نوآوری در مدیریت برای توسعه پایدار

Kolnegar Private Media (Management Innovation for Sustainable Development)

13 تیر 1404 4:31 ب.ظ

از دل «چالش سطل یخ» که آب را هدر می‌دهد، خطوط لوله‌ای در نپال ساخته شد.

از دل «چالش سطل یخ» که آب را هدر می‌دهد، خطوط لوله‌ای در نپال ساخته شد.

۱۰ مه ۲۰۲۵-ساخت خطوط لوله – بنیاد بریمیری

یک اسکاتلندی، پس از سال‌ها زندگی در نپال، تصمیم گرفت روح چالش سطل یخ را به چیزی واقعاً تأثیرگذار تبدیل کند – ساخت خطوط لوله آب برای روستاهای دورافتاده. و به لطف تلاش‌های او، اکنون بیش از ۱۱۲ خانواده به آب آشامیدنی دسترسی مستقیم دارند.

ایان بنت از سال ۲۰۱۴ در روستای بیمیری بود و در مورد کمبود آب و کارهایی که می‌توان در مورد آن انجام داد، صحبت می‌کرد که کسی او را در «چالش سطل یخ»، که در آن زمان جنجال آنلاین بود، تگ کرد.او در شبکه‌های اجتماعی غرغری کرد و گفت ریختن آب خوب و تمیز روی سرش کاملاً هدر دادن است و هیچ منطقی ندارد.

او گفت اگر کسی می‌خواهد کار خیریه‌ای انجام دهد، باید 20 دلار یا هر چقدر که می‌تواند برای ساخت چاه آب برای «روستایی پر از آدم‌های شگفت‌انگیز» بپردازد.

داده‌های سال 2020 سازمان بهداشت جهانی نشان داد که 3.3 میلیون نپالی به آب لوله‌کشی دسترسی ندارند و بسیاری مجبورند مسافت‌های طولانی را برای آوردن آب به خانه پیاده‌روی کنند.

ایان گفت که شخصاً 20 لیتر آب را با استفاده از یک سبد سنتی که به سرش بسته می‌شود و DOKU نام دارد، به یک روستا تحویل خواهد داد. استقبال بسیار چشمگیر بود. صدها نفر درخواست کمک کردند و در مجموع بیش از چند هزار دلار کمک مالی ارسال کردند – و بنیاد بیمیری متولد شد.

جیم تول، که در نپال سفر می‌کرد و به این گروه پیوست، گفت: «تحویل یک دوکو آب ممکن است مانند قطره‌ای در اقیانوس به نظر برسد، اما سنگینی احساسی این کار برای شخصی از سرزمینی سرشار از فراوانی برای حمل چنین آبی بسیار زیاد است.»

تمام جامعه در ساخت خطوط لوله مشارکت دارند. کودکان و والدین در محل قرارگیری لوله‌ها، گودال‌هایی حفر می‌کنند. یک مهندس محلی بر اتصالات نظارت دارد. اما این همه ماجرا نیست. گاهی اوقات، برای تحویل مواد لازم، آنها باید جاده‌های دسترسی بسازند یا برق را تأمین کنند. این یک کار عظیم است.

اما این تلاش نه تنها شرایط زندگی را بهبود می‌بخشد، بلکه فرصت‌ها را نیز گسترش می‌دهد: رستوران‌های کوچک ظاهر می‌شوند، دام‌های بیشتری پرورش داده می‌شوند و خانواده‌ها می‌توانند زمان بیشتری را به آموزش فرزندانشان اختصاص دهند.

روستای بیمیری اکنون به تمام خانه‌ها آب لوله‌کشی دارد، به طوری که زنان و دخترانی که در آنجا زندگی می‌کنند، که برخی از آنها حتی ۱۰ سال سن دارند، دیگر بار سنگین روزانه‌ای را که ساعت‌ها وقتشان را می‌گیرد، ندارند.

تول به GNN گفت: «ایان یک قهرمان واقعی است. اگرچه او یک فرد خارجی و گوشه‌گیر است، اما نمونه‌ای باورنکردنی از فردی است که ارزش الگوبرداری دارد.»

ایان در وب‌سایت بنیاد خود نوشت: «حالا که بالاخره در اولین روستا به موفقیت رسیده‌ایم، اهداف خود را برای نصب یک شیر آب برای هر خانه در کل منطقه ناموبودا، متشکل از ساوارا (تقریباً ۲ کیلومتر از بیمیری)، چگین، بالوکورکا، گورگان، چینده، داراکوتری و کارباردونگا، تعیین کرده‌ایم.»«ما قبلاً هزینه این پروژه را شروع کرده‌ایم و امیدواریم خیلی زود کار را شروع کنیم!»

علاوه بر این، تول می‌گوید به زودی برنامه‌ای راه‌اندازی خواهد شد که این الگو را در بین کودکان پرورش می‌دهد. دانش‌آموزان یک مدرسه ابتدایی اسکاتلندی برای حمایت از بنیاد ایان و یادگیری اهمیت کمک به دیگران، از نپال بازدید خواهند کرد.

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *