جف بزوس در روز شنبه، 5 آوریل 2025، در لس‌آنجلس، در یازدهمین مراسم اهدای جوایز Breakthrough شرکت می‌کند. جردن استراوس/2025 Invision-نوشته‌ی دولورس کاتانیچ
26/06/2025 –
گزارش آکسفام افزایش نجومی ثروت یک درصد ثروتمندترین افراد را در طول دهه‌ی گذشته نشان می‌دهد. در مجموع، این مبلغ برای پایان دادن به فقر جهانی بیش از 20 برابر کافی خواهد بود، اگرچه این گزارش کمبود نگران‌کننده‌ی بودجه برای پروژه‌های مقابله با نابرابری را نشان می‌دهد.
از یک طرف، تقریباً نیمی از جمعیت جهان – بیش از 3.7 میلیارد نفر – در فقر زندگی می‌کنند. از سوی دیگر، ۳۰۰۰ میلیاردر جهان در طول ده سال گذشته ۶.۵ تریلیون دلار (۵.۵ تریلیون یورو) به دست آورده‌اند که معادل ۱۴.۶٪ از تولید ناخالص داخلی جهانی است.
این بر اساس گزارش جدید کنفدراسیون سازمان‌های مردم‌نهاد بریتانیا، آکسفام، است. این گروه افزود که از سال ۲۰۱۵، ۱٪ ثروتمندترین افراد جهان ثروت خود را بیش از ۳۳.۹ تریلیون دلار (۲۹ تریلیون یورو) به ارزش واقعی افزایش داده‌اند.
این مبلغ می‌تواند کارهای زیادی در جهان انجام دهد و طبق گفته آکسفام، برای پایان دادن به فقر جهانی ۲۲ بار کافی است. این پیش‌بینی بر اساس داده‌های بانک جهانی از سال ۲۰۲۱ است که نشان می‌دهد افرادی که در فقر زندگی می‌کنند، به طور متوسط به ۸.۳۰ دلار اضافی در روز برای تأمین نیازهای اولیه خود نیاز دارند.
برای نه تنها پایان دادن به فقر، بلکه برای دستیابی به سایر اهداف توسعه پایدار (SDG) سازمان ملل متحد، از جمله حفاظت از کره زمین، مبلغ مورد نیاز به ۴ تریلیون دلار در سال می‌رسد.
آمیتاب بهار، مدیر اجرایی آکسفام اینترنشنال، در این گزارش گفت: «تریلیون‌ها دلار برای دستیابی به اهداف جهانی وجود دارد، اما این پول‌ها در حساب‌های خصوصی افراد فوق‌العاده ثروتمند قفل شده‌اند.»
در حالی که ثروت خصوصی در حال افزایش است، دولت‌ها در حال کاهش کمک‌های مالی هستند.طبق این گزارش، دولت‌های ثروتمند از زمان شروع ثبت داده‌ها در سال ۱۹۶۰، بیشترین کاهش کمک‌های خارجی را انجام داده‌اند.این گروه اعلام کرد: «تنها کشورهای گروه هفت که حدود سه چهارم کل کمک‌های رسمی را تشکیل می‌دهند، در سال ۲۰۲۶ در مقایسه با سال ۲۰۲۴، ۲۸ درصد کمک‌های مالی خود را کاهش می‌دهند.»
در این گزارش همچنین اشاره شده است که ۶۰ درصد از کشورهای کم‌درآمد، که چنین کمکی در آنها بیشترین نیاز را دارد، در آستانه بحران بدهی قرار دارند. کشورهای کم‌درآمد اغلب «پرریسک» تلقی می‌شوند و بنابراین به دلیل نرخ بهره بالا، هزینه بسیار بیشتری برای تأمین مالی بدهی از بازار پرداخت می‌کنند و بودجه کمتری برای مراقبت‌های بهداشتی یا آموزش باقی می‌گذارند.
آکسفام در گزارش خود خاطرنشان کرد که تأمین مالی توسعه نباید به سرمایه‌گذاری‌های خصوصی متکی باشد و در عوض، این گروه «رویکرد اولویت عمومی» را توصیه کرده است.
بهار گفت: «کشورهای ثروتمند، وال استریت را در جایگاه راننده توسعه جهانی قرار داده‌اند. این یک تصاحب مالی خصوصی جهانی است که از روش‌های اثبات‌شده برای مقابله با فقر از طریق سرمایه‌گذاری‌های عمومی و مالیات عادلانه پیشی گرفته است.»
آکسفام پیشنهاد کرد که دولت‌ها باید در توسعه دولتی سرمایه‌گذاری کنند تا «خدمات درمانی، آموزشی و مراقبتی با کیفیت جهانی را تضمین کنند و کالاهای عمومی را در بخش‌هایی از انرژی تا حمل و نقل بررسی کنند».
با این حال، دولت‌های غربی با بدهی‌هایی روبرو هستند که اغلب برابر یا بیشتر از تولید اقتصادی سالانه آنهاست و این امر بر دولت‌ها فشار می‌آورد.
ثروت عمومی به سرعت ثروت خصوصی در حال رشد نیست.
بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۳، ثروت خصوصی جهانی هشت برابر بیشتر از ثروت عمومی رشد کرد که تنها ۴۴ تریلیون دلار (۳۸ تریلیون یورو) رشد داشت. ثروت خصوصی در این دوره به میزان سرسام‌آور ۳۴۲ تریلیون دلار (۲۹۲ تریلیون یورو) افزایش یافته است. برای مقایسه، تولید ناخالص داخلی سالانه جهانی تقریباً ۱۰۰ تریلیون دلار (۸۵ تریلیون یورو) است.
آکسفام پیشنهاد کرد که دولت‌ها باید در مورد مالیات بر افراد فوق ثروتمند تجدید نظر کنند و گفت که میلیاردرها نرخ مالیات مؤثری نزدیک به ۰.۳ درصد از ثروت خود را پرداخت می‌کنند.آکسفام اینترنشنال و گرین‌پیس با همکاری یکدیگر یک نظرسنجی را سفارش دادند تا بررسی کنند که مردم در ۱۳ کشور، از جمله بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایتالیا، در مورد مالیات بر ثروتمندان چه فکر می‌کنند.
در این مطالعه آمده است: «نتایج یک نظرسنجی جهانی جدید نشان می‌دهد که از هر ۱۰ نفر، ۹ نفر از پرداخت هزینه خدمات عمومی و اقدامات اقلیمی از طریق مالیات بر افراد فوق ثروتمند حمایت می‌کنند.» و افزود که نیاز نگران‌کننده‌ای به تأمین مالی در اهداف توسعه‌ای سازمان ملل وجود دارد.
در پایان آمده است: «تنها ۱۶ درصد از اهداف اهداف جهانی برای سال ۲۰۳۰ در مسیر درست قرار دارند.»
