27/10/2025 – نوشته‌ی لیام گیلیور – کپی‌رایت گالری DS از طریق Unsplash.
سیستم «تحت فشار» انرژی و آب اروپا می‌تواند تولید ناخالص داخلی را در کشورهای با درآمد بالا تا هشت درصد کاهش دهد.زباله‌های آب «بحران آب و هوا را تشدید» می‌کنند و به تاب‌آوری اقتصادی آسیب می‌رسانند. کارشناسان اکنون خواستار اقدام فوری هستند.
گزارش جدیدی از دانفوس هشدار می‌دهد که انتظار می‌رود مصرف انرژی بخش آب تا سال 2040 دو برابر شود، در حالی که تقاضای آب در بخش انرژی می‌تواند تقریباً 60 درصد افزایش یابد.تقاضای جهانی آب همچنین می‌تواند در پنج سال آینده 40 درصد از عرضه پیشی بگیرد و به 3.6 میلیارد نفری که در حال حاضر در تمام طول سال به آب کافی دسترسی ندارند، اضافه شود.
انرژی و آب چگونه به هم مرتبط هستند؟
هر مرحله از چرخه آب به انرژی نیاز دارد: از استخراج و تصفیه گرفته تا تحویل و استفاده.با افزایش جمعیت جهان، تقاضا برای آب شیرین افزایش می‌یابد، به این معنی که برای پمپاژ، تصفیه و توزیع آن به انرژی بیشتری نیاز است. در حال حاضر، بخش انرژی حدود ۱۴ درصد از برداشت آب شیرین جهان را تشکیل می‌دهد.
این جایی است که آب از منابع طبیعی مانند رودخانه‌ها و دریاچه‌ها برای مصارفی مانند آشامیدن، کشاورزی، تولید محصولات یا تولید برق برداشت می‌شود. مقداری از آب تصفیه و به طبیعت بازگردانده می‌شود، اما بخش زیادی از آن به غذا و محصولات تبدیل می‌شود.
این وابستگی متقابل به این معنی است که فشار بر یک سیستم مستقیماً بر سیستم دیگر تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، کمبود انرژی می‌تواند عملیات تأمین آب را محدود کند، در حالی که خشکسالی و موج گرما خطر اختلال در تولید برق را به همراه دارد.بنابراین، کارشناسان استدلال کرده‌اند که اروپا دیگر نمی‌تواند به طور جداگانه به این سیستم‌ها رسیدگی کند.
کیم فاوسینگ، مدیرعامل دانفوس، به یورونیوز گرین می‌گوید: “نحوه استفاده ما از انرژی در سیستم آب، خطرات قابل توجهی در تاب‌آوری و رقابت‌پذیری دارد. در اروپا، آب تصفیه‌شده بسیار زیاد و انرژی مورد استفاده برای پمپاژ و تصفیه آن، از طریق نشت و ناکارآمدی هدر می‌رود و یک چالش اقتصادی و امنیتی ایجاد می‌کند.»
نادیده گرفتن ناکارآمدی در آب و انرژی، هزینه‌ها را به شدت افزایش می‌دهد و حتی می‌تواند تا سال ۲۰۵۰ تولید ناخالص داخلی را در کشورهای با درآمد بالا هشت درصد یا در کشورهای با درآمد پایین ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش دهد.
تاکنون، چالش‌های جهانی مرتبط با آب، حدود ۹.۶ میلیارد دلار (تقریباً ۸.۲۶ میلیارد یورو) هزینه به بخش برق اضافه کرده است.
در اروپا، اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید تا سال ۲۰۳۰ برای تأمین آب و فاضلاب، در مجموع بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو بیشتر برای هر نفر هزینه کنند تا بتوانند مقررات موجود در مورد آب را رعایت کنند.
گذشته از تأثیرات مالی، بحران آب، سلامت عمومی، ثبات زیرساخت‌ها و امنیت ژئوپلیتیکی را تهدید می‌کند. دسترسی محدود به آب یا انرژی مقرون به صرفه می‌تواند به سختی‌ها و حتی درگیری‌ها دامن بزند، به خصوص در مناطقی که به انرژی وارداتی یا منابع آب مشترک وابسته هستند.با این حال، راه‌حل‌های تکنولوژیکی موجود می‌توانند به تقویت بهره‌وری آب و انرژی در تمام مراحل چرخه آب کمک کنند.
فاوزینگ می‌افزاید: “ما به مقررات بلندپروازانه، اهداف بهره‌وری آب و سیستم‌های تشویقی نیاز داریم که سرمایه‌گذاری در فناوری‌های اثبات‌شده مانند تشخیص نشت، اندازه‌گیری هوشمند، مدیریت فشار و بهینه‌سازی بهره‌وری انرژی را تحریک کنند. دولت‌ها باید ادغام بهره‌وری آب را در ممیزی‌های انرژی در نظر بگیرند و اهداف ملی استفاده مجدد از آب صنعتی را تعیین کنند. هر قطره صرفه‌جویی شده به معنای هدر رفتن انرژی کمتر است.”
دانفوس می‌گوید اگر تمام کارخانه‌های نمک‌زدایی موجود (که آب دریا را به آب آشامیدنی تبدیل می‌کنند) در سراسر جهان برای کار با پتانسیل تکنولوژیکی فعلی مقاوم‌سازی شوند، می‌توانند 34.5 میلیارد یورو صرفه‌جویی کنند و انتشار CO2 را 111 میلیون تن کاهش دهند.
طرح‌های تصفیه فاضلاب همچنین می‌توانند با استفاده از درایوهای سرعت متغیر (VSD) مصرف انرژی و هزینه‌های عملیاتی را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.این درایوها به موتورها و پمپ‌ها اجازه می‌دهند تا به جای کار با سرعت ثابت در تمام مدت، با تقاضای لحظه‌ای تنظیم شوند. یک کارخانه در چنای هند، با این ابتکار حدود ۲۲ درصد از مصرف انرژی خود را صرفه‌جویی کرد.
مراکز داده در مورد مصرف آب مقصر بزرگی هستند و در حال حاضر سالانه حدود ۵۶۰ میلیارد لیتر آب مصرف می‌کنند.طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، این میزان می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ به رقم سرسام‌آور ۱۲۰۰ میلیارد لیتر برسد که شش برابر کل برداشت آب شیرین اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۲ است.
این مصرف سرسام‌آور آب عمدتاً به دلیل تولید گرمای اضافی توسط واحدهای پردازشی است که نیاز به خنک شدن دارند.
با این حال، خنک‌سازی مایع مراکز داده که به یک حلقه آب بسته متکی هستند، می‌تواند به کاهش مصرف آب کمک کند. سیستم‌های خنک‌کننده مایع مستقیم به تراشه همچنین حداقل ۱۵ درصد نسبت به همتایان خنک‌کننده هوا، از نظر مصرف انرژی کارآمدتر هستند.
در این گزارش آمده است: «افزایش گرمای اضافی تولید شده توسط واحدهای پردازش قدرتمند در مراکز داده مدرن، نه تنها اپراتورها را ملزم به اتخاذ روش‌های خنک‌سازی نوآورانه می‌کند، بلکه می‌توان از آن برای تأمین تقاضای گرما در جای دیگر نیز استفاده مجدد کرد.»
طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، گرمای تلف‌شده از مراکز داده می‌تواند تا سال ۲۰۳۰، ۱۰ درصد از تقاضای گرمایش فضای اروپا را تأمین کند.
در حالی که بزرگترین مراکز داده برای استفاده معنادار از گرمای تلف‌شده، بسیار دور از مناطق شهری قرار خواهند گرفت، گرمای اضافی از مراکز داده می‌تواند ۳۰۰ تراوات ساعت تقاضای سربار را برای مشتریانی که در فاصله چند کیلومتری قرار دارند، تأمین کند.
