اندی کوربلی -4 اکتبر 2024
نزدیک به یک قرن طول کشید تا 430 ژئوگلیف پنهان در صحرای نازکا پرو را پیدا کنند، اما باستان شناسانی که تقریباً کل منطقه را با کمک هوش مصنوعی بررسی کردند، در یک دوره مطالعه 303 ژئوگلیف دیگر را کشف کردند.
نازکا یکی از بزرگترین اسرار در انسان شناسی است – چرا فرهنگ نازکا، که شاید در حدود قرن اول پیش از میلاد فعال بود، برای حک کردن، حفاری و چیدمان زمین به شکل این نقوش عظیم از حیوانات و پیکره های انسانی در سراسر صحرا وقت گذاشت؟
این رمز و راز در حال حاضر عمیق تر شده است.
به گفته این تیم، هوش مصنوعی مورد استفاده تیم تحقیقاتی متشکل از دانشمندان و باستان شناسانی از ژاپن، فرانسه، آلمان و نیویورک، به دلیل تعداد محدودی از موضوعات برای مطالعه، آموزش ضعیفی نداشت.
برنامه های هوش مصنوعی که برای شناسایی تومورها در تصاویر اشعه ایکس یا ماموگرافی آموزش داده شده اند، برای مثال، با استفاده از هزاران مورد مثبت آموزش داده می شوند. در مقابل، تنها 430 خط نازکا برای مطالعه آن وجود داشت.
بنابراین هنگامی که تیم هوش مصنوعی خود را برای بررسی عکس‌های نازکا پامپاس که از هواپیما گرفته شده بود، به کار گرفت، با شناسایی 47000 مورد احتمالی، بررسی شد. این تیم در نهایت این تعداد را به 1309 کاندیدای با پتانسیل بالا کاهش داد.
بین سپتامبر 2022 و فوریه 2023، تیم تا حد امکان از سایت‌های با پتانسیل بالا بازدید کرد تا ببیند آیا یک ژئوگلیف در آنجا وجود دارد یا خیر. با کمک پهپادها، آنها در نهایت 1309 را به 303 کاهش دادند.
از 303 ژئوگلیف فیگوراتیو تازه کشف شده، 178 مورد توسط مدل پیشنهاد شد و 125 مورد دیگر یافته‌ها بودند. سی‌ان‌ان گزارش می‌دهد که از این تعداد، ۶۶ مورد به عنوان بخشی از یک خوشه ژئوگلیف کشف‌شده توسط هوش مصنوعی، در حالی که ۵۹ مورد در طول کار میدانی بدون کمک هوش مصنوعی کشف شدند.
هیچ نظریه اصلی در مورد اینکه چرا فرهنگ نازکا خطوطی را بر روی زمین حک کرده یا کنده است وجود ندارد، خطوطی که در اکوسیستم منحصر به فرد و خشک خود به خوبی حفظ شده اند که برای کشاورزی ممنوع است و حداقل 2000 سال پس از تراشیده شدن آنها قابل مشاهده هستند. ایده‌ها فرض می‌کنند که آنها نوعی تقویم هستند، یک مکان زیارتی هستند که از کنترل خارج شده‌اند، یا اینکه نقشی در ارتباط، رقص و مراسم داشتند.
در مطالعه ژئوگلیف های تجسمی نازکا، نمادها به عنوان ژئوگلیف خطی یا برجسته مشخص می شوند. از جمله معروف‌ترین نمونه‌های خطی، مرغ مگس‌خوار است، اما بیش از نیمی از ژئوگلیف‌هایی که به تازگی شناسایی شده‌اند، نقش برجسته‌ای دارند که بیشتر انسان‌ها را نشان می‌دهند، و هندسه زیبای گلیف‌های نوع خطی ندارند.
افزودن 303 نقطه داده به تیم مطالعه اجازه داده است تا سبک و ماهیت ژئوگلیف ها را به طور گسترده تر تعریف کند. به عنوان مثال، از بیش از 700 مورد شناخته شده، ژئوگلیف های خطی تقریباً همه بزرگ هستند. اغلب با استفاده از خطوط مستقیم و چرخش، اندازه آنها حدود 90 متر – حدود 300 فوت – است.
در مقابل، ژئوگلیف‌های برجسته، که اغلب انسان‌ها، سرها، حیوانات اهلی شده یا چیزهایی هستند که توسط انسان تغییر یافته/استفاده می‌شوند، به طور متوسط حدود یک دهم اندازه خطوط هستند.
نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که توضیح این که این تزئینات برای چه بوده‌اند شامل نحوه سفر مردم محلی در سراسر منطقه است.
ژئوگلیف‌های تجسمی و برجسته اغلب در کنار هم چیده شده‌اند و اغلب در صدها مایل مسیرهای پیاده‌روی پرپیچ‌وخم و فرسوده قرار دارند. با استفاده از تصاویر هوایی، تیم تشخیص داد که این مسیرهای پرپیچ و خم هیچ شروع یا پایان ثابتی ندارند و صرفاً نتیجه استفاده مداوم هستند. این گلیف‌ها با طول متوسط 30 فوت یا بیشتر، می‌توانند به وضوح توسط یک فرد حتی در سطح زمین دیده شوند.
در مقابل، ژئوگلیف‌های خطی عظیم هستند و تنها از هوا به‌طور کامل دیده می‌شوند. حاشیه‌های آنها ده‌ها یا حتی صدها یارد از شبکه‌ای از «جاده‌های» مستقیم که گاهی اوقات می‌توانست 120 فوت عرض داشته باشد، قرار داشت.
این جاده‌ها در خطوط مستقیم و به ترتیب ذوزنقه‌ای قرار داشتند و از کنار هر یک از بزرگترین ژئوگلیف‌های خطی در مرز شمالی نازکا پامپاس می‌گذشتند و انتهای دیگرشان به معبد Cahauchi و تلاقی رودخانه‌های Tierras Blancas و Aja ختم می‌شد.
نویسندگان در مطالعه خود می نویسند: «این نشان می دهد که این شبکه عمدتاً برای گروه هایی از دره رودخانه Ingenio طراحی شده است تا به معبد Cahuachi و محل تلاقی رودخانه ها در دره رودخانه Nazca زیارت کنند.
