نوشتهی دانشگاه سنت اندروز، ۲۴ نوامبر ۲۰۲۵، دانشمندان کشف کردهاند که سیستمهای اصلی بالا آمدن آب، اسیدی شدن اقیانوس را سریعتر از حد انتظار تشدید میکنند و خطرات فزایندهای را برای حیات دریایی و اقتصادهای ساحلی ایجاد میکنند. منبع Shutterstock
برخی از مناطق سریعتر از آنچه قبلاً تصور میشد، اسیدی میشوند و تهدیدی وجودی برای اقتصادهای ساحلی در سراسر جهان محسوب میشوند.
تحقیقات جدید دانشگاه سنت اندروز نشان میدهد که برخی از مناطق ساحلی در مسیر تجربه اسیدی شدن بسیار بیشتری نسبت به آنچه قبلاً تخمین زده شده بود، قرار دارند. با افزایش مداوم CO2 اتمسفری، این مناطق با سرعت بیشتری اسیدی میشوند و خطری جدی و بلندمدت برای جوامع ساحلی و اقتصادهایی که به آنها وابسته هستند، ایجاد میکنند.
CO2 اتمسفری و pH (اسیدیته) اقیانوس ارتباط نزدیکی با هم دارند. وقتی CO2 اضافی وارد هوا میشود، اقیانوس بخش زیادی از آن را جذب میکند که به طور پیوسته pH آب دریا را کاهش میدهد و اسیدیته کلی را افزایش میدهد.
مقاله جدیدی که امروز (۱۳ نوامبر) در مجله Nature Communications منتشر شد، گزارش میدهد که این فرآیند در سیستمهای بالا آمدن اقیانوس تشدید میشود. تیم تحقیقاتی با استفاده از جریان کالیفرنیا به عنوان نمونهای از این فرآیند، دریافت که مناطق بالا آمدن آب، صرفاً از روندهای اسیدی شدن جهانی پیروی نمیکنند، بلکه در واقع آنها را تقویت میکنند.
بالا آمدن آب زمانی رخ میدهد که آبهای عمیق سرد، غنی از مواد مغذی و به طور طبیعی اسیدی در امتداد خطوط ساحلی قارهای به سمت بالا حرکت میکنند. مواد آلی که از سطح آب پایین میآیند، توسط میکروبهای اعماق اقیانوس تجزیه میشوند و CO2 تولید میکنند و اسیدیته این آبها را بیشتر افزایش میدهند. هنگامی که این آب در طول بالا آمدن آب بالا میآید، آن اسیدیته بالا را به سطح آب منتقل میکند، جایی که با CO2 اتمسفری تعامل میکند و اسیدیتر میشود.
برای درک چگونگی تغییر اسیدیته در طول زمان، تیم نمونههای مرجانی تاریخی را بررسی و امضاهای ایزوتوپ بور حفظ شده در اسکلتهای آنها را اندازهگیری کرد. این سوابق نشان میدهد که pH در طول قرن بیستم چگونه تغییر کرده است. سپس محققان از یک مدل اقیانوسی منطقهای برای پیشبینی چگونگی تکامل احتمالی اسیدیته در جریان کالیفرنیا در طول قرن بیست و یکم استفاده کردند.
نتایج نشان میدهد که مناطق رو به بالا، اسیدی شدن اقیانوس را با نرخی فراتر از سطح «مورد انتظار» از افزایش CO2 اتمسفر به تنهایی تجربه میکنند. آبهای عمیقی که در طول رو به بالا به سطح میآیند، با اسیدیته بالا شروع میشوند و افزایش مداوم CO2 تولید شده توسط انسان، این اثر را حتی بیشتر تشدید میکند.
سیستمهای رو به بالا از جمله پربارترین سیستمهای سیاره ما هستند و از بخش عمدهای از شیلات جهان پشتیبانی میکنند. بنابراین، درک چگونگی واکنش آنها به افزایش CO2₂ نه تنها برای علوم اقیانوسی حیاتی است، بلکه پیامدهای عمدهای برای شیلات و آسیبپذیریهای بالقوه آنها نیز دارد.
دکتر هانا جوریکووا، نویسنده همکار و پژوهشگر ارشد دانشکده علوم زمین و محیط زیست، گفت: «پیشبینی چگونگی واکنش سیستمهای بالاآمدگی به تغییرات اقلیمی بسیار پیچیده است، تأثیرات غیرانسانی با منابع طبیعی اسیدی شدن اقیانوس در تعامل هستند. تحقیقات ما نشان میدهد که چنین تعاملاتی میتواند تغییرات محیطی را در سیستم جریان کالیفرنیا تقویت کند و بر نیاز به مطالعات مشابه در مناطق دیگر برای پیشبینی بهتر تغییرات آینده تأکید میکند.»
جریان کالیفرنیا میتواند به عنوان نمونهای از سایر سیستمهای بالاآمدگی استفاده شود. از دیگر مناطق مهم بالاآمدگی ساحلی در سراسر جهان میتوان به جریان هامبولت در سواحل پرو یا جریانهای بنگوئلا و قناری در سواحل غرب آفریقا اشاره کرد.
دکتر جیمز ری، نویسنده همکار و پژوهشگر دانشکده علوم زمین و محیط زیست، گفت: «اسیدیتر شدن اقیانوس، خطرات بزرگی را برای اکوسیستمهای دریایی و جوامع و اقتصادهایی که از آنها پشتیبانی میکنند، ایجاد میکند. راهحلهایی که اکنون برای تغییرات اقلیمی داریم، مانند پمپهای حرارتی و وسایل نقلیه الکتریکی، همچنین اسیدی شدن اقیانوس را تثبیت میکنند، بنابراین حمایت از آنها بسیار مهم است.»
