چالش‌های استفاده از سوخت هیدروژنی در حمل‌ونقل عمومی اروپا

19 فوریه 2025-سوخت هیدروژنی-© iStock/Scharfsinn

93 درصد از تصمیم گیرندگان حمل و نقل عمومی اروپا نگرانی خود را در مورد ظرفیت استفاده از سوخت هیدروژن برای ناوگان فعلی و آینده خود با باتری الکتریکی یا هیدروژنی ابراز کرده اند، زیرا این بخش به منابع سوخت سبزتر تبدیل می شود.

این تحقیق که به سفارش شرکت مهندسی تخصصی IMI انجام شد، از 300 کارشناس ارشد حمل و نقل عمومی در سراسر بریتانیا، آلمان و ایتالیا در مورد پذیرش سوخت هیدروژنی در این بخش نظرسنجی کرد.

با گسترش سریع تولید هیدروژن در سراسر اروپا، تحقیقات IMI بینشی را در مورد یک حوزه کمتر تحلیل شده ارائه می دهد – اولویت ها و نظرات تصمیم گیرندگان در مورد موانع پذیرش هیدروژن در مقیاس وسیع تر.

کشورهای شرکت کننده همگی برنامه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را برای شبکه اتوبوسرانی خود به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده تر برای دستیابی به صفر خالص در این بخش ارائه کرده اند.علیرغم نگرانی‌های مربوط به ظرفیت شبکه، 89 درصد از پاسخ‌دهندگان از این بازارها گفتند که برای غلبه بر محدودیت‌های ناوگان باتری‌دار مانند وزن، برد و فشار شبکه موثر است.

Andrea Pusceddu، مدیر توسعه کسب و کار هیدروژن در IMI، گفت: «در حالی که بسیاری از صنایع که به سختی کاهش می‌یابند، برنامه‌های تحقیق و توسعه فعالی در مورد استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت دارند، حمل‌ونقل عمومی در موقعیت بسیار خوبی برای بهره‌گیری از مزایای یک انتقال بالقوه قرار دارد.

این به خودی خود جدید نیست و ما می‌خواستیم بیشتر بدانیم. با این حال، تحقیقات کمی در دسترس عموم در مورد نظرات کسانی که در موفقیت هیدروژن نقش دارند، از جمله اپراتورهای حمل و نقل عمومی، وجود دارد.

هدف تحقیق جدید اصلاح آن است و آمارهای چشم نوازی را برای دست اندرکاران بخش حمل و نقل عمومی و فراتر از آن به دست آورده است.

به عنوان مثال، 21 درصد از پاسخ دهندگان تأیید کردند که قبلاً خودروهای هیدروژنی خریداری کرده اند، 61 درصد گفتند که در دو سال آینده سرمایه گذاری خواهند کرد و تقریباً سه چهارم گفتند که انتظار دارند ناوگان هیدروژنی خود را در دهه آینده افزایش دهند.این یافته آخر به ویژه جالب است زیرا اکثر پاسخ دهندگان در هر منطقه مورد نظرسنجی این دیدگاه را داشتند و بیشتر تأکید کردند که این احساسات در سراسر قاره وجود دارد.

با این حال، تنها یک چهارم از پاسخ دهندگان گفتند که به زیرساخت های سوخت دائمی دسترسی دارند، که نشان می دهد موانع روشنی برای پذیرش باقی مانده است که باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

با توجه به این وضعیت، تولید در محل از طریق الکترولیز غیرمتمرکز راه حل موثری برای پر کردن این شکاف است و فاصله بین تولید و کاربران نهایی را حذف می‌کند و در عین حال به شبکه‌های حمل و نقل اجازه می‌دهد تا خودروهای آزمایشی بدون جایگاه‌های سوخت رسانی بروند.

چالش دیگری که توسط این تحقیق آشکار شد، توانایی ذخیره هیدروژن به صورت ایمن است – یک ملاحظات کلیدی برای پذیرش در مقیاس. در مجموع 76 درصد از پاسخ دهندگان بریتانیایی گفتند که این مانع مهمی برای استقرار وسایل نقلیه هیدروژنی آنها است و پس از آن ایتالیا و آلمان به ترتیب با 73 و 66 درصد قرار دارند.

با توجه به رشد ناوگان هیدروژنی و بدون وجود زیرساخت‌های تولید و توزیع در مقیاس بزرگ، این گزارش بر اهمیت ذخیره‌سازی غیرمتمرکز و الکترولیزهای کوچک‌تر و محلی در کار بر روی این نگرانی‌ها بدون مداخله عمده تأکید می‌کند.

پوسدو توضیح داد: «بازده سرمایه‌گذاری برای هر سازمانی مهم است، اما در بخش عمومی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، به‌ویژه زمانی که پروژه‌ها بودجه دریافت می‌کنند».

اپراتورهای خودروهای برقی و وسایل نقلیه هیدروژنی نه تنها باید نقش مهم هیدروژن در کربن زدایی حمل و نقل را ثابت کنند، بلکه باید وسایل نقلیه را بدون نیاز به انتظار برای آنلاین شدن تولید متمرکز و بزرگ، سوخت رسانی کنند.این وضعیت دشواری است، به ویژه با فقدان تخصص داخلی در این بخش.”

این عدم آشنایی را می توان در تحقیق مشاهده کرد، جایی که دانش فنی بیشترین مورد توجه پاسخ دهندگان گزارش هنگام سفارش وسایل نقلیه جدید بود.

با این حال، این فرصت را برای کار نزدیکتر با توسعه دهندگان الکترولیزهای مقیاس کوچکتر، مانند IMI باز می کند. کار به این روش خطر را به حداقل می رساند و به مدیران حمل و نقل اجازه می دهد تا ارزش حمل و نقل هیدروژن را نشان دهند – مزیت مهمی است که خودروهایی که قبلاً سفارش داده شده اند.

این یافته‌ها در «راه پیش رو»، گزارش جدیدی از IMI که نقش تمرکززدایی را برای باز کردن قفل هیدروژن به عنوان سوخت در حمل‌ونقل عمومی بررسی می‌کند، گردآوری شده است.

این مقاله به چگونگی دیدگاه ذینفعان بخش به سوخت هیدروژن و چالش ها و مراحل مورد نیاز برای پذیرش گسترده تر این عنصر به عنوان منبع سوخت برای ناوگان های نوظهور می پردازد. این گزارش در ادامه به تجزیه و تحلیل تأثیر بالقوه فناوری الکترولیزور در محل بر این عرضه مداوم، با تمرکز ویژه بر شبکه برق بیمار اروپا می‌پردازد.