16 دسامبر 2023 -توسط لیزا لستر، اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا-اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
یکی از داغ ترین بحث ها در باستان شناسی این است که چگونه و چه زمانی انسان برای اولین بار وارد آمریکای شمالی شد. باستان شناسان به طور سنتی استدلال می کنند که مردم در حدود ۱۳۰۰۰ سال پیش از طریق یک راهرو بدون یخ راه می رفتند که برای مدت کوتاهی بین صفحات یخی باز می شد.
اما تعداد فزاینده‌ای از یافته‌های باستان‌شناسی و ژنتیکی – از جمله رد پای انسان در نیومکزیکو که قدمت آن به حدود ۲۳۰۰۰ سال می‌رسد، نشان می‌دهد که مردم خیلی زودتر به این قاره راه یافته‌اند. این آمریکایی‌های اولیه احتمالاً در امتداد خط ساحلی اقیانوس آرام از برینگیا، پل زمینی بین آسیا و آمریکای شمالی که در آخرین ماکزیمم یخبندان، زمانی که صفحات یخی مقادیر زیادی آب را به هم چسبانده بودند و باعث پایین آمدن سطح دریاها می‌شد، پدید آمدند.
اکنون، در تحقیقاتی که روز جمعه، 15 دسامبر در نشست سالانه اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (AGU23) در سانفرانسیزو ارائه می‌شود، بازسازی اقلیمی دیرینه در شمال غربی اقیانوس آرام نشان می‌دهد که یخ دریا ممکن است راهی برای حرکت مردم به سمت جنوب باشد.
این ایده که آمریکایی های اولیه ممکن است در امتداد ساحل اقیانوس آرام سفر کرده باشند، جدید نیست. مردم احتمالاً در جنوب ورقه های یخی عظیمی بودند که حداقل ۱۶۰۰۰ سال پیش قسمت زیادی از این قاره را پوشانده بودند.
با توجه به اینکه راهروی بدون یخ هزاران سال قبل از این ورود اولیه باز نمی شد، دانشمندان در عوض پیشنهاد کردند که مردم ممکن است در امتداد یک “بزرگراه کلپ” حرکت کرده باشند. این نظریه معتقد است که آمریکایی‌های اولیه به‌آرامی با قایق‌ها به آمریکای شمالی سفر می‌کردند، به دنبال کالاهای فراوانی که در آب‌های ساحلی یافت می‌شد.
باستان شناسان شواهدی از سکونتگاه های ساحلی در غرب کانادا پیدا کرده اند که قدمت آن ها به ۱۴۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. اما در سال ۲۰۲۰، محققان خاطرنشان کردند که آب شیرین حاصل از ذوب یخچال‌های طبیعی در آن زمان ممکن است جریانی قوی ایجاد کرده باشد که سفر در امتداد ساحل را برای مردم دشوار می‌کند.
سامر پراتوریوس از سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده و همکارانش برای دریافت تصویر کامل‌تری از شرایط اقیانوس‌ها در طول این پنجره‌های حیاتی مهاجرت انسان، به عوامل آب و هوایی موجود در رسوبات اقیانوس از ساحل نگاه کردند. بیشتر داده ها از پلانکتون های کوچک و فسیل شده به دست آمده است. فراوانی و شیمی این موجودات به بازسازی دمای اقیانوس، شوری و پوشش یخی دریا کمک می کند.
ارائه پراتوریوس بخشی از جلسه ای است در مورد تاریخچه آب و هوا و زمین شناسی برینگیا و اقیانوس آرام شمالی در دوران پلیستوسن، عصر یخبندان کنونی، در AGU23. این کنفرانس یک هفته‌ای 24000 متخصص از سراسر طیف علوم زمین و فضایی را به سانفرانسیسکو آورده است و 3000 شرکت‌کننده آنلاین را به هم متصل کرده است.
تیم پراتوریوس از مدل‌های آب و هوایی استفاده کرد و دریافت که جریان‌های اقیانوسی بیش از دو برابر قدرت امروزی در طول اوج آخرین حداکثر یخبندان در حدود ۲۰۰۰۰ سال پیش به دلیل بادهای یخبندان و سطح پایین‌تر دریاها بودند. پراتوریوس گفت، اگرچه پارو زدن در برابر این شرایط غیرممکن نیست، اما این شرایط سفر با قایق را بسیار دشوار می‌کرد.
با این حال، سوابق همچنین نشان داد که بیشتر این منطقه تا حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش خانه یخ دریا در زمستان بود. پراتوریوس گفت، به‌عنوان مردمی سازگار با سرما، “به جای اینکه مجبور باشند در برابر این جریان یخبندان وحشتناک پارو بزنند، شاید از یخ دریا به عنوان سکو استفاده می‌کردند.”
امروزه مردم قطب شمال با سورتمه های سگ و موبایل های برفی در کنار یخ دریا سفر می کنند. پراتوریوس گفت که آمریکایی‌های اولیه ممکن است از «بزرگراه یخی دریا» برای دور زدن و شکار پستانداران دریایی استفاده می‌کردند و در این فرآیند به آرامی راه خود را به آمریکای شمالی باز می‌کردند. داده‌های اقلیمی نشان می‌دهند که شرایط در امتداد مسیر ساحلی ممکن است بین ۲۴۵۰۰ تا ۲۲۰۰۰ سال پیش و ۱۶۴۰۰ تا ۱۴۸۰۰ سال پیش، احتمالاً با وجود یخ‌های دریا در زمستان، برای مهاجرت مفید بوده باشد.
در حالی که اثبات اینکه مردم از یخ دریا برای سفر استفاده می‌کردند مشکل خواهد بود، با توجه به اینکه بیشتر سایت‌های باستان‌شناسی زیر آب هستند، این نظریه چارچوب جدیدی برای درک اینکه چگونه انسان‌ها ممکن است بدون پل زمینی یا سفر آسان اقیانوسی به آمریکای شمالی رسیده باشند، ارائه می‌کند.
پراتوریوس می‌گوید و بزرگراه یخی دریا با سایر مهاجرت‌های انسانی در پایین‌تر از خط منحرف نیست. مدل‌های این تیم نشان می‌دهد که جریان آلاسکا ۱۴۰۰۰ سال پیش آرام شده است و سفر با قایق در امتداد ساحل را برای مردم آسان‌تر کرده است.
او گفت: «هیچ چیز از روی میز خارج نیست. ما همیشه از نبوغ باستانی بشر شگفت زده خواهیم شد.
