4 نوامبر 2024 -توسط توماس نواکوفسکی، سمت چپ: توزیع فضایی نامزدهای ابرغول تصویر M33 Herschel SPIRE 250 میکرومتری. سمت راست: تصویر گوشه جنوب غربی M33 در باند Galex NUV. جعبه چین‌دار سفید، زیرساخت گسترده‌ای از دیسک M33 را برجسته می‌کند، جایی که سه ابرغول توزیع شده‌اند. اعتبار: وو و همکاران، 2024.
اخترشناسان چینی با استفاده از تلسکوپ طیف‌سنجی فیبر چند شی منطقه بزرگ آسمان (LAMOST)، نزدیک به 300 ستاره ابرغول نامزد را در کهکشان‌های آندرومدا و مثلث شناسایی کردند. این یافته در یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده در 25 اکتبر در سرور پیش از چاپ arXiv گزارش شده است.
ابرغول‌ها ستارگانی با جرم بالا تکامل یافته‌اند، بزرگ‌تر و درخشان‌تر از ستاره‌های دنباله اصلی. مطالعه چنین اجرامی برای بهبود درک ما از تکامل ستاره ای بسیار مهم است. با این حال، مشاهده آنها به دلیل این واقعیت پیچیده است که آنها نسبتاً دور هستند، تمایل دارند در سیستم های دوتایی یا چندگانه متولد شوند و با ابرهای متراکم از مواد بین ستاره ای همراه هستند.
به طور خاص، تحقیقات و مطالعات سیستماتیک درباره ابرغول‌ها در گروه محلی کهکشان‌ها می‌تواند برای جمع‌آوری سرنخ‌های مهم به منظور محدود کردن مدل‌های نظری تکامل ستاره‌ای ضروری باشد. با این حال، اگرچه پیشرفت قابل توجهی در جستجوی ابرغول ها در کهکشان های گروه محلی نزدیک صورت گرفته است، اما سرشماری آنها هنوز کامل نشده است.
اکنون، تیمی از ستاره شناسان به رهبری هائو وو از دانشگاه پکن در پکن، چین، نتایج یک مطالعه جدید را منتشر کرده اند که ممکن است فهرست ابرغول های شناخته شده در همسایگی کهکشان راه شیری را تا حد زیادی گسترش دهد. آنها شناسایی سیستماتیک ابرغول ها را در دو کهکشان گروه محلی انجام دادند: مسیه 31 (کهکشان آندرومدا) و مسیه 33 (کهکشان مثلثی).
در مجموع، بر اساس مجموعه داده‌های منتشر شده از داده‌های LAMOST 10 (DR10) تیم وو 199 ستاره ابرغول را در کهکشان آندرومدا و 84 ستاره در کهکشان مثلثی را شناسایی کردند. اخترشناسان خاطرنشان کردند که حدود 84 درصد از نامزدهای ابرغول در آندرومدا با موفقیت از دو معیار انتخاب مستقل عبور کرده اند که نشان دهنده سطح بالایی از اعتبار به عنوان اعضای واقعی ابرغول این کهکشان است. وقتی صحبت از کهکشان مثلثی به میان می آید، این عدد کمتر است – تقریباً 67٪.
بر اساس این مقاله، نمونه نامزدهای شناسایی شده در کهکشان آندرومدا متشکل از 134 ابرغول زرد (YSG)، 62 ابرغول آبی (BSG) و سه ابرغول قرمز (RSG) است. در کهکشان مثلثی، محققان 53 YSG، 28 BSG و همچنین سه RSG را شناسایی کردند.
بزرگترین ابرغول در میان ستارگان بسیار محتمل در هر دو کهکشان، ستاره آندرومدا به نام LAMOST J0043+4124 است. جرم این ستاره بیش از 40 جرم خورشیدی تخمین زده شد.
با جمع بندی نتایج، نویسندگان مقاله بر اهمیت مطالعه تازه منتشر شده خود تأکید کردند.
دانشمندان نتیجه گرفتند: “تا کنون، این یکی از بزرگترین نمونه های ابرغول M31/M33 با پوشش کامل طول موج نوری است. این نمونه برای درک شکل گیری ستاره و تکامل ستاره ها در محیط های مختلف ارزشمند است.”
