17-7-1404 به نقل از برنا
برنا – گروه علمی و فناوری؛ رئیس انجمن مراکز دانشبنیان و نخبگان کشور گفت: فناوری و اقتصاد دانشبنیان زمانی معنا دارد که در خدمت جامعه باشد؛ سود فناورانه بدون سود اجتماعی شکست اخلاقی اکوسیستم نوآوری است.
هشتمین اجلاس سراسری مسئولیتپذیری اجتماعی و فرهنگ سازمانی با حضور جمعی از مدیران، نخبگان، مسئولان دولتی و فعالان حوزه صنعت و فرهنگ در تهران برگزار شد. در این مراسم ابوذر شهپری، رئیس انجمن مراکز دانشبنیان و نخبگان کشور با تأکید بر نقش محوری فرهنگ سازمانی و تعهد اجتماعی در مسیر توسعه پایدار خواستار بازتعریف مفهوم مسئولیت اجتماعی از سطح شعار به عمل شد.
به گزارش روابط عمومی انجمن مراکز دانشبنیان و نخبگان کشور، شهپری در ابتدای سخنان خود با اشاره به اهمیت مقوله فرهنگ سازمانی در دوران کنونی گفت: امروز در روزگاری گرد هم آمدهایم که بیش از هر زمان دیگر مفهوم فرهنگ سازمانی و مسئولیت اجتماعی ضرورتی حیاتی برای بقا و رشد کشور ماست.
او با استناد به آیه شریفه «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ» از سوره بقره تأکید کرد که مسئولیت اجتماعی پیمانی نانوشته میان دولت، بنگاههای اقتصادی، نخبگان و مردم است و افزود: سود اقتصادی بدون سود اجتماعی، شکست اخلاقی است و پیشرفت صنعتی بدون تعهد انسانی، در واقع عقبماندگی فرهنگی محسوب میشود.
رئیس انجمن مراکز دانشبنیان و نخبگان کشور با انتقاد از ضعف پاسخگویی در ساختار اداری و اجرایی کشور دولت را نقطه آغاز این اصلاح فرهنگی دانست و گفت: نخستین مسئولیت اجتماعی بر دوش دولت است. دولتی که خود در برابر مردم پاسخگو نباشد، نمیتواند از سازمانها و بنگاهها انتظار پاسخگویی و شفافیت داشته باشد.
وی با اشاره به فاصله روزافزون میان دولت و جامعه نخبگانی کشور تصریح کرد: وقتی تصمیمهای بزرگ پشت درهای بسته گرفته میشود و گزارش عملکرد صادقانهای به مردم ارائه نمیگردد، فرهنگ بیمسئولیتی در جامعه نهادینه میشود. لازم است دولتها نخبگان و مردم را نه ابزار، بلکه شریک در تصمیمسازی بدانند.
شهپری همچنین بر لزوم جوانگرایی واقعی در حاکمیت و سازمانها تاکید کرد و گفت: فرهنگ سازمانی کشور باید از نگاه بالا به پایین فاصله بگیرد و به گفتوگوی واقعی با جامعه بازگردد. تا زمانی که صدای جوانان شنیده نشود، نوآوری و پویایی جای خود را به سکون و روزمرگی خواهد داد.

او در ادامه به هفت محور کلیدی اجلاس اشاره کرد که بهگفته وی بنیان توسعه پایدار و مسئولیتپذیر کشور را تشکیل میدهند:
۱. محیط زیست و برند سبز: برند سبز دیگر انتخابی لوکس نیست، بلکه تعهدی اخلاقی برای حفظ آینده زمین است.
۲. پروژههای سبز: پروژهای موفق است که نهتنها درآمد ایجاد کند، بلکه زندگی و رفاه اجتماعی بسازد.
۳. مسئولیت انسانی و اجتماعی: جوهرهی واقعی مسئولیت اجتماعی، انسانگرایی در سازمانهاست.
۴. فرهنگ، هنر و آموزش: اصلاح جامعه از فرهنگ و آموزش آغاز میشود؛ نسلهای آینده، سرمایه واقعی کشورند.
۵. امنیت زنجیره غذایی: کشوری که امنیت غذایی ندارد، نمیتواند از امنیت سیاسی پایدار برخوردار باشد.
۶. تعهد به خدمات درمانی و دارویی: رنج مردم در تأمین دارو، نشانه ضعف مسئولیت اجتماعی در نظام سلامت است.
۷. کیفیت محصولات و خدمات پس از فروش: کیفیت، نماد وجدان در تولید و صداقت در خدمات است.
شهپری با بیان اینکه فرهنگ سازمانی ستون پنهان توسعه کشور است، افزود: سازمانی که در آن صداقت پاداش دارد، خلاقیت تشویق میشود و خطا فرصتی برای یادگیری تلقی میگردد، میتواند از هر بحران عبور کند. اما اگر ترس، پنهانکاری و بیاعتمادی حاکم شود، توسعهای واقعی شکل نخواهد گرفت.
وی در پایان سخنان خود با تاکید بر اینکه مسیر مسئولیتپذیری اجتماعی راهی دشوار اما ارزشمند است، گفت: مسئولیت اجتماعی راهی سخت اما شریف است؛ راهی که از خود ما آغاز میشود. بیایید نشان تعهد به مسئولیت اجتماعی را نه بر سینه بلکه بر وجدان خود نصب کنیم.