اندی کوربلی -29 اوت 2024-اعتبار – Mouser Williams CC 2.0., Flickr
اگر به یکی از سواحل جزایر ریوکیو ژاپن رفتید – برای مثال اوکیناوا را در نظر بگیرید و دانه‌ای شن را بردارید و زیر ذره بین بگیرید، ممکن است متوجه چیزی شگفت‌انگیز شوید – شکل ستاره‌ای خواهد داشت.
ژاپن یکی از بالاترین سواحل شنی ستاره ای در جهان را دارد. ماسه از سنگ های خرد شده و مرجانی تشکیل شده است که طی سالیان متمادی به دانه تبدیل شده است، اما ماسه ستاره ای زمانی در واقع یک موجود زنده بود.
کازوهیکو فوجیتا، استاد دانشگاه ریوکیوس، به نشنال جئوگرافیک گفت: ماسه ستاره ای پوسته خالی از میکروارگانیسم های تک سلولی به نام روزن داران است. “به نظر می رسد مانند یک ستاره در یک کارتون … بدنی گرد با پنج یا بیشتر خار مانند یک ستاره دریایی دارد.”
سواحل جزایری مانند تاکتومی، هاتوما و ایریوموته از اسکلت این میکروارگانیسم ها تشکیل شده است.آنها در زیر دریا روی تاج صخره ها یا در دشت های شنی هموار در کنار صخره که از جریان و امواج در امان است زندگی می کنند.اگرچه این روزن داران شنی ستاره ای ساده به نظر می رسند، اما دارای یک میکروارگانیسم همراه هستند که در فضای بیرونی ستاره ای آنها مشترک است – یک دیاتوم.
دیاتوم ها سلول های جلبکی میکروسکوپی هستند که نور را به کربوهیدرات و اکسیژن تبدیل می کنند. فتوسنتز
وجود دیاتوم در داخل ماسه ستاره دلیلی است که اسکلت روزن داران به شکل ستاره ای شکل می گیرد. نقاط ستاره ای که متقارن یا یکنواخت نیستند، اجازه می دهند نور به اسکلت بیرونی نفوذ کند و به دیاتوم ها برسد که به نوبه خود آن را به انرژی برای تغذیه آن و شن ستاره تبدیل می کند.
مارک ویلسون، دیرینه شناس بی مهرگان در کالج Wooster در اوهایو، به Nat Geo می گوید: “با افزایش جمعیت آنها، تعداد آن اسکلت ها افزایش می یابد، بنابراین خود ماسه نیز رشد می کند.” این می تواند به این معنی باشد که “آنها ممکن است نقشی در حفاظت از این جزایر کوچک ایفا کنند و اساساً موادی را به سواحل جزیره اضافه کنند.”
