24 ژانویه 2025-عفونت های VRE-© shutterstock/Love Employee
سازمان جهانی بهداشت (WHO) دوازده پاتوژن حیاتی مقاوم به آنتی بیوتیک، از جمله عفونت های انتروکوک مقاوم به وانکومایسین (VRE) مانند Enterococcus faecium (E.faecium) را شناسایی کرده است.
عفونت‌های VRE باعث عفونت‌های شدید بیمارستانی مانند اندوکاردیت و سپسیس می‌شوند و در برابر آنتی‌بیوتیک‌های متعدد مقاومت ایجاد کرده‌اند که نیاز فوری به درمان‌های ضد میکروبی جدید را برجسته می‌کند.
در پاسخ به این بحران، تیمی از محققان به سرپرستی پروفسور تاکشی موراتا از دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم، دانشگاه چیبا، ژاپن، یک ترکیب جدید امیدوارکننده به نام V-161 کشف کرده‌اند که به طور موثری از رشد عفونت‌های VRE جلوگیری می‌کند.
تحقیقات آنها یک آنزیم پمپاژ سدیم موجود در این باکتری ها به نام V-ATPase انتقال دهنده Na+ را که در E. hirae، یکی از بستگان نزدیک E. faecium یافت می شود، مورد بررسی قرار داد که به عنوان مدل ایمن تر و قابل حمل تر برای مطالعه آنزیم استفاده می شود.
عفونت های VRE خطرناک هستند زیرا به وانکومایسین، دارویی که اغلب برای درمان عفونت های ناشی از انتروکوک استفاده می شود، مقاوم هستند.در سال 2017، VRE باعث 54500 عفونت در بین بیماران بستری شده و 5400 مرگ تخمین زده شده در ایالات متحده شد.
- تماس مستقیم شخص به فرد این می تواند از بیمار به بیمار دیگر یا از کارکنانی باشد که از بیمار مبتلا یا کلونیزه شده با VRE پرستاری کرده اند و دست های خود را به طور مناسب بین بیماران شسته اند و/یا از تجهیزات حفاظت فردی مناسب استفاده نکرده اند، به عنوان مثال. دستکش و پیش بند.
- دست زدن به سطوح اتاق یا تجهیزات پزشکی که آلوده هستند و به درستی تمیز نشده اند.
- VRE که به طور بی ضرر در روده (روده) فرد زندگی می کند، می تواند به ناحیه دیگری از بدن او حرکت کند، به عنوان مثال. به یک زخم.
چگونه آنزیم VRE را در بدن هدف قرار می دهد
این مطالعه فرض کرد که V-ATPase انتقال دهنده Na+ می تواند نقش کلیدی در تولید آنتی بیوتیکی ایفا کند که به طور خاص عفونت های VRE را بدون تأثیر بر باکتری های مفید هدف قرار می دهد.
دکتر موراتا توضیح داد: «این آنزیم به پمپ کردن یون‌های سدیم از سلول کمک می‌کند و به بقای VRE، به ویژه در محیط‌های قلیایی مانند روده انسان کمک می‌کند.
این آنزیم در باکتری‌های مفید مانند لاکتوباسیل‌ها وجود ندارد و در حالی که انسان آنزیم مشابهی دارد، عملکردهای متفاوتی دارد. این باعث می شود V-ATPase انتقال دهنده Na+ در VRE به یک هدف ایده آل برای درمان های ضد میکروبی انتخابی تبدیل شود.
وی افزود: ما بیش از 70000 ترکیب را برای شناسایی مهارکننده‌های بالقوه آنزیم Na+-V-ATPase غربالگری کردیم.در این میان، V-161 به عنوان یک کاندیدای قوی برجسته شد و اثربخشی قابل توجهی را در کاهش رشد VRE در شرایط قلیایی نشان داد – محیطی حیاتی برای بقای این پاتوژن مقاوم.
به دنبال این، مطالعات بیشتر نشان داد که V-161 نه تنها عملکرد آنزیم را مهار می کند، بلکه کلونیزاسیون VRE را در روده کوچک موش کاهش می دهد و پتانسیل درمانی آن را برجسته می کند.
یکی از یافته‌های اصلی این مطالعه، آنالیز ساختاری با وضوح بالا دامنه V0 غشایی آنزیم بود، که بینش‌های دقیقی را در مورد نحوه اتصال V-161 به آن و اختلال در عملکرد آنزیم نشان داد.
V-161 رابط بین حلقه c و زیرواحد a آنزیم را هدف قرار می دهد و به طور موثر انتقال سدیم را مسدود می کند. این اطلاعات ساختاری برای درک عملکرد ترکیب بسیار مهم است و پایه ای برای توسعه داروهایی که این آنزیم را هدف قرار می دهند فراهم می کند.
در حالی که نتایج امیدوارکننده هستند، این مطالعه همچنین خاطرنشان می‌کند که تحقیقات بیشتری برای موثرتر کردن V-161 و بهبود کارایی آن در برابر طیف وسیع‌تری از سویه‌های باکتریایی مورد نیاز است.
علیرغم این چالش ها، یافته ها پیشرفت قابل توجهی را در توسعه عوامل درمانی جدید برای مبارزه با عفونت های VRE و سایر باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک نشان می دهد.
به عنوان بخشی از تلاش‌های مداوم برای پالایش V-161، تیم تحقیقاتی قصد دارد آن را در برابر سایر گونه‌های باکتریایی آزمایش کند تا پتانسیل آن را بیشتر ارزیابی کند.
دکتر موراتا در پایان گفت: «ما امیدواریم که این تلاش‌ها در نهایت به درمان‌های مؤثرتری برای عفونت‌های ناشی از VRE و سایر باکتری‌های مقاوم به دارو منجر شود و تأثیر قابل‌توجهی بر زمینه‌های بیماری‌های عفونی و سلامت عمومی بگذارد».
هدف نهایی توسعه یک کلاس جدید از آنتی بیوتیک ها است که نه تنها مکمل درمان های موجود است، بلکه ممکن است به عنوان یک راه حل قدرتمند برای مبارزه با تهدید فزاینده مقاومت آنتی بیوتیکی عمل کند.
