۲۴ اکتبر ۲۰۲۵-دست ربات و دست انسان که از لپتاپها بیرون آمده و دست میدهند-عکس از SvetaZi/Getty Images -نوشته جاناتان دبلیو. ولبورن و وگارد ام. نیگارد
آینده هوش مصنوعی، بسته به اینکه از چه کسی بپرسید، همه چیز و هر چیزی است. این کلید رشد اقتصادی بیپایان است. این عامل بیکاری فاجعهبار است. این عامل پیشرفتهای پزشکی نجاتبخش است. این منبع خطرات جدی برای امنیت ملی است.
حقیقت این است که هیچ کس پیامدهای کامل هوش مصنوعی را نمیداند. اما آنچه محققانی مانند ما در دادهها میبینیم این است که سرعت توسعه هوش مصنوعی نیست که آینده نزدیک را شکل میدهد. این سرعت پذیرش آن است. و استفاده از هوش مصنوعی در بخشهای مختلف نشان میدهد که پذیرش آن ناهموار و کندتر از آن چیزی است که تبلیغات سیلیکون ولی و وال استریت نشان میدهد.
در ماه اوت، یک مقاله تحقیقاتی در مورد سرمایهگذاریهای هوش مصنوعی از موسسه فناوری ماساچوست، بازارهای سهام فناوری را وحشتزده کرد. عناوین خبری تنها یکی از یافتههای محققان را برجسته کردند: ۹۵ درصد از شرکتها هیچ بازگشتی از سرمایهگذاریهای سنگین هوش مصنوعی خود نمیبینند. دادههای گویاتر به چرایی این موضوع پرداختند. تعداد کمی از شرکتها با وجود عرضه مدلهای قدرتمندتر، هوش مصنوعی را با موفقیت در عملکردهای اصلی کسبوکار خود ادغام کردهاند.
تعداد کمی از شرکتها با وجود عرضه مدلهای قدرتمندتر، هوش مصنوعی را با موفقیت در عملکردهای اصلی کسبوکار خود ادغام کردهاند.
در RAND، تحقیقات ما در مورد پیامدهای کلان اقتصادی هوش مصنوعی همچنین نشان داد که پذیرش هوش مصنوعی مولد در شیوههای کسبوکار به کندی پیش میرود. با نگاهی به نظرسنجیهای سرشماری اخیر از کسبوکارها، دریافتیم که سطح استفاده از هوش مصنوعی نیز به طور گستردهای در هر بخش متفاوت است. برای بخشهای بزرگی مانند حمل و نقل و انبارداری، پذیرش هوش مصنوعی کمی بالاتر از ۲ درصد بود. برای امور مالی و بیمه، تقریباً ۱۰ درصد بود. حتی در فناوری اطلاعات – که شاید محتملترین نقطه برای اثرگذاری هوش مصنوعی مولد باشد – تنها ۲۵ درصد از کسبوکارها از هوش مصنوعی مولد برای تولید کالا و خدمات استفاده میکردند.
به نظر میرسد هوش مصنوعی – حداقل تاکنون – به جای اخراجهای گسترده، در حال افزایش اشتغال است. باز هم با استفاده از دادههای سرشماری دولتی، دریافتیم که در حالی که برخی از کسبوکارها با استفاده از هوش مصنوعی برای جایگزینی وظایف انجام شده توسط کارگران، اشتغال را کاهش دادهاند، بخش بزرگتری افزایش اشتغال مرتبط با پذیرش هوش مصنوعی را گزارش کردهاند.
عدم ارتباط بین این دادهها و ترس از آخرالزمان بازار کار ممکن است تا حدی ناشی از تلفیق مواجهه شغلی با هوش مصنوعی با اتوماسیون کامل کار باشد. نگرانی این است که اگر هوش مصنوعی بتواند بسیاری از وظایفی را که شما انجام میدهید انجام دهد، شاید بتواند کل شغل شما را نیز انجام دهد. این ترس ممکن است بیاساس باشد.
در یک مطالعهی گسترده که به آن ارجاع داده شده است، OpenAI تخمین زده است که ۸۰ درصد از نیروی کار حداقل ۱۰ درصد از وظایف خود را در معرض اتوماسیون مبتنی بر LLM قرار میدهند و ۱۹ درصد از کارگران میتوانند حداقل ۵۰ درصد از وظایف خود را در معرض آن قرار دهند. اما مشاغل چیزی بیش از وظایف فردی هستند. آنها رشتهای از وظایف هستند که به روشی خاص گردآوری شدهاند. آنها شامل هوش هیجانی میشوند. محاسبات خام در مورد مواجهه بازار کار با هوش مصنوعی ظاهراً نتوانسته است ظرافتهای واقعی مشاغل را در نظر بگیرد و منجر به خطر بیش از حد بیکاری گسترده شده است.
محاسبات خام در مورد مواجهه بازار کار با هوش مصنوعی ظاهراً نتوانسته است ظرافتهای واقعی مشاغل را در نظر بگیرد و منجر به خطر بیش از حد بیکاری گسترده شده است.
تجزیه و تحلیل ما نشان داد که سهم قابل توجهی از مشاغل قصد دارند در آیندهی نزدیک وظایف انسانی را با هوش مصنوعی جایگزین کنند. اینکه آیا این امر منجر به جابجایی قابل توجه نیروی کار خواهد شد یا فقط افزایش بهرهوری، به این بستگی دارد که هوش مصنوعی در نهایت قادر به جایگزینی چه تعداد وظیفه خواهد بود – و همچنین به این بستگی دارد که هوش مصنوعی چه تعداد وظیفه جدید ایجاد خواهد کرد.
سرعت توسعهی فناوری هوش مصنوعی گیجکننده است. با این حال، برای اقتصاد بزرگتر، نرخ پذیرش بیشترین اهمیت را دارد. پذیرش آهسته و ناهموار لزوماً منفی نیست: این بدان معناست که کسبوکارها در حال تصمیمگیریهای آگاهانه در مورد بهترین روش ادغام هوش مصنوعی هستند. این امر دریچهای برای سازگاری کارگران و برای سیاستگذاران ایجاد میکند تا آنچه را که در پیش است مدیریت کنند.
