۵ آگوست ۲۰۲۵، عکس از نویسنده: مریگاکشی دیکسیت -طرح مفهومی یک هنرمند از یک سیستم انرژی شکافت هسته‌ای در سطح ماه.
شان دافی، رئیس موقت ناسا، که همچنین به عنوان وزیر حمل و نقل ایالات متحده فعالیت می‌کند، از یک طرح سریع برای ساخت یک رآکتور هسته‌ای در ماه رونمایی خواهد کرد.
طبق گزارش‌ها، این اقدام به ویژه قابل توجه است زیرا اولین اقدام دافی در نقش جدیدش است. این اقدام در زمانی چالش‌برانگیز برای ناسا انجام می‌شود، زیرا این آژانس با کاهش احتمالی بودجه روبرو است.این طرح با هدف تسریع روندی که یک مقام ناشناس ناسا آن را «مسابقه فضایی دوم» می‌نامد، به‌ویژه علیه چین و روسیه، طراحی شده است.
بر اساس گزارش‌های رسانه‌ها، طرح دافی برای اعلام راکتور هسته‌ای در یک یادداشت داخلی که روز دوشنبه، ۴ آگوست، توزیع شد، تشریح شده است.
دافی در ماه ژوئیه پس از لغو ناگهانی نامزدی جارد ایزاکمن، توسط رئیس جمهور ترامپ به عنوان مدیر موقت منصوب شد. این اقدام در بحبوحه جنجالی که گزارش شده شامل ایلان ماسک، متحد ایزاکمن، نیز می‌شود، صورت گرفت.
ناسا مدت‌هاست که به ارزش استراتژیک یک منبع انرژی هسته‌ای در ماه پی برده است. این طرح جدید نشان‌دهنده تغییر از تحقیقات قبلی تحت عنوان «پروژه انرژی سطحی شکافت هسته‌ای» است.پیش از این، ناسا در حال پیگیری یک راکتور کوچکتر ۴۰ کیلوواتی – واحدی که آژانس اعلام کرد می‌تواند ۳۳ خانوار را تغذیه کند – برای استقرار در ماه در اوایل دهه ۲۰۳۰ بود.
طبق گزارش‌ها، این طرح خواستار یک جدول زمانی بلندپروازانه‌تر است و به دنبال پیشنهادهایی برای یک رآکتور ۱۰۰ کیلوواتی است که برای پرتاب تا سال ۲۰۳۰ آماده شود.چین همچنین هدف فرود آوردن اولین فضانورد خود بر روی ماه تا سال ۲۰۳۰ را دارد.
یک رآکتور هسته‌ای گامی کلیدی برای حضور پایدار انسان در ماه محسوب می‌شود زیرا منبع انرژی قابل اعتمادی را فراهم می‌کند که بر محدودیت‌های سایر گزینه‌ها، در درجه اول انرژی خورشیدی، غلبه می‌کند.
محیط ماه دو چالش اصلی برای پنل‌های خورشیدی ایجاد می‌کند: شب طولانی ماه و نوسانات شدید دما.
چرخه شبانه‌روز ماه تقریباً ۲۹.۵ روز زمینی است، به این معنی که هر دوره روشنایی و تاریکی حدود ۱۴ روز زمینی طول می‌کشد.
یک رآکتور هسته‌ای با ارائه برق مداوم و شبانه‌روزی که به نور خورشید وابسته نیست، این مشکل را حل می‌کند.این رآکتور می‌تواند برای راه‌اندازی سیستم‌های ضروری مانند پشتیبانی از حیات، گرمایش زیستگاه‌ها، اجرای آزمایش‌های علمی و تأمین انرژی تجهیزات مورد استفاده قرار گیرد. «منطقه ممنوعه»
این دستورالعمل همچنین ابراز نگرانی می‌کند که اولین کشوری که یک راکتور تأسیس کند، می‌تواند «منطقه ممنوعه اعلام کند». به طور خاص، این موضوع نگرانی ایالات متحده در مورد پروژه مشترک چین و روسیه را منعکس می‌کند.این دو کشور به طور فعال در حال توسعه ایستگاه بین‌المللی تحقیقات قمری (ILRS) هستند و برنامه‌هایی را برای ساخت یک نیروگاه هسته‌ای در ماه برای تأمین انرژی آن تا سال 2036 اعلام کرده‌اند.
اگر چین و روسیه اولین کسانی باشند که یک منبع انرژی دائمی در یک مکان کلیدی قمری، مانند یک قطب، ایجاد می‌کنند، می‌توانند یک «منطقه ممنوعه» ایجاد کنند که دسترسی سایر کشورها به منابع حیاتی را محدود می‌کند.
جالب است که بودجه پیشنهادی دولت ترامپ برای سال 2026، همسویی آشکاری با این دستورالعمل‌ها را نشان می‌دهد. این بودجه، پروازهای فضایی انسان را با افزایش بودجه در اولویت قرار می‌دهد، در حالی که از کاهش تقریباً 50 درصدی سایر برنامه‌ها، به ویژه ماموریت‌های علمی، حمایت می‌کند.
برای تسریع این اهداف بلندپروازانه، این دستورالعمل ناسا را موظف می‌کند که فوراً یک رهبر برای پروژه راکتور هسته‌ای منصوب کند و ظرف ۶۰ روز بازخورد صنعت را جمع‌آوری کند.در کنار طرح راکتور قمری، دافی بنا به گزارش‌ها، در حال تلاش برای جایگزینی سریع‌تر ایستگاه فضایی بین‌المللی با جایگزین‌های تجاری تا سال ۲۰۳۰ است.
شرکت‌هایی مانند Axiom Space، Vast و Blue Origin قبلاً علاقه خود را به ساخت ایستگاه‌های مداری تجاری نشان داده‌اند.این آژانس قصد دارد ظرف شش ماه از درخواست خود برای پیشنهادات، حداقل دو قرارداد را اعطا کند.با این حال، قانون‌گذاران نگران هستند که ناسا بودجه لازم را به سرعت کافی برای حمایت از این سرمایه‌گذاری‌های تجاری فراهم نمی‌کند، که می‌تواند جدول زمانی را به خطر بیندازد.
