10 جولای 2024 -نوشته لونی بزانسون و گیوم کاباناک، گفتگو-اعتبار: دامنه عمومی Pixabay/CC0
محققی که به تنهایی کار می کند – جدا از جهان و بقیه جامعه علمی گسترده تر – تصویری کلاسیک و در عین حال اشتباه است. پژوهش، در واقع، بر اساس تبادل مستمر در جامعه علمی است: ابتدا کار دیگران را درک می‌کنید و سپس یافته‌های خود را به اشتراک می‌گذارید.
خواندن و نوشتن مقالات منتشر شده در مجلات دانشگاهی و ارائه شده در کنفرانس ها بخش اصلی کار یک محقق است. هنگامی که محققان مقاله ای علمی می نویسند، باید به کار همتایان خود استناد کنند تا زمینه، جزئیات منابع الهام را ارائه دهند و تفاوت ها در رویکردها و نتایج را توضیح دهند. استناد مثبت توسط سایر محققین معیاری کلیدی برای دیده شدن کار خود محقق است.
اما وقتی این سیستم استنادی دستکاری می شود چه اتفاقی می افتد؟ مقاله اخیر انجمن علوم و فناوری اطلاعات توسط تیم کارشناس دانشگاهی ما – که شامل دانشمندان اطلاعات، یک دانشمند کامپیوتر و یک ریاضیدان است – یک روش موذیانه برای افزایش مصنوعی تعداد استنادها از طریق دستکاری ابرداده ها را نشان داده است: ارجاعات مخفیانه.
مردم نسبت به نشریات علمی و نحوه کار آنها، از جمله ایرادات احتمالی آنها، آگاهی بیشتری پیدا می کنند. فقط در سال گذشته بیش از 10000 مقاله علمی پس گرفته شد. مسائل مربوط به بازی استنادی و آسیبی که به جامعه علمی وارد می کند، از جمله آسیب رساندن به اعتبار آن، به خوبی مستند شده است.
استناد به آثار علمی مطابق با یک سیستم مرجع استاندارد است: هر مرجع به صراحت حداقل عنوان، نام نویسندگان، سال انتشار، نام مجله یا کنفرانس، و شماره صفحات نشریه مورد استناد را ذکر می کند. این جزئیات به‌عنوان ابرداده ذخیره می‌شوند و مستقیماً در متن مقاله قابل مشاهده نیستند، اما به یک شناسه شی دیجیتال یا DOI اختصاص داده می‌شوند—یک شناسه منحصر به فرد برای هر نشریه علمی.
ارجاعات در یک نشریه علمی به نویسندگان این امکان را می دهد که انتخاب های روش شناختی را توجیه کنند یا نتایج مطالعات گذشته را ارائه کنند و ماهیت تکراری و مشارکتی علم را برجسته کنند.
با این حال، از طریق یک برخورد تصادفی متوجه شدیم که برخی از بازیگران بی‌وجدان هنگام ارسال مقالات به پایگاه‌های اطلاعاتی علمی، منابع اضافی را اضافه کرده‌اند که در متن نامرئی هستند اما در فراداده‌های مقالات موجود هستند. نتیجه؟ تعداد استنادها برای برخی از محققان یا مجلات به شدت افزایش یافته است، حتی اگر نویسندگان به این ارجاعات در مقالات خود اشاره نکرده باشند.
تحقیقات زمانی آغاز شد که گیوم کاباناک، استاد دانشگاه تولوز، پستی را در PubPeer، وب‌سایتی که به بررسی همتایان پس از انتشار اختصاص داشت، نوشت و در آن دانشمندان درباره انتشارات بحث و تحلیل می‌کردند. او در این پست توضیح داد که چگونه متوجه یک ناهماهنگی شده است: یک مقاله مجله هنداوی که گمان می‌کرد تقلبی است، زیرا حاوی عبارات ناخوشایند است، نقل قول‌های بسیار بیشتری نسبت به دانلود داشت، که بسیار غیرعادی است.
این پست توجه چندین کارآگاه را که اکنون نویسندگان مقاله JASIST هستند، جلب کرد. ما از یک موتور جستجوی علمی برای جستجوی مقالاتی با استناد به مقاله اولیه استفاده کردیم. Google Scholar هیچ کدام را پیدا نکرد، اما Crossref و Dimensions مرجع پیدا کردند. تفاوت؟ Google Scholar به احتمال زیاد بیشتر بر متن اصلی مقاله برای استخراج منابع ظاهر شده در بخش کتابشناسی تکیه می کند، در حالی که Crossref و Dimensions از فراداده های ارائه شده توسط ناشران استفاده می کنند.
برای درک میزان دستکاری، سه مجله علمی را که توسط آکادمی Technoscience منتشر شده بودند، بررسی کردیم، ناشر مسئول مقالاتی که حاوی استنادهای مشکوک بودند.
تحقیقات ما شامل سه مرحله بود:
ما منابعی را که به صراحت در نسخه های HTML یا PDF یک مقاله وجود دارد فهرست کرده ایم.
ما این فهرست‌ها را با فراداده‌های ثبت شده توسط Crossref مقایسه کردیم و منابع اضافی اضافه‌شده در فراداده‌ها را کشف کردیم اما در مقالات ظاهر نشدند.
ما Dimensions را بررسی کردیم، یک پلتفرم کتاب‌سنجی که از Crossref به‌عنوان منبع فراداده استفاده می‌کند و تناقضات بیشتری را پیدا کردیم.
در مجلات منتشر شده توسط آکادمی Technoscience، حداقل 9٪ از مراجع ثبت شده “مراجع مخفیانه” بودند. این ارجاعات اضافی فقط در فراداده بودند، تعداد استنادها را تحریف کردند و به نویسندگان خاصی امتیاز ناعادلانه ای دادند. برخی از مراجع قانونی نیز از بین رفتند، به این معنی که در فراداده وجود نداشتند.علاوه بر این، هنگام تجزیه و تحلیل مراجع پنهانی، متوجه شدیم که آنها برای برخی از محققان بسیار سودمند بوده اند. به عنوان مثال، یک محقق واحد که با آکادمی علوم فناوری مرتبط بود از بیش از 3000 استناد غیرقانونی اضافی بهره مند شد. برخی مجلات از همان ناشر از چند صد نقل قول پنهانی دیگر بهره مند شدند.
ما می خواستیم نتایج ما اعتبار خارجی داشته باشد، بنابراین مطالعه خود را به عنوان پیش چاپ، با اطلاع
oth Crossref و Dimensions یافته‌های ما و پیوندی به تحقیقات از پیش چاپ شده به آنها داد. Dimensions استنادهای نامشروع را تأیید کرد و تأیید کرد که پایگاه داده آنها منعکس کننده داده های Crossref است. Crossref همچنین ارجاعات اضافی را در Retraction Watch تایید کرد و تاکید کرد که این اولین بار است که از چنین مشکلی در پایگاه داده خود مطلع شده است. ناشر، بر اساس تحقیقات Crossref، برای رفع مشکل اقدام کرده است.
چرا این کشف مهم است؟ تعداد استنادها به شدت بر بودجه تحقیقاتی، ارتقای تحصیلی و رتبه بندی سازمانی تأثیر می گذارد. دستکاری استنادها می تواند منجر به تصمیمات ناعادلانه بر اساس داده های نادرست شود. نگران‌کننده‌تر، این کشف سؤالاتی را در مورد یکپارچگی سیستم‌های اندازه‌گیری تأثیر علمی ایجاد می‌کند، نگرانی‌ای که سال‌ها توسط محققان برجسته شده است. این سیستم‌ها را می‌توان برای ایجاد رقابت ناسالم بین محققان دستکاری کرد و آنها را وسوسه کرد که از میان‌برهایی برای انتشار سریع‌تر یا دستیابی به استنادهای بیشتر استفاده کنند.
برای مبارزه با این عمل ما چندین اقدام را پیشنهاد می کنیم:
- تأیید دقیق ابرداده توسط ناشران و آژانس هایی مانند Crossref
- ممیزی های مستقل برای اطمینان از قابلیت اطمینان داده ها.
- افزایش شفافیت در مدیریت منابع و استنادها.
طبق دانش ما، این مطالعه اولین مطالعه ای است که دستکاری ابرداده را گزارش می کند. همچنین تأثیری که ممکن است بر ارزیابی محققان داشته باشد را مورد بحث قرار می دهد. این مطالعه مجدداً تأکید می کند که اتکای بیش از حد به معیارها برای ارزیابی محققان، کار آنها و تأثیر آنها ممکن است ذاتاً ناقص و اشتباه باشد.
چنین اتکای بیش از حد احتمالاً باعث ترویج شیوه‌های تحقیقاتی مشکوک می‌شود، از جمله فرضیه‌سازی پس از مشخص شدن نتایج، یا HARKing. تقسیم یک مجموعه واحد از داده ها به چندین مقاله که به عنوان برش سالامی شناخته می شود. دستکاری داده؛ و سرقت ادبی همچنین مانع از شفافیتی می‌شود که کلید تحقیقات قوی‌تر و کارآمدتر است. اگرچه فراداده های استنادی مشکل ساز و ارجاعات مخفیانه اکنون ظاهراً رفع شده اند، ممکن است اصلاحات، همانطور که اغلب در مورد اصلاحات علمی اتفاق می افتد، خیلی دیر اتفاق افتاده باشد.
