23 سپتامبر 2024-هوانوردی خالص صفر-© shutterstock/Billion Photos
دانشگاه کمبریج گزارشی مبتکرانه منتشر کرده است که در آن یک نقشه راه پنج ساله برای کمک به دستیابی به هوانوردی خالص تا سال 2050 ارائه شده است.
علیرغم وعده های بلندپروازانه دولت ها و صنعت، هوانوردی خالص صفر تا سال 2050 به طور قابل توجهی از مسیر خارج خواهد شد.
این گزارش، «پنج سال برای ترسیم آینده ای جدید برای هوانوردی»، چهار هدف هوانوردی پایدار 2030 را ترسیم می کند – گام های ویژه و عملی که باید فوراً آغاز شده و طی پنج سال تکمیل شوند تا بخش هوانوردی در مسیر درست قرار گیرد.
اهداف 2030 برای هوانوردی خالص صفر که در این گزارش مشخص شده است عبارتند از:
- تسریع در استقرار یک سیستم اجتناب از contrail جهانی، که می‌تواند تاثیر آب و هوای هوانوردی را تا ۴۰ درصد کاهش دهد. این امر مستلزم ایجاد فوری آزمایش‌هایی در مقیاس کل مناطق فضای هوایی برای یادگیری در محیط‌های واقعی است.
- اجرای موج جدیدی از سیاست ها با هدف بازگشایی دستاوردهای بهره وری در سراسر سیستم در بخش هوانوردی موجود. این پتانسیل این را دارد که تا سال 2050 سوزاندن سوخت را به نصف کاهش دهد و از مزایای بهره وری استفاده کند که شرکت ها نمی توانند به آن رسیدگی کنند.
- اصلاح سیاست‌های سوخت پایدار هوانوردی (SAF) برای در نظر گرفتن محدودیت‌های زیست توده جهانی در تمام بخش‌ها و در عین حال تولید برق تجدیدپذیر. این امر اعتماد بازار را برای افزایش سریع تولید SAF و تضمین پایداری آن فراهم می کند.
راه‌اندازی چندین برنامه نمایش فناوری مهتاب که برای ارزیابی سریع قابلیت زیست و مقیاس‌پذیری فناوری‌های تحول‌آفرین طراحی شده‌اند و جدول زمانی استقرار آنها را به پیش می‌برند.
پروفسور راب میلر، مدیر آزمایشگاه ویتل، توضیح داد: «هواپیمایی در یک لحظه مهم قرار دارد، دقیقاً مانند صنعت خودروسازی در اواخر دهه 2000.
در آن زمان، بحث ها پیرامون سوخت های زیستی به عنوان جایگزینی برای بنزین و گازوئیل متمرکز بود – تا زمانی که تسلا انقلابی در آینده با وسایل نقلیه الکتریکی ایجاد کرد.برنامه پنج ساله ما برای تسریع در این نقطه تصمیم گیری طراحی شده است و ما را در مسیری قرار می دهد که تا سال 2050 به هوانوردی خالص صفر دست یابیم.
این گزارش تاکید می کند که اگر این اقدامات فوراً آغاز شود و ظرف پنج سال تکمیل شود، تا سال 2050 می توان به صفر خالص هوانوردی دست یافت.
الیوت ویتینگتون، مدیر اجرایی مؤسسه رهبری پایداری کمبریج، گفت: «بسیار اوقات بحث در مورد چگونگی دستیابی به هوانوردی پایدار بین تفکر بیش از حد خوش بینانه در مورد تلاش‌های فعلی صنعت و فهرست‌نویسی مملو از شرارت‌های زیست‌محیطی این بخش در میان است.
مدل‌سازی شتابدهنده ضربه هوانوردی از بهترین شواهد موجود استفاده کرده است تا نشان دهد که اگر بخواهیم به پرواز خالص در مقیاس دست یابیم، چالش‌های عمده‌ای وجود دارد که می‌توان به آن پیمایش کرد، اما این امکان وجود دارد.
“با تمرکز و تغییر گامی در جاه طلبی از سوی دولت ها و کسب و کارها، می توانیم موانع را برطرف کنیم، پروازهای پایدار را باز کنیم و با انجام این کار صنایع جدیدی بسازیم و از تغییرات اقتصادی گسترده تر حمایت کنیم.”
این گزارش توسط شتابدهنده تاثیر هوانوردی (AIA)، پروژه ای به رهبری دانشگاه کمبریج و میزبانی آزمایشگاه ویتل دانشگاه و موسسه رهبری پایداری کمبریج (CISL) تهیه شده است.در رویدادهایی که توسط Sustainable Markets Initiative در هفته آب و هوای نیویورک برگزار می شود، به رهبران صنعت ارائه خواهد شد.
