18 نوامبر 2024 -توسط دانشگاه شارجه-اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی
یک مطالعه جدید نشان می دهد که هند، پرجمعیت ترین کشور جهان، زمان کاهش وابستگی خود به سوخت های فسیلی و سایر منابع انرژی تجدید ناپذیر در دراز مدت، می تواند افزایش یابد.
این مطالعه که در ژورنال انرژی منتشر شده است، تصویری تا حدی تاریک برای آینده هند از نظر کاهش انتشار کربن با افزایش اتکای هند به انرژی های تجدید پذیر به تصویر می کشد.این مطالعه عوامل کوتاه‌مدت و بلندمدت مؤثر بر مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر و غیرقابل تجدید در هند، سومین اقتصاد بزرگ آسیا و سومین تولیدکننده بزرگ سوخت‌های فسیلی در جهان را بررسی می‌کند.
این مطالعه محصول همکاری بین دانشمندان دانشگاه‌های عربستان سعودی، بنگلادش، امارات متحده عربی، ترکیه، تایوان و ازبکستان است.
دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که هند، علیرغم اینکه پرجمعیت‌ترین کشور جهان و سومین مصرف‌کننده بزرگ برق جهان است، «نمی‌تواند نیاز انرژی داخلی خود را با منابع بومی تامین کند، و این کشور را به واردکننده سنگین نفت و زغال سنگ تبدیل می‌کند.»
این مطالعه آماری را ارائه می دهد که هند را به عنوان کشوری نشان می دهد که برای تامین مصرف انرژی خود عمدتاً به سوخت های فسیلی یا انرژی های تجدید ناپذیر وابسته است. آنها می نویسند: «در سال 2021، بیش از 65 درصد از سبد مصرف نهایی انرژی هند توسط منابع انرژی تجدید ناپذیر تسخیر شد در حالی که زغال سنگ 75.3 درصد از کل تولید برق هند را در سال 2015 تشکیل می داد.دانشمندان مجموعه ای از عوامل موثر بر مصرف هند از منابع انرژی تجدید ناپذیر مانند زغال سنگ و مصرف منابع تجدیدپذیر انرژی مانند انرژی خورشیدی را بررسی می کنند.
آنها می نویسند: “تلاش جدیدی برای ارزیابی نه تنها محرک های کلان اقتصادی سطوح مصرف سرانه سالانه انرژی های تجدید ناپذیر انجام شده است، بلکه همچنین برای درک اینکه آیا این محرک ها تفاوت های گسترده سطوح مصرف بین انرژی های تجدیدپذیر هند را کاهش می دهند یا افزایش می دهند.
«در حالی که مطالعات موجود یا چگونگی تعیین سطح مصرف انرژی تجدید ناپذیر هند (NREC) را بررسی کرده اند یا عوامل مؤثر بر مصرف انرژی تجدیدپذیر (REC) در داخل کشور را ارزیابی کرده اند، هیچ مطالعه تجربی در مورد عوامل اقتصاد کلان مؤثر بر NREC-REC در دسترس نیست. از دیدگاه هند جدا شوید.”
دانشمندان تصریح می کنند که هدف آنها انتقاد از سیاست های مصرف انرژی هند نیست، بلکه “کمک به دولت هند در طراحی سیاست های امنیت انرژی مناسب با تاکید ویژه بر تقویت انرژی پاک با استفاده از تمایل در سراسر هند است.”
آنها دریافتند که جهش چشمگیر هند در نوآوری فناوری جهانی، که شاهدی بر رشد و توسعه فناوری این کشور است، می تواند نقش منفی در تلاش های این کشور برای تکیه بیشتر بر انرژی پاک داشته باشد.
به طور کلی اعتقاد بر این است که نوآوری فن آوری باعث کاهش اتکای یک کشور به سوخت های فسیلی و دیگر منابع انرژی غیر قابل تجدید می شود. با این حال، دانشمندان کشف کردند که حداقل در کوتاه مدت، پیشرفت های هند در نوآوری های تکنولوژیکی اتکای آن را به مصرف انرژی غیر قابل تجدید افزایش خواهد داد.
دانشمندان می گویند که در کوتاه مدت، هند ممکن است از یکپارچگی خود با اقتصاد جهانی و مشارکت در جهانی شدن مالی برای کاهش اتکا به انرژی های تجدیدناپذیر و کاهش نرخ فعلی انتشار کربن فسیلی، که در حال حاضر یکی از بالاترین ها در جهان است، بهره مند شود.
اما این خبر خوب همراه با این هشدار است که بدون اقدامات کافی برای کاهش انتشار کربن، گسترش تجارت بین‌الملل هند و ادغام بیشتر هند در جهانی شدن و توسعه مالی «در درازمدت NREC را تقویت می‌کند».
اگر روند گذشته مصرف انرژی و انتشار کربن نشانه ای باشد، مسیر هند برای کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی هنوز طولانی است. نویسندگان «عوامل محدودکننده متعددی را که انتقال انرژی تجدیدپذیر را در هند به تأخیر می‌اندازد» ذکر می‌کنند و بر «وضعیت ضعیف زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری مالی ناکافی» به عنوان یکی از عوامل اصلی تأکید می‌کنند.
علاوه بر این، شایان ذکر است که چنین شکستی در گذراندن RET نیاز دولت هند به واردات زغال سنگ برای تولید برق و تامین نیاز انرژی محلی را بیشتر آشکار کرده است.
دانشمندان به‌طور «هشدارکننده» به آماری اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد «نه تنها هند نتوانسته است در بخش انرژی خود تحت انتقال انرژی‌های تجدیدپذیر (RET) قرار گیرد، بلکه اتکای کشور به سوخت‌های فسیلی نیز در طول زمان به طور مداوم افزایش یافته است.
قابل ذکر است، در سال 1990، انرژی های تجدیدپذیر 53 درصد از سبد مصرف نهایی انرژی هند را تشکیل می داد، اما این سهم تا سال 2021 به زیر 35 درصد کاهش یافت.
