19 نوامبر 2024 -توسط آن جی. منینگ، دانشگاه هاروارد-مقایسه ضریب متابولیک در حال استراحت، فعال و کل در میان گونه‌های مختلف و جمعیت‌های انسانی، همانطور که توسط روش جدید محققان هاروارد تعریف شده است. اعتبار: اندرو یگیان
نتایج یک مطالعه در هاروارد نشان می‌دهد که انسان‌ها نسبت به سایر پستانداران، از جمله بستگان نزدیک ما، میمون‌ها و شامپانزه‌ها، دارای نرخ متابولیک بسیار بالاتری هستند. به گفته محققان، داشتن متابولیسم بالا و متابولیسم فعال، اجداد شکارچی-گردآورنده ما را قادر می‌سازد تا تمام مواد غذایی مورد نیاز خود را دریافت کنند و در عین حال مغزهای بزرگ‌تر، عمر طولانی‌تر و افزایش نرخ تولید مثل خود را افزایش دهند.
دانیل لیبرمن، یکی از نویسندگان این مطالعه و دیرینه‌انتروپولوژیست، استاد علوم زیستی ادوین ام. زیست شناسی تکاملی انسان است.
این مقاله که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است، اجماع قبلی را به چالش می‌کشد که میزان متابولیک نخستی‌های انسانی و غیر انسانی یکسان است یا کمتر از آن چیزی است که برای اندازه بدن آنها انتظار می‌رود.
محققان با استفاده از روش مقایسه‌ای جدید که می‌گویند اندازه بدن، دمای محیط و چربی بدن را بهتر تصحیح می‌کند، دریافتند که انسان‌ها بر خلاف بسیاری از پستانداران از جمله پستانداران دیگر، برای فرار از تعادل بین میزان متابولیسم فعال و استراحت تکامل یافته‌اند.
حیوانات کالری را از طریق غذا دریافت می کنند و مانند یک حساب بانکی، آنها را صرف هزینه هایی می کنند که عمدتاً بین دو دسته متابولیک کلی تقسیم می شود: استراحت و فعالیت بدنی.
لیبرمن گفت: : در سایر پستانداران، یک مبادله متمایز بین میزان متابولیسم در حال استراحت و فعال وجود دارد، که به توضیح اینکه چرا شامپانزه‌ها، با مغز بزرگ، استراتژی‌های تولید مثلی پرهزینه، و طول عمر، و در نتیجه متابولیسم بالای استراحت، « مثل سیب‌زمینی» هستند که بیشتر وقت خود را صرف خوردن روزانه می‌کنند، کمک می‌کند.
به طور کلی، انرژی ای که حیوانات برای متابولیسم صرف می کنند، به عنوان گرما ختم می شود که در محیط های گرم به سختی دفع می شود. به دلیل این مبادله، حیواناتی مانند شامپانزه ها که انرژی زیادی را صرف متابولیسم استراحت خود می کنند و همچنین در محیط های گرم و گرمسیری زندگی می کنند، باید سطح فعالیت پایینی داشته باشند.
انسان‌ها نه تنها متابولیسم‌های ما را در حال استراحت فراتر از چیزی که حتی شامپانزه‌ها و میمون‌ها دارند افزایش داده‌اند، بلکه – به لطف توانایی منحصربه‌فرد ما در دفع گرما با تعریق – ما همچنین توانسته‌ایم سطح فعالیت بدنی خود را بدون کاهش میزان متابولیسم در حالت استراحت افزایش دهیم. اندرو یگیان، یکی از نویسندگان، محقق ارشد آزمایشگاه لیبرمن، گفت :
“نتیجه این است که ما یک گونه انرژی منحصر به فرد هستیم.”
تجزیه و تحلیل این تیم نشان می‌دهد که میمون‌ها و میمون‌ها در مقایسه با سایر پستانداران هم‌اندازه، حدود 30 تا 50 درصد کالری بیشتری را در میزان متابولیسم خود در حالت استراحت سرمایه‌گذاری کردند و انسان‌ها این موضوع را به حدی فراتر رسانده‌اند و 60 درصد کالری بیشتری نسبت به موارد مشابه پستانداران اندازه سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
یگیان گفت: «ما شروع به بررسی این موضوع کردیم که آیا ممکن است انسان‌ها و سایر نخستی‌ها نرخ متابولیک کل نسبتاً پایینی داشته باشند، چیزی که سایر محققان پیشنهاد کرده بودند. ما سعی کردیم راه بهتری برای تجزیه و تحلیل آن با استفاده از ضریب پیدا کنیم.
این تیم تحقیقاتی – که شامل همکاران مرکز تحقیقات زیست پزشکی پنینگتون لوئیزیانا و دانشگاه کیل در آلمان است – قصد دارد تفاوت های متابولیک را در بین جمعیت های انسانی بیشتر بررسی کند. به عنوان مثال، کشاورزان معیشتی که تمام غذایی که می خورند را بدون کمک ماشین پرورش می دهند، سطح فعالیت بدنی قابل توجهی بالاتری نسبت به شکارچیان و افراد در محیط های صنعتی مانند آمریکایی ها دارند.
با این حال، همه جمعیت‌های انسانی، صرف‌نظر از سطح فعالیت، مقادیر مشابهی از انرژی را برای اندازه بدن خود صرف نرخ متابولیک در حالت استراحت می‌کنند.
یگیان گفت: «آنچه که ما واقعاً به آن علاقه مندیم، تنوع در میزان متابولیسم در بین انسان ها است، به ویژه در دنیای امروزی که فناوری رو به افزایش است و سطح فعالیت بدنی کمتری دارد. از زمانی که ما برای فعال بودن تکامل یافته ایم، چگونه داشتن یک شغل روی میز متابولیسم ما را به گونه ای تغییر می دهد که بر سلامتی تأثیر می گذارد؟
