اندی کوربلی -26 مه 2025-منطقه دولومیت که در آن مطالعه انجام شد – اعتبار Monica Galgiano
شواهد بیشتری مبنی بر اینکه درختان شناخت و ارتباطات گروهی را نشان می‌دهند از دولومیت‌ها به دست آمده است، جایی که یک تیم چند رشته‌ای جنگلی را در طول یک خورشید گرفتگی زیر نظر گرفتند.تحقیقات آنها شاهد دو چیز بود، اینکه درختان جنگل فعالیت بیوالکتریکی را در طول کسوف همزمان کردند، و اینکه فرآیند همگام سازی توسط قدیمی ترین درختان آغاز و هدایت شد – 14 ساعت کامل قبل از شروع خسوف.
نتایج آزمایش آنها که در انجمن سلطنتی Open Science منتشر شد، هم ارزش باورنکردنی درختان قدیمی را برای جنگل هایی که در آن زندگی می کنند و هم میزان واکنش عموزاده های چوبی ما به محیط خود را نشان می دهد.
با استفاده از سنسورهای ناهموار، سفارشی و کم مصرف که در سراسر جنگلی در دولومیت ها مستقر شده اند، تیم بین رشته ای – متشکل از کارشناسانی از ایتالیا، بریتانیا، اسپانیا و استرالیا – پاسخ های بیوالکتریکی همزمان از چندین درخت را ثبت کردند.
مولکول‌های باردار در سلول‌های همه موجودات زنده حرکت می‌کنند و سیگنال‌های الکتریکی را در حین حرکت انتقال می‌دهند. در مجموع، این فعالیت الکتریکی به عنوان “الکتروم” ارگانیسم شناخته می شود و دانشمندان تصمیم گرفتند تا این پدیده را در طول یک ساعت گرفتگی مشاهده کنند.
ایده آنها ساده بود: کسوف یک رویداد عمیق است که باعث هیبت و رفتار جمعی در انسان و سایر حیوانات می شود. پس این بهترین فرصت برای دیدن اینکه آیا درختان می توانند به طور جمعی واکنش نشان دهند یا خیر خواهد بود. اگرچه برخی این نظریه را مطرح کرده‌اند که درختان می‌توانند از طریق روش‌های دیگری مانند سایه و بو با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، سیگنال‌های بیوالکتریکی تنها راه شناخته‌شده‌ای است که درخت با محیط خود به شیوه‌ای شبیه گفتگو تعامل برقرار می‌کند.
پروفسور الساندرو چیولریو، نویسنده اصلی این مطالعه که در منطقه دولومیتز ایتالیا انجام شد، گفت: «با استفاده از روش‌های تحلیلی پیشرفته – از جمله اندازه‌گیری‌های پیچیدگی و نظریه میدان کوانتومی – ما یک هماهنگی دینامیکی عمیق‌تر و ناشناخته‌تر را کشف کرده‌ایم که بر اساس تبادل ماده بین درختان نیست.»
ما اکنون جنگل را نه به عنوان مجموعه ای صرف از درختان، بلکه به عنوان ارکستری از گیاهان مرتبط با فاز می بینیم.
فعالیت الکتریکی هر سه درخت به طور قابل توجهی در اطراف کسوف همگام‌تر شد – هم قبل و هم در طول رویداد یک ساعته. دو درخت مسن‌تر در این مطالعه، حدود 70 سال سن، نسبت به درخت جوان واکنش زودهنگام‌تری نسبت به کسوف قریب‌الوقوع داشتند. این نشان می‌دهد که درختان مسن‌تر ممکن است مکانیسم‌هایی را برای پیش‌بینی و واکنش به چنین رویدادهایی ایجاد کرده باشند، مشابه واکنش‌هایشان به تغییرات فصلی، زیرا خورشید گرفتگی در یک چرخه نیز رخ می‌دهد.
امواج بیوالکتریکی نیز در حرکت بین درختان ثبت شد.علاوه بر این، این تیم الکترودهایی را به چندین کنده از درختانی که در طوفان سال قبل ویران شده بودند، متصل کردند. آنها همچنین همزمانی بیوالکتریک را نشان دادند، هرچند در سطح پایین‌تری، نشان می‌دهد که هنوز زنده هستند و شرکت می‌کنند.
“این نمونه قابل توجهی از تار چوبی گسترده در عمل است، و ما فکر می کنیم که علم جدیدی را در این جهت الهام می بخشد، اما همچنین پیامدهای عمیقی در نحوه برخورد ما با حفاظت دارد: این ایده را تقویت می کند که درختان قدیمی را نمی توان به سادگی با کاشت مجدد جایگزین کرد، آنها باید محافظت شوند زیرا خاطرات اجدادی را در خود نگه می دارند که امکان انعطاف پذیری و سازگاری را فراهم می کند.” دانشگاه کراس، که دانشمندان آن در این مطالعه شرکت کردند.
