخوردار می‌شوید، کمی گیج‌کننده خواهد بود. ما از زمانی دور شده ایم که مردم می گفتند: “شما نمی توانید در اقتصاد نوآوری شرکت کنید مگر اینکه در سیلیکون ولی زندگی و کار کنید.” فکر می‌کنم اکنون به دورانی می‌رویم که در آن Rise of the Rest شهرها به رشد خود ادامه خواهند داد. احتمالاً این یک نقطه عطف خواهد بود و در طول دهه آینده، شتابی را شاهد خواهیم بود که قبل از همه‌گیری شاهد آن نبودیم.
چگونه دولت آمریکا باید به جای تمرکز بر کسب و کارهای کوچک یا بزرگ، استارت آپ ها را در اولویت قرار دهد؟
حدود یک دهه پیش، از من خواسته شد که در ابتدا ریاست شورای ملی مشاوره در زمینه نوآوری و کارآفرینی را بر عهده بگیرم، که منجر به ابتکاری به نام مشارکت آمریکای نوپا شد که پرزیدنت اوباما از من خواست تا ریاست آن را بر عهده بگیرم. سپس، من در شورای رئیس جمهور در زمینه مشاغل و رقابت بودم و با موسسه جهانی مک کینزی کار کردیم. آنها کار زیادی برای تجزیه و تحلیل گزینه های مختلف انجام دادند.
من و اکثر مردم در آن زمان از این موضوع بی اطلاع بودیم، اما یاد گرفتیم که در حالی که تجارت کوچک بسیار مهم است و از بسیاری جهات ساختار جوامع ما، و تجارت بزرگ – موفق ترین شرکت های ما، شرکت های فورچون 500 ما – نیز آشکارا بسیار مهم هستند. مهم است، هیچ یک از بخش‌ها واقعاً ایجاد کننده شغل خالص بزرگی نیستند. بیشتر مشاغل جدید خالص از شرکت های جدید کمتر از پنج سال می آیند: استارت آپ ها. اگر می خواهیم در سراسر کشور شغل ایجاد کنیم، باید از استارت آپ ها در سراسر کشور حمایت کنیم. من فکر می کنم که بینش در سطوح فدرال، شهر و ایالت بیشتر و بیشتر روشن می شود. ما مزایای این تمرکز را فقط در چند ماه گذشته با برخی از قوانینی که کنگره تصویب کرده و توسط پرزیدنت بایدن به قانون تبدیل شده است، بیشتر بر سرمایه گذاری در مراکز منطقه ای تمرکز کرده ایم.
با نگاهی به سیاست در کشور ما مشخص است که بسیاری از مردم احساس سرخوردگی، کنار گذاشته شدن و پشت سر گذاشتن دارند. آنها شاهد وقوع نوآوری در مکان‌هایی مانند دره سیلیکون هستند و مردم در آنجا واقعاً خوب عمل می‌کنند. برخی از این نوآوری منجر به اختلال در مشاغل در جوامع خود، و گاهی اوقات در خانواده های خود می شود، که بدیهی است آنها را نه تنها ناامید، بلکه عصبانی می کند. تنها راه مقابله با آن، حمایت از شرکت های جدید بیشتری است که در این جوامع شغل ایجاد می کنند. ایده Rise of the Rest فقط حمایت از کارآفرینان بیشتر در جوامع نیست.
در خارج از مراکز بزرگ فناوری، این یک اولویت ملی است که مطمئن شویم اقتصاد نوآوری پراکنده‌تری ایجاد می‌کنیم که به افراد و مکان‌های بیشتری اجازه می‌دهد بخشی از شکل‌دهی آینده باشند.
حوزه دیگری که بسیار مهم است و بیش از یک دهه است که در واشنگتن دی سی مورد بحث قرار گرفته است، اصلاحات مهاجرتی است. بخشی از دلیل اینکه ما اقتصاد پیشرو داریم این است که ما برای مدت طولانی برای افرادی که می خواهند به این کشور بیایند و آینده را بسازند، آهنربا بوده ایم. برخی از موفق ترین کارآفرینان ما مهاجرانی از کشورهای دیگر بوده اند، اما در دهه گذشته ما آمدن مردم و ماندن را برای مردم سخت تر کرده ایم. در نتیجه، برخی از افرادی که می‌توانستند شرکت‌هایی را راه‌اندازی کنند و در اینجا شغل ایجاد کنند، در جای دیگری شرکت راه‌اندازی می‌کنند. زمان آن فرا رسیده است که اصلاحات مهاجرت را به تصویب برسانیم که به ما امکان می دهد در نبردی جهانی برای استعدادها پیروز شویم.
بنابراین، برخی از اینها در مورد تمرکز بر استارت‌آپ‌ها و شناخت نقش شرکت‌های جدید است، برخی از اینها در مورد ایجاد یک اقتصاد نوآوری پراکنده‌تر از طریق استراتژی منطقه‌ای است، و برخی از این موارد درباره مواردی مانند مهاجرت و اطمینان از برنده شدن نبرد استعداد بعدی است.
در میان تمام قطبی شدن در سراسر آمریکا، چه چیزی به شما امید می دهد؟
ما در Rise of the Rest در بیشتر دهه گذشته به اطراف سفر کرده‌ایم، از بیش از 40 شهر بازدید کرده‌ایم و صندوق اولیه خود را در بیش از 100 جامعه مختلف سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. شرکت‌های قابل توجهی را دیده‌ایم که ساخته می‌شوند که این جوامع را هدایت می‌کنند تا آنچه را که ممکن است دوباره تصور کنند و فرصت‌هایی را ایجاد کنند که در غیر این صورت وجود نداشتند، با تکیه بر برخی از صنایع قدیمی‌شان.
به عنوان مثال، در چاتانوگا، ما از شرکتی به نام FreightWaves حمایت کردیم که در حال ایجاد پلت فرمی برای صنعت حمل و نقل است، زیرا بسیاری از شرکت های بزرگ حمل و نقل در آنجا مستقر هستند. آنها از سیاست در سطح محلی سود می برند: بیش از یک دهه پیش، شهردار تلاش هایی را برای ایجاد اتصالات فیبر با بالاترین سرعت در کشور رهبری کرد. این به طور ناگهانی به چاتانوگا سود داد و به مردم دلیلی برای حضور در آنجا داد. در مکان‌هایی مانند دیترویت، شرکت‌هایی مانند Shinola و StockX شروع به بزرگ‌تر شدن کرده‌اند.
وقتی در این تورهای اتوبوس هستم، از افراد زیادی دعوت می‌کنیم تا در آن شهر خاص به ما بپیوندند: افرادی از دانشگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ، شهرداران و فرمانداران، سناتورها و غیره. وقتی در حال سفر به اطراف هستیم، همه در اعتقاد به کارآفرینان و نقشی که آنها در ایجاد شرکت‌ها و مشاغل جدید ایفا می‌کنند، متحد می‌شوند – این یک موضوع جناحی نیست.
من این را یک دهه پیش دیدم، زمانی که روی قانون مشاغل، قانون Jumpstart Our Business Startups کار می کردم. این کنگره با حمایت گسترده دو حزبی به تصویب رسید. این روزها جنبه های زیادی از سیاست وجود دارد که ما را از هم جدا کرده است، اما متاسفانه نوآوری، کارآفرینی و ایجاد شغل – تلاش برای اطمینان از اینکه ایالات متحده همچنان رهبر جهان از نظر نوآوری و کارآفرینی است – این حوزه ای است که ما را متحد می کند.
مطمئناً، در برخی زمینه‌ها چالش‌هایی وجود خواهد داشت، و برخی از تصمیمات اخیر در مورد مسائل اجتماعی – مانند تصمیم Roe در مورد سقط جنین – می‌تواند بر چگونگی جریان برخی از استعدادها تأثیر بگذارد. افرادی که به فکر نقل مکان به یک مکان خاص بودند ممکن است در این مورد تجدید نظر کنند. چگونه افرادی را که می خواهند به شهر یا ایالت شما نقل مکان کنند جذب کنید؟ سیاست هایی در آن سطح وجود دارد که باید در سال های آینده توجه زیادی به آن ها جلب شود.
چگونه «ظهور بقیه» را با جهانی شدن آشتی می دهید؟
جهانی شدن تأثیر زیادی در طیف وسیعی از صنایع داشته است و کارآفرینی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. 30 تا 40 سال پیش، 90 درصد از سرمایه خطرپذیر جهانی به ایالات متحده می رفت و اکنون کمتر از 50 درصد است، بنابراین ما شاهد جهانی شدن کارآفرینی بوده ایم. بسیاری از کشورهای دیگر متوجه شده‌اند که از برخی جهات، «سس مخفی» که آمریکا را ساخته است، نوآوری و کارآفرینی است. کشورهای دیگر در تلاش هستند تا صنایع آینده را به دست آورند و سیاست هایی اتخاذ کنند که محیط مناسبی را برای موفقیت کارآفرینان در کشورهایشان ایجاد کند. که باید به رسمیت شناخته شود.
ما همچنین نیاز را می‌بینیم – و در طول همه‌گیری این موارد را بیشتر دیدیم – برای نزدیک‌تر کردن زنجیره‌های تامین شما به خانه. به دلیل اتوماسیون، چیزهایی که قبلاً به کشورهای دیگر مانند چین واگذار می شد، اکنون به ایالات متحده بازگردانده می شوند. اکنون می توانید محصولات مختلف را با افراد کمتری ایجاد کنید. بنابراین، از نظر اقتصادی جذاب‌تر می‌شود که زنجیره تامین نزدیک‌تر به خانه باشد و این امکان کنترل بیشتر بر آن را فراهم می‌کند. قانونی که اخیراً کنگره در رابطه با قانون تراشه‌ها تصویب کرد، ضرورت استراتژیک را برجسته می‌کند تا اطمینان حاصل شود که ما به عنوان یک کشور، کنترل بیشتری بر چیزهایی مانند تولید نیمه‌رسانا داریم، در مقابل تکیه بر مکان‌های دیگر برای دریافت فناوری‌های اصلی که برای بسیاری از صنایع ضروری هستند. که در حال تجسم مجدد هستند.
پویایی های زیادی در سطح جهانی پیرامون کارآفرینی و زنجیره تامین وجود دارد. بخشی از آن داستان، داستانی است که من می‌خواهم با The Rise of the Rest تعریف کنم، با آنچه در ایالات متحده اتفاق می‌افتد. ما شاهد جهانی شدن کارآفرینی هستیم، همچنین شاهد منطقه ای شدن کارآفرینی در ایالات متحده هستیم. در ده‌ها شهر، هزاران کارآفرین در حال تجسم مجدد اقتصاد نوآورانه آمریکا هستند.
من فکر می‌کنم فرصتی وجود دارد که اقتصاد بسیار فراگیرتر باشد و افراد و مکان‌های بیشتری را با خود همراه کند، که این احتمال را به حداکثر می‌رساند که ایالات متحده همچنان در نوآوری و کارآفرینی جهان را رهبری کند. همچنین این احتمال را به حداکثر می‌رساند که اقتصاد نوآوری فراگیرتری داشته باشیم که باعث می‌شود افراد بیشتری نسبت به آینده احساس خوبی داشته باشند، در مقابل نگرانی در مورد آینده. به همین دلیل کتاب را نوشتم. این زمان هیجان انگیزی برای نوآوری در آمریکا است، نه فقط در مکان هایی مانند سیلیکون ولی، بلکه در شهرها و ایالت ها در سراسر کشور بزرگ ما.
درباره نویسنده (نویسندگان)
استیو کیس مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر Revolution، یکی از بنیانگذاران AOL و رئیس سابق AOL Time Warner است. راجو ناریستی، رهبر انتشارات جهانی مک کینزی، در دفتر مک کینزی در نیویورک مستقر است.
نظرات و نظرات بیان شده توسط مصاحبه شوندگان متعلق به خودشان است و بیانگر یا منعکس کننده نظرات، خط مشی ها یا مواضع McKinsey & Company نیست و یا دارای تایید آن است.
