اندی کوربلی -7 فوریه 2025-تصویری از فضاپیمای DART – اعتبار: NASA / JPL
ممکن است روز های آتی مطالبی را در مورد سیارکی با احتمال کمی برای برخورد با زمین در سال 2032 دیده باشید، اما نگران نباشید! بشریت یک سلاح مخفی دارد.
همانطور که GNN سه سال پیش گزارش داد، یک آزمایش فضایی حیاتی توسط ناسا به نام تست تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) انجام شد که ثابت کرد تا زمانی که اطلاع قبلی داشته باشیم، می‌توانیم یک ماهواره ساده برای تغییر مسیر هر سیارک بالقوه متخاصم ارسال کنیم.
در 29 ژانویه، ناسا تجزیه و تحلیل خود را از مدار شی «2024 YR4» به پایان رساند و دریافت که بیش از 1 درصد احتمال دارد که با زمین برخورد کند. سیارکی با این اندازه که بین 130 تا 300 فوت طول دارد، با نیرویی بین 10 تا 20 مگاتون یا تقریباً همان نیروی کلاهک گرما هسته ای Castle Bravo برخورد می کند، بزرگترین آزمایش تسلیحاتی که تا به حال توسط ایالات متحده در طول جنگ سرد انجام شده است.
این امر توسط ایستگاه آخرین هشدار زمینی (ATLAS) در شیلی شناسایی شد که قبلاً سیارک‌های بالقوه مخربی را در همسایگی ما پیدا کرده بود، اما آنچه معمولاً اتفاق می‌افتد این است که با جمع‌آوری داده‌های بیشتر، خطر برخورد در ابتدا بیشتر و قبل از اینکه در نهایت به سمت صفر فرو برود، تشخیص داده شد.
حتی اگر 2024 YR4 همچنان در حدود 1 درصد معلق بماند، اگر بشریت بخواهد، ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم سیارک‌ها را از مسیر برخوردشان با زمین خارج کنیم.
تست تغییر جهت دو سیارکی یا DART، به دور منظومه شمسی فرستاده شد تا به سیارکی به نام دیمورفوس برخورد کند که به دور صخره ای بزرگتر به نام دیدیموس می چرخد، که هیچ یک از آنها هرگز تهدیدی برای زمین نخواهد بود، اما کاندیدای آزمایشی عالی بودند.
محققان انتظار داشتند که این برخورد مدار دیمورفوس به دور دیدیموس را حدود 1 درصد یا تقریباً 10 دقیقه کوتاه کند، که اگر بر روی سیارکی با پتانسیل برخورد با زمین اعمال شود، اصلاحی چند برابر بیشتر از آنچه در نهایت با توجه به اندازه و فواصل فضای بیرونی ضروری است، خواهد بود.
DART اولین مأموریت دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای ناسا بود، بخشی که منحصراً برای دفاع از زمین در برابر اجسامی که می‌توانند راه دایناسورها را به ما بفرستند، کار می‌کند.
توماس زوربوخن، معاون مدیر اداره مأموریت علمی در مقر ناسا در واشنگتن در زمان برخورد گفت: «دفاع سیاره‌ای یک تلاش متحدکننده در سطح جهانی است که بر همه ساکنان روی زمین تأثیر می‌گذارد».
اکنون می‌دانیم که می‌توانیم یک فضاپیما را با دقت لازم برای ضربه زدن به یک جسم کوچک در فضا هدف گیری کنیم. فقط یک تغییر کوچک در سرعت آن تنها چیزی است که ما نیاز داریم تا تفاوت قابل توجهی در مسیری که یک سیارک طی می کند ایجاد کنیم.
