اندی کوربلی -24 ژانویه 2025-مهرهای مهر به خط دره سند.
یک فرماندار ایالت هند به هر کسی که بتواند به طور قطعی رمزگشایی فیلمنامه تمدن دره ایندوس را به طور قطعی ثابت کند، یک میلیون دلار جایزه تعیین کرده است.یکی از قدیمی‌ترین جوامع شهری در تاریخ، دره سند یا مردم هاراپا از 5500 سال پیش شروع به ساختن شهرک‌هایی در دره رودخانه سند در پاکستان/هند کرد.
آنها خط و زبانی از خود به جای گذاشتند که هنوز رمزگشایی نشده است و م.ک. استالین، وزیر ارشد (معادل فرماندار ایالات متحده) تامیل نادو، به هر کدشکنی که بتواند این کار را انجام دهد، جایزه بزرگی ارائه کرده است.
آقای استالین این جایزه را پس از آن اعلام کرد که یک نشریه علمی اخیر انواع آثار گرافیتی موجود در سفال های باستانی تامیل را به خط هاراپا مرتبط کرد و معتقد است که ممکن است ارتباطی با این دو سرزمین باستانی وجود داشته باشد.
اگر وجود داشت، تقریباً به اندازه توانایی خواندن تمبرها و نمادهای مهرهای مختلف روی مصنوعات هاراپا، کشف قابل توجهی بود، زیرا تامیل نادو جنوبی ترین ایالت در شبه قاره هند است که هزاران مایل از قلب هاراپا فاصله دارد.
تلاش‌های متعددی از سوی محققان زبان‌شناسی برای به دست آوردن درک درستی از نحوه خواندن زبان انجام شده است، اما همه آنها شکست خورده‌اند. به گزارش بی‌بی‌سی، بسیاری از کارکنان مدرن فناوری اطلاعات و پیشگامان هوش مصنوعی با دولت تامیل نادو تماس می‌گیرند و ادعا می‌کنند که به اصطلاح کد را شکسته‌اند، اما محققان مشکوک هستند که یادگیری ماشینی و الگوریتم‌ها به تنهایی می‌توانند پیشرفتی داشته باشند.
کل پایگاه تحقیقاتی حدود 4000 اثر کتیبه یا مهر شده از سفال، ماسه سنگ و مس است که از حدود 68 نماد تشکیل شده است. بیشتر این کتیبه‌ها فقط دارای کتیبه‌های بسیار مختصر هستند – بین 5 تا 6 کاراکتر – که طولانی‌ترین آنها دارای 34 علامت است.
آیا این اختصار به این معنی است که خط هاراپان لوگوگرافی مانند هیروگلیف چینی یا مصری است؟ برخی تلاش کرده‌اند هاراپان را به سومری یا حتی سیستم‌های نوشتاری مبهم‌تر مانند پروتو-ایلامی مرتبط کنند، اما طبق گفته محققانی که در اواخر قرن بیست و یکم منتشر شده‌اند، هنوز هیچ ارتباط اساسی بین هاراپان و هر چیز دیگری وجود ندارد.
این لزوماً در تاریخ غیرمعمول نیست، زیرا بسیاری از جوامع سیستم های نوشتاری خود را اختراع کردند و محققان احتمالاً خوشحال خواهند شد که هاراپاها نیز همین کار را انجام دهند. فقط بدون هیچ سند ترجمه ای، مانند سنگ روزتا معروف، این به معنای پذیرش این است که در حال حاضر راهی برای خواندن آن وجود ندارد.
در طول تاریخ زبان‌شناسی، محققان اغلب باید تلاش می‌کردند تا دریابند که آیا سیستم‌های نوشتاری باستانی نسخه‌های چاپی متناظر با زبان گفتاری جامعه بوده‌اند یا صرفاً سیستم‌های نوشتاری بوده‌اند.
همه این سؤالات و سؤالات دیگر با هر فناور، باستان شناس و محقق بی باکی روبرو می شوند که می خواهند آن جایزه 1 میلیون دلاری و همچنین افتخار حل یکی از بزرگترین رازهای برجسته در ارتباطات انسانی را بدست آورند.
جوایز نقدی، اسناد باستانی و هوش مصنوعی در اخبار سال گذشته منتشر شد، زمانی که یک کارآفرین فناوری دره سیلیکون 750000 دلار به هر کسی که بتواند بفهمد چگونه طومارهای کربنی شده را از کتابخانه‌ای در شهر پمپئی رومی رمزگشایی کند، پیشنهاد داد. آنها که در زیر کوه های خاکستر و پومیس مدفون بودند، حفظ شدند، اما هرگونه تلاش برای باز کردن آنها منجر به از بین رفتن فوری اسناد شد.
سه دانشجوی جوان برای دستیابی به درجات مختلف موفقیت در شناسایی زبان یونانی نوشته شده از پاپیروس سوخته، پاداش را به اشتراک گذاشتند.
یک تیم زبان‌شناسی جداگانه که متون رمزگشایی شده را مطالعه می‌کنند، این جمله را ارائه می‌کنند – از یک فیلسوف اپیکوری که تقریباً 2000 سال پیش نوشته است: «…همانطور که در مورد غذا نیز وجود دارد، ما فوراً باور نمی‌کنیم چیزهایی که کمیاب هستند کاملاً خوشایندتر از آنها باشند فراوان هستند.»
