
۰۳/۱۰/۲۰۲۵ – نوشته ملینا والینگ با AP- کپیرایت عکس AP/گرگوری بول
دانشمندان هشدار میدهند که بدون تغییرات عمده در آنچه میخوریم، اهداف اقلیمی محقق نخواهند شد.
طبق گزارش کمیسیون EAT-Lancet، اگر مردم در سراسر جهان به رژیمهای غذایی سالمتر و عمدتاً گیاهی روی آورند، میتوان سالانه از حدود ۱۵ میلیون مرگ جلوگیری کرد و انتشار گازهای گلخانهای کشاورزی میتواند ۱۵ درصد کاهش یابد.
آخرین گزارش، دانشمندان سراسر جهان را گرد هم آورد تا دادههای مربوط به نقش غذا در سلامت انسان، تغییرات اقلیمی، تنوع زیستی و شرایط کار و زندگی مردم را بررسی کنند.
نتیجهگیری آنها: بدون تغییرات اساسی در سیستم غذایی، بدترین اثرات تغییرات اقلیمی اجتنابناپذیر خواهد بود، حتی اگر انسانها با موفقیت به انرژی پاکتر روی آورند.
یوهان راکاستروم، یکی از نویسندگان این مطالعه و رئیس موسسه تحقیقات تأثیر آب و هوا در پوتسدام، گفت: «اگر از مسیر غذایی ناپایداری که امروز در آن هستیم، عبور نکنیم، در دستور کار آب و هوا شکست خواهیم خورد. در دستور کار تنوع زیستی شکست خواهیم خورد. در امنیت غذایی شکست خواهیم خورد. در بسیاری از مسیرها شکست خواهیم خورد.»
آدام شرایور، مدیر سلامت و تغذیه در موسسه سیاست عمومی و مشارکت شهروندی هارکین، گفت: اولین گزارش این کمیسیون در سال ۲۰۱۹ به دلیل تمایل آن به جدی گرفتن اصلاحات سیستم غذایی در عین در نظر گرفتن سلامت انسان و محیط زیست، به عنوان یک «مطالعه واقعاً برجسته و مهم» در نظر گرفته شد. یک «رژیم غذایی سالم برای سیاره» میتواند سالانه از ۱۵ میلیون مرگ جلوگیری کند.
اولین گزارش EAT-Lancet یک «رژیم غذایی سالم برای سیاره» را با محوریت غلات، میوهها، سبزیجات، آجیل و حبوبات پیشنهاد کرد. این بهروزرسانی تأکید میکند که برای بهبود سلامت و در عین حال کاهش گرمایش جهانی، ایده خوبی است که مردم روزانه یک وعده پروتئین حیوانی و لبنیات مصرف کنند و گوشت قرمز را به حدود یک بار در هفته محدود کنند.
این امر به ویژه در مورد افرادی در کشورهای توسعهیافته صدق میکند که به طور نامتناسبی در تغییرات اقلیمی نقش دارند و گزینههای بیشتری در مورد غذاهایی که میخورند، دارند.
توصیههای غذایی بر اساس دادههای مربوط به خطرات بیماریهای قابل پیشگیری مانند دیابت نوع ۲ و بیماریهای قلبی عروقی بود، نه معیارهای زیستمحیطی. محققان گفتند که سلامت انسان و سیاره در یک راستا قرار دارند.راکاستروم گفت که ممکن است رسیدن یک تحلیل به همان نتیجه شش سال بعد «کسلکننده» به نظر برسد، اما او این را اطمینانبخش میداند زیرا علوم غذایی یک حوزه به سرعت در حال تغییر با مطالعات بزرگ فراوان و تجزیه و تحلیلهای بهبود یافته است.
راکاستروم گفت: غذا یکی از عمیقترین انتخابهای شخصی است که یک فرد میتواند انجام دهد و «جزء سلامتی آن قلب همه را لمس میکند». در حالی که مقابله با چالشهای جهانی پیچیده است، کاری که افراد میتوانند انجام دهند نسبتاً ساده است، مانند کاهش مصرف گوشت بدون حذف کامل آن.
امیلی کسیدی، پژوهشگر پروژه غیرانتفاعی علوم اقلیمی Drawdown که در این تحقیق مشارکت نداشته است، گفت: «مردم آنچه را که میخورند با هویت خود مرتبط میدانند» و رژیمهای غذایی سخت میتوانند مردم را بترسانند، اما حتی تغییرات کوچک نیز کمک میکنند. انتخابهای غذایی ما میتواند سیاره را از نقطه عطفی عبور دهد
محققان فراتر از تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانهای، به عواملی از جمله تنوع زیستی، کاربری زمین، کیفیت آب و آلودگی کشاورزی پرداختند. آنها به این نتیجه رسیدند که سیستمهای غذایی بزرگترین عامل در سوق دادن زمین به آستانه یک سیاره قابل سکونت هستند.
کاتلین مریگان، استاد سیستمهای غذایی در دانشگاه ایالتی آریزونا که او نیز در این تحقیق مشارکت نداشته است، گفت: این گزارش از نظر دامنه خود “فوقالعاده جامع” است. او گفت که این گزارش به اندازه کافی عمیق است که نشان میدهد چگونه شیوههای کشاورزی و کارگری، عادات مصرفی و سایر جنبههای تولید مواد غذایی به هم پیوسته هستند – و چگونه میتوان آنها را تغییر داد.
مریگان گفت: “انگار که ما این بیداری آهسته را نسبت به نقش غذا” در بحثهای مربوط به وجود سیارهای داشتهایم.
محققان نتیجه گرفتند که تغییر رژیم غذایی در سراسر جهان به تنهایی میتواند منجر به کاهش ۱۵ درصدی انتشار گازهای گلخانهای از کشاورزی شود، زیرا تولید گوشت، به ویژه گوشت قرمز، نیاز به انتشار مقدار زیادی گازهای گرمکننده سیاره دارد. در این گزارش آمده است که افزایش بهرهوری محصولات کشاورزی، کاهش ضایعات مواد غذایی و سایر پیشرفتها میتواند این میزان را به ۲۰ درصد برساند.
کسیدی گفت که اگر کشورها مصرف گوشت گاو و گوسفند را به حدود یک وعده در هفته محدود کنند، همانطور که در آخرین گزارش EAT-Lancet توصیه شده است، میتوانند انتشار گازهای گلخانهای را معادل کل انتشار سالانه روسیه کاهش دهند.
در همین حال، این گزارش نتیجه میگیرد که تقریباً نیمی از جمعیت جهان از غذای کافی، محیط زیست سالم یا کار مناسب در سیستم غذایی محروم هستند. اقلیتهای قومی، مردم بومی، زنان و کودکان و مردم مناطق جنگی همگی با خطرات خاصی برای حقوق بشر و دسترسی به غذا مواجه هستند.
با نزدیک شدن به مذاکرات اقلیمی سازمان ملل متحد در ماه نوامبر، راکاستروم و دیگر محققان امیدوارند رهبران کشورهای جهان دیدگاههای علمی در مورد سیستم غذایی را در سیاستهای ملی خود بگنجانند.
او گفت که انجام کاری خلاف این «ما را به مسیری میبرد که ما را بیشتر و بیشتر شکننده میکند.»
راکستروم گفت: «منظورم هم از نظر تأمین غذا است، هم از نظر سلامت و هم از نظر ثبات محیطهایمان. و این دستورالعملی است که جوامع را ضعیفتر و ضعیفتر میکند.»












