19 آوریل 2024-© shutterstock/apiguide
مرکز تحقیقات زیست محیطی هلمهولتز دریافته است که سیاست های تجارت کشاورزی اتحادیه اروپا باید در سطح جهانی مورد مذاکره مجدد قرار گیرد تا سیستم های غذایی پایدار ایجاد شود.کشت سویا، روغن نخل، قهوه، کاکائو، شکر یا فندق در کشورهای مبدأ آنها در خارج از اروپا تنها در تعداد کمی از موارد پایدار است.
به عنوان مثال، جنگل های بارانی پاکسازی می شوند و از علفزارهای ارزشمند برای مزارع روغن نخل و کاکائو استفاده می شود. علاوه بر این، از سموم مضر در کشت کاکائو و فندق استفاده می شود.
اتحادیه اروپا مسئولیت خود را برای جلوگیری از پیامدهای منفی برای تنوع زیستی و آب و هوا بیان کرده است.
به اصل انسجام سیاست برای توسعه متعهد است. بر این اساس، اتحادیه اروپا خواهان دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل در داخل اتحادیه اروپا و حمایت از کشورهای در حال توسعه در اجرای آنها است.
در قرارداد سبز اتحادیه اروپا و استراتژی مزرعه تا چنگال، کمیسیون اتحادیه اروپا متعهد شده است که تحول به سمت سیستم های غذایی پایدار را ارتقا دهد.
اکنون، تیم تحقیقاتی رویکرد جدیدی را برای هدایت سیاست‌های پیچیده تجارت کشاورزی بین اتحادیه اروپا و کشورهای صادرکننده پیشنهاد می‌کند. این رویکرد ارتباط و اثر اهرمی غذاهای وارداتی فردی را برای اتحادیه اروپا و کشور مبدا تجزیه و تحلیل می‌کند.رویکرد جدید تیم تحقیقاتی از معیار «ارتباط» برای توصیف نسبت یک محصول کشاورزی از یک کشور مبدا در کل واردات به اتحادیه اروپا استفاده می‌کند.
معیار «اهرم» که توسط تیم ایجاد شده است توصیف می‌کند که نسبت یک محصول کشاورزی وارداتی به اتحادیه اروپا چقدر برای کشور مبدأ در زنجیره ارزش کلی یا تولید کشاورزی مهم است.
دکتر ایو زینگربه، کارشناس سیاست زیست محیطی UFZ و نویسنده اصلی این تحقیق، گفت: «بنابراین می‌توانیم اهمیت تجارت با اتحادیه اروپا را برای هر محصول کشاورزی و کشور صادرکننده توصیف کنیم و اقداماتی را در نظر بگیریم که می‌تواند این روابط تجاری را پایدارتر کند.»
این تیم ارتباط و اثر اهرمی مهم ترین واردات کشاورزی را در سه بعد تجزیه و تحلیل کرد: ارزش اقتصادی که این واردات برای کشور مبدا دارد، ردپای به عنوان معیاری از مصرف زمین برای کشت کالاهای وارداتی، و جنگل زدایی مورد نیاز برای تولید کالاهای وارداتی سویا، روغن نخل، کاکائو و قهوه بیش از 80 درصد از زمین های جنگل زدایی شده برای کشت محصولات اتحادیه اروپا را تشکیل می دهند.
محققان دریافتند سویا، روغن نخل، کاکائو و قهوه مسئول بیش از 80 درصد از زمین های جنگل زدایی شده برای کشت محصولات اتحادیه اروپا هستند.
آنها همچنین دریافتند که بیشتر نفوذ اتحادیه اروپا بر روی چند گروه از کشورها با مشخصات صادراتی خاص متمرکز است. اینها شامل کشورهای آرژانتین، برزیل، پاراگوئه و اروگوئه MERCOSUR هستند، زیرا تجارت با این کشورها (به ویژه در سویا) 22٪ ارزش تجاری، 33٪ از مساحت زمین مورد نیاز جنگل زدایی و 40٪ از واردات را تشکیل می دهد..مالزی، اندونزی و پاپوآ گینه نو که در کشت روغن نخل تخصص دارند و برخی از کشورهای آفریقا، آمریکای لاتین و ویتنام که در زمینه کاکائو و قهوه تخصص دارند به این کشورها می پیوندند.
زینگربه می‌گوید: «اتحادیه اروپا می‌تواند به دستاوردهای بزرگی دست یابد، اگر روی سویا، روغن نخل، قهوه و کاکائو در هنگام ایجاد روابط تجاری پایدار تمرکز کند».
پایداری بیشتر در سیستم های غذایی جهانی
اتحادیه اروپا در برخی از کشورهای کوچک تولیدکننده شکر مانند موریس، فیجی، باربادوس و باهاما نفوذ قابل توجهی دارد.
اگرچه اهمیت کلی آنها برای اتحادیه اروپا حداقل است، اما نسبت زمین اختصاص داده شده به صادرات اتحادیه اروپا به طور قابل توجهی بالا است (20-40٪) که بر مسئولیت بالقوه اتحادیه اروپا در ایجاد استانداردهای پایداری تأکید می کند. این اهرم برای کشورهای اروپای شرقی مانند اوکراین و روسیه و همچنین کشورهای آسیای مرکزی مانند قزاقستان که مقادیر زیادی غلات به اتحادیه اروپا عرضه می کنند نیز قابل توجه است.
محصولاتی مانند گندم، ذرت، جو، آفتابگردان، کلزا و بزرک از این مناطق نزدیک به 70 درصد از ردپای وارداتی را تشکیل می دهند.
پروفسور سباستین لاکنر، اقتصاددان کشاورزی در دانشگاه روستوک و نویسنده نهایی این مطالعه گفت: «اگر اتحادیه اروپا امیدوار است پایداری بیشتری در سیستم‌های غذایی جهانی تضمین کند، باید از روابط خود در درجه اول با شرکای تجاری که اهرم مالی برای آنها بالاست استفاده کند.
“هدف در اینجا توسعه استانداردها یا مقررات کشاورزی جدید همراه با شرکای تجاری ما است که هم برای کشورهای مبدا و هم برای کشورهای مصرف کننده مزایایی را ارائه می دهد.”
نقش قانون زنجیره تامین اتحادیه اروپا
قانون زنجیره تامین اتحادیه اروپا در افزایش شفافیت شرایط تولید کالاهای مبادله شده، از جمله میزان جنگل زدایی یا استفاده قبلی از زمین، مهم است.
برای اتحادیه اروپا ضروری است که تاثیر محصولات کشاورزی بسیار مهم مانند سویا و روغن نخل که به طور قابل توجهی به جنگل زدایی در کشورهای همکار کمک می کند.این می تواند شامل تنظیم تقاضا با ترویج دامداری پایدار یا اتخاذ یک رژیم غذایی کم گوشت باشد.
اتحادیه اروپا بخشی از نفوذ خود را از دست داده است
با این حال، تجربیات گذشته، مانند روغن پالم، ماهیت ظریف تجارت جهانی را برجسته می کند.علیرغم تلاش‌ها برای اعمال کشت پایدار، اتحادیه اروپا با از دست دادن سهم بازار روبرو شد زیرا کشورهای دیگری مانند هند و چین در بازار جهانی شهرت یافتند.
بنابراین اتحادیه اروپا بخش هایی از نفوذ خود را قمار کرد زیرا تقاضا برای روغن پالم ادامه دارد. این دیگر تاثیر زیادی در پایدارتر کردن این تجارت ندارد زیرا نسبت روغن پالم وارداتی به اتحادیه اروپا دیگر به این اندازه نیست.این بدان معناست که اتحادیه اروپا دیگر اهرم فشار زیادی ندارد.
اگر اتحادیه اروپا می خواهد انسجام سیاست ها را در سطح جهانی اجرا کند، باید از کشورها در توسعه سیستم های تولید مواد غذایی پایدار حمایت کند.
