24-1-1404

رئیس سازمان بهزیستی کشور، با تأکید بر نقش حیاتی برنامهریزی در توسعه گفت: برنامهریزی، فناوری و نوآوری سه محور اصلی تحول در بهزیستی هستند. همچنین بهرهگیری از هوش مصنوعی و فناوریهای نوین را لازمه بهرهوری و شفافیت خدمات است.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل، دکتر سید جواد حسینی، رئیس سازمان بهزیستی کشور در جلسهای با کارکنان مرکز برنامه ریزی،فناوری اطلاعات و امنیت فضای مجازی سازمان بهزیستی گفت: این مرکز به دلیل اهمیت برنامهریزی در نظامهای سازمانی و مدیریتی، جایگاه ویژهای دارد. همچنین ورود فناوری و شرکتهای دانشبنیان به این مجموعه، به منزله شکوفایی و نوآوری است. در واقع، سه مقوله برنامهریزی، فناوری و رویکردهای مبتنی بر نوآوری، شکوفایی و دانشبنیان در این مجموعه در حال تحقق است.
وی افزود: در گذشته کشورها به توسعهیافته، در حال توسعه و توسعهنیافته تقسیم میشدند اما امروز این تقسیمبندی تغییر کرده است. اکنون تنها از دو دسته توسعهیافته و در حال توسعه صحبت میشود، چرا که در بطن توسعه، عنصر برنامهریزی نهفته است. تحولاتی که در جوامع رخ میدهد، با عناوین مختلفی شناسایی میشود.
دکتر حسینی گفت: دگرگونی یا تحول، فرآیندی است که جامعه در طول سالیان متمادی از حالتی به حالت دیگر میرود، بهطوریکه این دگرگونی در طول عمر یک انسان قابل لمس نیست. مثلاً جامعهای که از کشاورزی به صنعتی شدن رسیده، شاهد چنین تحولی بوده است.
وی ادامه داد: اما وقتی از تغییرات اجتماعی صحبت میشود، منظور دگرگونیهایی است که در بخشی از جامعه و در بازهای قابل لمس برای انسان اتفاق میافتد.
رئیس سازمان بهزیستی تصریح کرد: انقلاب اما به معنای دگرگونی در تمام ابعاد جامعه است. رشد، تغییراتی ملموس در عرصه حیات مادی افراد ایجاد میکند و توسعه، ترکیبی از دگرگونیهای کمی و کیفی است که بر پایه برنامهریزی بنا شده است.
حسینی اظهار داشت: توسعه سه عنصر دارد: شناخت وضع موجود، شناخت وضع مطلوب و تعیین مکانیزمی برای حرکت از وضع موجود به سمت وضع مطلوب. زمانیکه این سازوکار روشن شد، کشورها به سوی برنامهریزی حرکت کردند و تقسیمبندی پیشین توسعهیافته و توسعهنیافته تغییر یافت.
وی افزود: توسعهیافتگی، علاوه بر برخورداری از برنامهریزی، نیازمند دگرگونیهای کیفی و کمی نیز است؛ مانند افزایش درآمد سرانه، بهبود زیرساختها، ارتقای عدالت اجتماعی، گسترش آزادی، حفظ حرمت و افزایش مشارکت مردمی. بنابراین، کشورهایی که وضع موجود خود را شناختند و برای دگرگونی برنامهریزی کردند، توسعهیافته تلقی میشوند و سایر کشورها نیز در حال توسعه هستند، دیگر نباید از کشور یا سازمانی با عنوان توسعهنیافته نام برد.
وی با اشاره به آرمانبودن مفهوم توسعه گفت: مطالعهای در جهان نشان داده است که پرتکرارترین مفهوم در ادبیات جهانی، مفهوم توسعه است. این نشان میدهد که توسعه آرمان مشترک همه کشورهاست و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.
رئیس سازمان بهزیستی یادآور شد: از همان ابتدای سرشماری در کشور، بحث برنامهریزی مطرح شد. پیش از انقلاب، پنج برنامه توسعه داشتیم. بهطورکلی، برنامهریزی در سه سطح کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت انجام میشود. سند چشمانداز ۱۴۰۴ نمونهای از برنامه بلندمدت و برنامههای توسعه مانند برنامه هفتم توسعه، برنامههای میانمدت هستند. سند بودجه سالانه نیز برنامهای کوتاهمدت بهشمار میرود.
اولین نظام برنامهریزی در سال ۱۳۳۵
وی بیان کرد: اولین نظام برنامهریزی در ایران در سال ۱۳۳۵ با یک برنامه یکساله آغاز شد و همان سال بلافاصله برنامه میانمدت نیز تدوین شد. پس از انقلاب، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کشور را ملزم به برنامهریزی دانست اما بهدلیل ناپایداری وضع موجود در دوران جنگ، امکان برنامهریزی دقیق فراهم نبود.
وی ادامه داد: در دوران دفاع مقدس، یک برنامه بحرانی تدوین شد که با وجود محدودیتها، پایهای شد برای تدوین برنامه پنجم توسعه. اولین برنامه توسعه پس از انقلاب در ۱۱ بهمن ۱۳۶۸ آغاز شد و اکنون این روز بهعنوان روز برنامهریزی در تقویم کشور ثبت شده است. تاکنون شش برنامه توسعه اجرا شده و هماکنون در برنامه هفتم توسعه قرار داریم.
برنامهریزی موتور محرک ایجاد نظم
رئیس سازمان بهزیستی تصریح کرد: همه کشورها و سازمانها دارای واحد برنامهریزی هستند؛ چرا که این واحد موتور محرک و نظمدهنده به فعالیتهاست. در سازمان بهزیستی نیز از سالهای گذشته برنامه راهبردی تدوین شده که سازمان به آن ملتزم است. همچنین برنامهریزی غلتان نیز در دستور کار قرار دارد، یعنی علاوه بر تدوین اصول، باید به عملیاتیشدن آن نیز توجه کرد.
وی گفت: دولت چهاردهم نیز پذیرفته که برنامه هفتم، حاصل کار کارشناسی بدنه اجرایی کشور است و باید به آن پایبند بود. برای تحقق شاخصهای این برنامه، مقرر شده بانک زمانی ایجاد شود. بنده پیشنهاد کردهام که این کار در قالب مثلث «خادم، مخدوم و خدمت» انجام شود؛ یعنی مشخص شود چه کسانی، به چه گروههایی و چگونه باید خدمترسانی کنند. این موضوع نیازمند تدوین برنامه دقیق است.
سازمان بهزیستی ملتزم به ۵ راهبرد
وی افزود: سازمان بهزیستی ملتزم به اجرای پنج راهبرد است. نخست، اساسنامه سازمان و قوانین موضوعی مانند سلامت اجتماعی؛ دوم، برنامه راهبردی پیشین؛ سوم، برنامه هفتم توسعه؛ چهارم، راهبردهای اعلامشده از سوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و پنجم، راهبردهایی که طی گفتگوها و اجماع درونسازمانی به آن رسیدهایم. همه این موارد، همراستا با اسناد بالادستی هستند و جهتگیریهای برنامهای ما را تعیین میکنند.
تولید گزارشهای مستند یک ضرورت است
وی گفت: تولید گزارشهای مستند در حوزههای مختلف اجتماعی و توانبخشی، از الزامات جدی است. سازمانی تخصصیتر از بهزیستی در این زمینه وجود ندارد و باید مرجع دستگاهها، موسسات و پژوهشگران باشیم. در حالیکه در ایران این نوع گزارشها کمتر دیده میشود، در سطح جهان گزارشهای سازمانهای تخصصی بیش از گزارشهای دانشگاهی مورد استناد قرار میگیرند.
رئیس سازمان بهزیستی ادامه داد: بهرهوری مبتنی بر فناوری و هوش مصنوعی، از مطالبات جدی ما در سازمان است. در برنامه هفتم، بخشی از توسعه بر پایه بهرهوری بنا شده و بهترین حوزه برای بهرهوری، فناوری و هوش مصنوعی است.
وی گفت: فناوری، امکان ارائه خدمات شفاف، فراگیر، سریع و عادلانه را فراهم میسازد و زمینهساز ایجاد سازمانی شیشهای است. این فناوریها، مفهوم سنتی خدمترسانی و تکریم اربابرجوع را دگرگون کردهاند و اگر در این حوزه تعلل کنیم، جبران آن دشوار خواهد بود.
هوش مصنوعی مقولهای جدی در بهزیستی
وی تأکید کرد: هوش مصنوعی بهطور جدی یکی از برنامههای ۹گانه سازمان بهزیستی است. همچنین، دانشبنیانکردن نظام تصمیمگیری و استانداردسازی دستورالعملها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان، پژوهشهای سریع و کاربردی برای سازمان ما، بسیار مهمتر از پژوهشهای بنیادی هستند.