
۳ دسامبر ۲۰۲۵، جورجینا جدیکوفسکا-E39 Rogfast به طولانیترین تونل جادهای زیرآبی جهان تبدیل خواهد شد.اسکانسکا / نورکانسولت
نروژ یکی از پیشرفتهترین چالشهای مهندسی در تاریخ اخیر را انجام داده است: یک تونل دو لولهای ۱۷ مایلی که پس از تکمیل، به طولانیترین و عمیقترین تونل جادهای زیرآبی جهان تبدیل خواهد شد.
شرکت ساختمانی Skanska AB از سوئد، در حال حاضر در حال ساخت تونل Rogfast (Rogaland fastforbindelse) تحت قراردادی به ارزش تقریبی ۴۹۵ میلیون دلار آمریکا (۵ میلیارد کرون نروژ) است که توسط اداره راههای عمومی نروژ اعطا شده است.
هدف این پروژه ایجاد یک مسیر زیردریایی رکوردشکن در زیر خط ساحلی ناهموار نروژ است که در نهایت یک ارتباط مستقیم و بدون کشتی بین استاوانگر و برگن را فراهم میکند. پس از اتمام، انتظار میرود این ارتباط جدید زمان سفر بین این دو شهر را تا ۴۰ دقیقه کاهش دهد.
این تونل که ۲۶.۷ کیلومتر (۱۶.۶ مایل) امتداد دارد و ۳۹۰ متر (۱۲۸۰ فوت) زیر سطح دریا قرار دارد، قرار است با ایجاد یک ارتباط زیردریایی سریعتر و مستقیمتر، حمل و نقل در سراسر غرب نروژ را متحول کند.
Rogfast که بخشی از بزرگراه E39 است و ۸۳۰ مایل از نروژ و دانمارک را در بر میگیرد، یک جزء حیاتی در زیرساختهای منطقه خواهد بود. این تونل بخش مهمی از کریدور ساحل غربی را تشکیل میدهد که شهرهای بزرگ نروژ از جمله کریستیانساند، استاوانگر، هاگسوند و برگن را به هم متصل میکند.
ساخت تونل در اوایل سال ۲۰۱۸ آغاز شد، اما به دلیل افزایش هزینهها و مشکلات قرارداد، موقتاً متوقف شد و سپس در اواخر سال ۲۰۲۱ از سر گرفته شد. این پروژه اکنون در مسیر تکمیل در سال ۲۰۳۳ با هزینه تخمینی ۲۵ میلیارد کرون نروژ (۲.۴ میلیارد دلار آمریکا) قرار دارد.
این تونل دارای دو تونل خواهد بود که هر کدام دو خط برای ترافیک جادهای دارند و به عمق ۳۹۲ متر زیر سطح دریا خواهد رسید.
با وجود این تأخیر، این پروژه همچنان با هدف ارائه سفر سریعتر، اتصال بهتر و کاهش انتشار گازهای گلخانهای در امتداد کریدور ساحلی نروژ طراحی شده است. طراحی آن شامل دو تونل موازی است. هر کدام دارای دو خط ترافیکی، با گذرگاههای متقاطع و یک کریدور اضطراری مرکزی هستند.
در حدود نیمه راه تونل، رانندگان با یک میدان دوگانه زیرزمینی وسیع روبرو میشوند که در ۸۵۳ فوت (۲۶۰ متر) زیر سطح دریا واقع شده است. این میدان دسترسی به جزیره کویتسوئی، کوچکترین شهرداری کشور، را فراهم میکند.
آن بریت موئن، مدیر پروژه اسکانسکا، به سیانان گفت: «این تونل با ایجاد یک ارتباط سریعتر و مطمئنتر بین مناطق استاوانگر و هاگسوند، اتصال در امتداد ساحل غربی نروژ را به طور قابل توجهی بهبود خواهد بخشید.»
مهندسان از فناوری پیشرفته برای ساخت تونل استفاده میکنند. این شامل اسکنرهای لیزری است که به دستیابی به هماهنگی تقریباً کامل بین بخشهای حفاری شده از هر دو انتها کمک میکند.دقت مورد نیاز، تنها با دقت 1.97 اینچ (پنج سانتیمتر)، راگفست را به یکی از دقیقترین پروژههای تونلی که تاکنون انجام شده است، تبدیل میکند. این اسکنهای دیجیتال یک «دوقلوی دیجیتال» در لحظه از تونل ایجاد میکنند و به تیمها کمک میکنند تا حتی کوچکترین انحرافات را نیز تشخیص دهند.
کارکنان پروژه راگفست با چالشهای بزرگی روبرو هستند زیرا در اعماق سطح دریا تحت فشار شدید و خطر مداوم نشت آب شور کار میکنند. برای خشک و پایدار نگه داشتن تونل، مهندسان روشهای پیشرفته دوغابریزی و آببندی را توسعه دادهاند.
در همین حال، برای محافظت از رانندگان در برابر آلودگی هوا، Rogfast از یک سیستم تهویه طولی که توسط جت فنها تغذیه میشود و توسط یک شفت عمودی که تا کویتسو امتداد دارد، پشتیبانی میشود، استفاده خواهد کرد. انتظار نمیرود تکمیل این پروژه تا قبل از سال 2050 انجام شود.
مون گفت: “ما اکنون 984 فوت (300 متر) زیر سطح دریا هستیم و در حال حاضر نشت آب شور بسیار زیادی در سیستم تونل داشتهایم. از آنجایی که قرار است تا 1286 فوت (392 متر) زیر سطح دریا پیش برویم، بر یافتن بهترین روشها برای حفظ شرایط کاری ایمن و کارآمد برای همه تمرکز میکنیم.”












