16 دسامبر 2025، Mrigakshi Dixit- تصویر ماهواره ای لندست 8 از برمودا.
برای میلیون ها سال، مجمع الجزایر برمودا شناور بوده است، یک ناهنجاری ظاهری در اقیانوس اطلس.
اکنون، زلزله شناسان بالاخره معمای این را حل کرده اند که چرا این جزیره آتشفشانی که بیش از 30 میلیون سال غیرفعال بوده، دوباره در اقیانوس غرق نشده است.پاسخ در تودههای داغ ماگمایی نیست، بلکه در یک «کلک صخرهای» عظیم و هرگز دیده نشده در اعماق بستر دریا نهفته است.
در زیر پوسته اقیانوسی برمودا یک لایه سنگی به ضخامت 20 کیلومتر (12.4 مایل) قرار دارد.
محققان مؤسسه علمی کارنگی در ایالات متحده در این مقاله نوشتند: «ما ویژگیهای مرتبط با لایهای از سنگ به ضخامت 20 کیلومتر در زیر پوسته اقیانوسی را شناسایی میکنیم که هنوز گزارش نشده است».
این لایه ضخیم در زیر پوسته احتمالاً زمانی که برمودا 30 تا 35 میلیون سال پیش از نظر آتشفشانی فعال بوده است قرار گرفته است و میتوانست از تورم عمق سنجی پشتیبانی کند.
جالب توجه است، این مطالعه نشان میدهد که تورم برمودا توسط یک ستون گوشته داغ یا یک ناهنجاری حرارتی عمیق پشتیبانی نمیشود، همانطور که معمولاً برای سایر تورمهای بزرگ عمق سنجی فرض میشود.
جزایر آتشفشانی، مانند زنجیره معروف هاوایی، معمولاً توسط تودههای ماگمایی داغ و فعال که پوسته زمین را بالا میبرند، شناور میشوند.اما آخرین فوران بزرگ برمودا تقریباً 30 میلیون سال پیش بود. از نظر زمین شناسی، باید مدت ها پیش با سرد شدن لیتوسفر زیرین فروکش کرده و ناپدید می شد.
با این حال، این جزیره همچنان باقی مانده است و بر فراز یک تورم آب سنجی – یک برآمدگی بزرگ و پایدار در کف اقیانوس قرار دارد.این ساختار منحصربهفرد احتمالاً دلیل ادامه ارتفاع برمودا است و از فرونشست آن مدتها پس از پایان فعالیتهای آتشفشانی دهها میلیون سال پیش جلوگیری میکند.
محققان با استفاده از دادههای لرزهای یک ایستگاه دائمی در جزیره، ثبتهای زمینلرزههای بزرگ جهانی را تجزیه و تحلیل کردند.آنها با مطالعه چگونگی تغییر ناگهانی سرعت امواج لرزه ای، تصویری دقیق از لایه های زمین تا 31 مایلی (50 کیلومتری) زیر برمودا ایجاد کردند.به طور شگفت انگیزی، محققان یک لایه زمین شناسی منحصر به فرد و عظیم پیدا کردند که بین پوسته اقیانوسی و گوشته بالایی صلب قرار گرفته بود.
این لایه با ضخامت 12 مایل، بر خلاف هر چیزی است که قبلاً در زیر جزیره ای واقع در وسط یک صفحه تکتونیکی مشاهده شده بود.
علاوه بر این، این لایه عظیم مانند یک «قایق شناور» عمل می کند، زیرا چگالی آن کمتر از گوشته بالایی سفت و سخت اطراف است و در نتیجه از ارتفاع جزیره حمایت می کند.
تشکیل ساختار شناور
اعتقاد بر این است که این لایه بقایای جامد شده ماگما – یا سنگ گوشته – است که در آخرین انفجار آتشفشانی برمودا به پوسته تزریق شده است.هنگامی که این ماده سرد و جامد شد، ساختاری عظیم و شناور را تشکیل داد که اساساً به عنوان یک قایق عمل می کند و کل مجموعه جزیره را بالا نگه می دارد.
بر اساس گزارش ها، این قایق 20 کیلومتری ضخامت کف اقیانوس را بیش از 1600 فوت (500 متر) بالا می برد و شناوری دائمی مورد نیاز برای حمایت از مجمع الجزایر را برای میلیون ها سال پس از تولد آتشین آن فراهم می کرد.
محققان نتیجه گرفتند: “ما کم عمق ترین سه لایه را با عمارت آتشفشانی و یک پوسته اقیانوسی دو لایه مرتبط می کنیم. عمیق ترین لایه حدود 20 کیلومتر ضخامت دارد و احتمالاً در طول یا بلافاصله پس از آتشفشانی که برمودا را تشکیل داد، تشکیل شده است.”
برمودا به دلیل ارتباطش با مثلث برمودا، منطقه ای افسانه ای بین جزایر، فلوریدا و پورتوریکو، مشهور است که به دلیل تعداد زیاد کشتی ها و هواپیماهایی که ناپدید شده اند، مشهور است.
این یافته ها در مجله Geophysical Research Letters منتشر شد.
