13 سپتامبر 2024 -توسط ربکا موزیمان، مدرسه پلی تکنیک فدرال لوزان-نقاط اهرمی و “قلمروهای اهرم”، اقتباس شده از Abson و همکاران. (2017) و Meadows (1999)، بازتولید شده از نیک (2023). اعتبار: مرزها در پایداری (2024). DOI:
ساشا نیک، دانشمند EPFL، سناریوی کاملاً جدیدی را برای اینکه خانه‌ها و محله‌ها در دهه‌های آینده در سوئیس چگونه به نظر می‌رسند، ترسیم کرده است. توصیه های او کشور را در مسیر رسیدن به هدف خالص خود قرار می دهد و در عین حال از رفاه ساکنان و جوامع حمایت می کند.
در سناریوی نیک، تا سال 2040 ما در محله‌هایی زندگی خواهیم کرد که در آن همه ساختمان‌ها بازسازی شده‌اند تا شرایط بهینه دما، روشنایی و نویز را فراهم کنند و فضاهای مشترک متنوعی را ارائه دهند. تمام خدمات و امکانات رفاهی مورد نیاز ما در فاصله چند قدمی قرار خواهد گرفت و پوشش گیاهی و تنوع زیستی بیشتری وجود خواهد داشت. همه اینها به کاهش شدید پراکندگی شهری کمک می کند.
نیک، دانشمند آزمایشگاه محیط زیست و اقتصاد شهری EPFL در دانشکده معماری، عمران و مهندسی محیط زیست (ENAC) می‌گوید: «سناریوی ما مستلزم تغییرات مشخصی است که ریشه‌ای و در عین حال ضروری هستند».
نیک یک فیزیکدان و اقتصاددان با تحصیلات، امروزه در مسیرهای گذار اجتماعی تخصص دارد. چشم انداز جدید او برای آینده مسکن سوئیس، جنبه های کلیدی زندگی اجتماعی را در بر می گیرد و با اهداف آب و هوایی سوئیس برای سال 2050 سازگار است.
مطالعه او که در Frontiers in Sustainability منتشر شد، به عنوان بخشی از برنامه تحقیقاتی SWEET SWICE انجام شد.
نیک برای توسعه سناریوی خود، مدل سازی کامپیوتری را با تجزیه و تحلیل سیستم ترکیب کرد و محدودیت های سیستم را در نظر گرفت. او تمام ساختمان‌های موجود در سوئیس و نحوه رفت و آمد ساکنان بین آنها را در نظر گرفت، مانند بردن کودکان به مهدکودک یا رفتن به محل کار. این مطالعه به سفر تعطیلات یا افرادی که در مزارع زندگی می کنند، که 2 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، فاکتوری نمی دهد.
به جای ساختن، نوسازی کنید
نیک در مطالعه خود چهار توصیه را بیان می کند. اولین مورد بازسازی ساختمان ها به جای تخریب و ساختن ساختمان های جدید است. او می گوید: «سقوط و بازسازی بیشتر طول می کشد، یک کابوس زیست محیطی است و میراث معماری ما را مخدوش می کند. در حال حاضر 2.5 میلیون ساختمان در سوئیس وجود دارد و ما باید با آنها زندگی کنیم.
تنها حدود 0.8 درصد از این ساختمان ها هر سال بازسازی می شوند. “با این نرخ، 125 سال طول می کشد تا کل ساختمان های خود را بازسازی کنیم. آنچه من پیشنهاد می کنم توقف ساخت و سازهای جدید و رساندن نرخ نوسازی به 5 تا 6 درصد در سال است. به این ترتیب، ما می توانیم تمام ساختمان های خود را کمتر از 20 سال، کاملاً با تکیه بر نیروی کار فعلی ما از متخصصان ساخت و ساز واجد شرایط در سال ارتقا دهیم..”
نوسازی ها عمدتاً شامل بهبودهای بهره وری انرژی مانند نصب عایق بهتر و تغییر سیستم های گرمایشی با انرژی تجدیدپذیر است. این یک راه سریع و آسان برای از بین بردن نیاز به سوخت‌های فسیلی خواهد بود – افزایش انعطاف‌پذیری انرژی سوئیس در این فرآیند. نیک می‌گوید: «سناریوی ما از منابع موجود استفاده می‌کند و ریسک پایینی خواهد داشت. اما ما را ملزم می‌کند که متفاوت فکر کنیم.
با کاهش سرانه سطح از 76 متر مربع به 35 متر مربع تا سال 2040، می‌توانیم ظرفیت مسکونی سوئیس را بدون نیاز به ساختن ساختمان‌های جدید دوبرابر کنیم. حتی اگر جمعیت کشور تا سال 2100 به 14 میلیون نفر برسد، همچنان می‌توانیم مسکن با کیفیت بالا ارائه کنیم. علاوه بر این، میانگین اجاره بها به میزان دو برابر کاهش می یابد، که به کاهش نابرابری کمک زیادی می کند.
توصیه دوم استفاده بهتر از سطح ساختمان ها است. نیک می‌گوید: «امروزه، هر فرد در سوئیس در مجموع 76 متر مربع از فضای گرم‌شده شامل خانه‌ها، ادارات و ساختمان‌های عمومی را اشغال می‌کند. او مایل است با استفاده از فضاهای مشترک بیشتر، این رقم را نصف کند.
به عنوان مثال، ترتیبات زندگی مشترک را می توان تشویق کرد، به موجب آن هر فرد اتاق خواب و حمام خود را در یک ساختمان با برچسب مصرف انرژی کلاس A دارد. اتاق‌های دیگر مشترک خواهند بود، مشابه روشی که هم اتاقی‌های دانشگاه استفاده می‌کنند. نیک می گوید: «با کاهش سطح سرانه از 76 متر مربع به 35 متر مربع تا سال 2040، می توانیم ظرفیت مسکونی سوئیس را بدون نیاز به ساختن هیچ ساختمان جدیدی دو برابر کنیم.
“حتی اگر جمعیت کشور تا سال 2100 به 14 میلیون نفر برسد، باز هم می‌توانیم مسکن باکیفیت برای همه فراهم کنیم. علاوه بر این، متوسط اجاره بها 2 برابر کاهش می‌یابد که به کاهش نابرابری کمک زیادی می‌کند.”
تاثیر مثبت بر رفاه
سومین توصیه نیک مربوط به تغییرات در سطح محله است. او معتقد است محله‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که همه چیزهایی که عموماً مردم نیاز دارند – مراکز پزشکی، مغازه‌ها، مهدکودک‌ها، فضاهای کار مشترک و غیره – در فاصله پنج تا هشت دقیقه‌ای پیاده‌روی قرار گیرند. این محله‌ها بدون خودرو خواهند بود و 2000 تا 4000 نفر ساکن خواهند بود.
چنین طراحی همچنین رفاه ساکنان را بهبود می بخشد. نیک می‌گوید: «مطالعات نشان داده‌اند که مردم با اشتراک‌گذاری بیشتر احساس شادی بیشتری می‌کنند.
توصیه چهارم کاهش پراکندگی شهری است. رویکردی که نیک از آن حمایت می‌کرد، گسترش شهری را به سطوحی که در سال 1935 یا حتی 1885 مشاهده شد، بسته به انتخاب‌های دموکراتیک ساکنان شهر معکوس می‌کرد.
حدود 25 درصد از ساختمان ها دیگر مورد نیاز نیستند. در مناطقی که برای محله‌ای که نیک در نظر گرفته مناسب نیست، او پیشنهاد می‌کند که برخی از ساختمان‌ها را تخریب کرده و تا آنجا که ممکن است دوباره از مصالح استفاده شود. این باعث ایجاد فضایی برای پارک ها و پوشش گیاهی می شود که می تواند به طور جمعی برنامه ریزی شود.
نیک می گوید: “هدف من از این سناریو هدایت بحث به سمت راه حل هایی است که می توانند کیفیت زندگی ما را بهبود بخشند و سوئیس را به سمت اهداف آب و هوایی خود سوق دهند.”
