22 اکتبر 2024 -توسط دانشگاه کاتولیک قلب مقدس-اعتبار: CC0 دامنه عمومی
تعامل بین انسان و هوش مصنوعی در حال شکل دادن به یک سیستم فکری جدید است، یک طرح شناختی جدید، خارج از ذهن انسان، اما قادر به افزایش توانایی های شناختی آن است.این سیستم 0 ( صفر ) نامیده می شود که در کنار دو مدل تفکر انسان عمل می کند: سیستم 1 که با تفکر شهودی، سریع و خودکار مشخص می شود، و سیستم 2، نوع تفکر تحلیلی و بازتابی تر. با این حال، سیستم 0 سطح بیشتری از پیچیدگی را معرفی می‌کند، که چشم‌انداز شناختی را که در آن کار می‌کنیم را به شدت تغییر می‌دهد، و بنابراین می‌تواند یک گام بزرگ به جلو در تکامل توانایی ما برای تفکر و تصمیم‌گیری باشد.
این مسئولیت ما خواهد بود که اطمینان حاصل کنیم که این پیشرفت برای بهبود استقلال شناختی ما بدون به خطر انداختن آن استفاده خواهد شد.
این در مجله Nature Human Behaviour در مقاله ای با عنوان “مورد تعامل انسان و هوش مصنوعی به عنوان تفکر سیستم 0” که توسط تیمی از محققان به سرپرستی پروفسور جوزپه ریوا، مدیر آزمایشگاه فناوری انسانی در دانشگاه کاتولیکا در میلان پردیس و آزمایشگاه فناوری کاربردی برای نوروسایکولوژی در Istituto Auxologico Italiano IRCCS، میلان، و توسط پروفسور ماریو اوبیالی از پردیس دانشگاه کاتولیکا برشیا.نوشته شده است، گزارش شده است.
این مطالعه توسط ماسیمو چیریاتی از گروه راه‌حل‌های زیرساخت، لنوو، در میلان، پروفسور ماریانا گاناپینی از گروه فلسفه در کالج اتحادیه، شنکتادی، نیویورک و پروفسور انریکو پانایی از دانشکده زبان‌های خارجی و زبان علوم در دانشگاه هدایت شد..
شکل جدیدی از تفکر بیرونی
همانطور که یک درایو خارجی به ما اجازه می دهد تا داده هایی را که در رایانه موجود نیستند ذخیره کنیم، می توانیم با اتصال درایو خود به رایانه شخصی در هر کجا که هستیم کار کنیم. هوش مصنوعی با قابلیت‌های پردازش کهکشانی و پردازش داده‌ها، می‌تواند یک مدار خارجی برای مغز انسان را نشان دهد که قادر به تقویت آن است. از این رو ایده سیستم 0، که اساساً نوعی تفکر “خارجی” است که بر قابلیت های هوش مصنوعی متکی است.
با مدیریت حجم عظیمی از داده ها، هوش مصنوعی می تواند اطلاعات را پردازش کند و بر اساس الگوریتم های پیچیده پیشنهادات یا تصمیماتی ارائه دهد. با این حال، برخلاف تفکر شهودی یا تحلیلی، سیستم 0 به اطلاعاتی که پردازش می کند، معنای ذاتی نمی دهد. به عبارت دیگر، هوش مصنوعی می‌تواند محاسبات را انجام دهد، پیش‌بینی کند و پاسخ‌ها را بدون «درک واقعی» محتوای داده‌هایی که با آن کار می‌کند، تولید کند.
بنابراین، انسان ها باید به تنهایی تفسیر کنند و به نتایج حاصل از هوش مصنوعی معنا بدهند. این امر مانند داشتن دستیار است که به طور موثر اطلاعات را جمع آوری، فیلتر و سازماندهی می کند، اما همچنان برای تصمیم گیری آگاهانه به مداخله ما نیاز دارد. این حمایت شناختی ورودی ارزشمندی را فراهم می کند، اما کنترل نهایی باید همیشه در دست انسان باقی بماند.
خطرات سیستم 0: از دست دادن استقلال و اعتماد کور
پروفسورهای ریوا و یوبیالی تاکید می‌کنند: “ریسک، تکیه بیش از حد به سیستم 0 بدون اعمال تفکر انتقادی است. اگر راه‌حل‌های ارائه‌شده توسط هوش مصنوعی را منفعلانه بپذیریم، ممکن است توانایی خود را برای تفکر مستقل و توسعه ایده‌های نوآورانه از دست دهیم. این متخصصان تاکید می‌کنند که در دنیای خودکار، بسیار مهم است که انسان‌ها همچنان نتایج حاصل از هوش مصنوعی را زیر سوال ببرند و به چالش بکشند.
علاوه بر این، شفافیت و اعتماد به سیستم های هوش مصنوعی معضل بزرگ دیگری را نشان می دهد. چگونه می توان مطمئن بود که این سیستم ها عاری از سوگیری یا تحریف هستند و اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی را ارائه می دهند؟ پروفسورها هشدار می دهند: «روند رو به رشد استفاده از داده های مصنوعی می تواند درک ما از واقعیت را به خطر بیندازد و بر فرآیندهای تصمیم گیری ما تأثیر منفی بگذارد.
آنها خاطرنشان می‌کنند که هوش مصنوعی حتی می‌تواند توانایی‌های درون‌نگر ما را ربوده باشد – یعنی عمل بازتاب افکار و احساسات یک فرد – یک فرآیند منحصر به فرد انسانی. با این حال، با پیشرفت هوش مصنوعی، ممکن است بتوان به سیستم های هوشمند برای تجزیه و تحلیل رفتارها و حالات ذهنی خود تکیه کرد. این سؤال را ایجاد می کند: تا چه حد می توانیم واقعاً خود را از طریق تجزیه و تحلیل هوش مصنوعی درک کنیم؟ و آیا هوش مصنوعی می تواند پیچیدگی تجربه ذهنی را تکرار کند؟
استادان خاطرنشان می کنند که با وجود این سؤالات، سیستم 0 نیز فرصت های بسیار زیادی را ارائه می دهد. به لطف توانایی پردازش سریع و کارآمد داده های پیچیده، هوش مصنوعی می تواند از بشریت در مقابله با مشکلاتی که فراتر از ظرفیت های شناختی طبیعی ما هستند، حمایت کند. چه حل مسائل پیچیده علمی، چه تجزیه و تحلیل مجموعه داده های عظیم، یا مدیریت سیستم های اجتماعی پیچیده، هوش مصنوعی می تواند به یک متحد ضروری تبدیل شود.
برای استفاده از پتانسیل سیستم 0، نویسندگان این مطالعه پیشنهاد می‌کنند که تدوین دستورالعمل‌های اخلاقی و مسئولانه برای استفاده از آن ضروری است. آنها هشدار می‌دهند: «شفافیت، مسئولیت‌پذیری و سواد دیجیتالی عناصر کلیدی هستند که افراد را قادر می‌سازد تا با هوش مصنوعی تعامل جدی داشته باشند. “آموزش دادن عموم مردم در مورد نحوه هدایت این محیط شناختی جدید برای جلوگیری از خطرات وابستگی بیش از حد به این سیستم ها بسیار مهم است.”
آنها به این نتیجه رسیدند که اگر کنترل نشود، سیستم 0 می تواند در تفکر انسان در آینده دخالت کند. ضروری است که در نحوه استفاده از آن آگاه و حساس باقی بمانیم؛ پتانسیل واقعی سیستم 0 به توانایی ما در هدایت آن در جهت درست بستگی دارد.
