14 ژوئن 2024- توسط دانشگاه بیرمنگام-فرآیند و مرز سیستم جداسازی NOx داده ها نشان دهنده نتایج نظری برای سال 2021 است. اعتبار: شهر های طبیعت
یک مطالعه جدید نشان می دهد که افزودن نیتروژن به بتن می تواند به طور قابل توجهی سطوح جهانی اکسیدهای نیتروژن بالقوه مضر (NOx) ایجاد شده توسط صنعت ساخت و ساز در شهرهای در حال توسعه را کاهش دهد.
محققان بر این باورند که نیتروژناسیون بتن می تواند به کاهش انتشار NOx به میزان 3.4 تا 6.9 مگاتن (Mt) کمک کند که نماینده 6 تا 13 درصد از انتشارات مربوط به صنعت در سال 2021 است.
تا سال 2050، این فرآیند می تواند NOx را در مجموع 131 تا 384 میلیون تن کاهش دهد. این می تواند معادل 75 تا 260 سال از دست رفتن بالقوه به دلیل مرگ زودرس و کاهش کیفیت زندگی باشد که بر اساس سال های زندگی تعدیل شده با ناتوانی (DALY) تخمین زده می شود.
NOx آلایندههای سمی هوا هستند که میتوانند به باران اسیدی، تخریب لایه اوزون کمک کنند و تهدیدات سلامتی قابل توجهی به ویژه در رابطه با بیماریهای تنفسی ایجاد کنند و در مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا نقش داشته باشند.
یک گروه بین المللی از محققان با انتشار یافته های خود امروز در Nature Cities خاطرنشان کردند که تجاری سازی نیتروژناسیون احتمالاً چشم انداز اقتصادی و زیست محیطی بهتری نسبت به فرآیندهای مشابه مربوط به دی اکسید کربن (CO2) ارائه می دهد.
دکتر یولی شان، یکی از نویسندگان این مقاله، از دانشگاه بیرمنگام، اظهار داشت: «شهرها در سراسر جهان، به ویژه شهرهای جنوب جهانی، در حال تجربه نوسازی، گسترش و نوسازی گسترده شهری هستند که همه به ناچار آلودگی جوی ایجاد میکنند.
بین سالهای 1970 تا 2018، انتشار جهانی NOx از 70 میلیون تن به 120 میلیون تن تقریبا دو برابر شد. رسیدگی و مدیریت این انتشارات برای افزایش سلامت شهری، تقویت رشد صنعتی پایدار و تضمین رفاه محیطزیست بسیار مهم است.
نویسنده اول، خانم نینگ ژانگ از موسسه توسعه شهری و منطقهای زیستمحیطی لایبنیتس افزود: «پتانسیل قابلتوجهی برای بتن در جذب NOx وجود دارد. استفاده از این فناوری نویدبخش شهرنشینی سریع و نوظهور مناطق صنعتی است، زیرا میتواند افزایش و کاهش آلودگی صنعتی NOx در این مناطق اقتصاد قابل توجهی ایجاد کند.
مواد بتن نیتروژنه پیشنهادی یک راه حل یکپارچه امیدوارکننده برای کاهش آلودگی هوا و مدیریت زباله های ساختمانی در مناطق صنعتی ارائه می دهد.
محققان خاطرنشان می کنند که چین، اروپا و ایالات متحده بازیگران کلیدی با بیشترین ظرفیت برای مشارکت در این زمینه هستند – که نشان دهنده ترکیبی از کشورهای صنعتی نوظهور و مستقر هستند که اقتصادهای دایره ای را ترویج می کنند و به نگرانی های محیطی جوی رسیدگی می کنند.
آنها همچنین راه اندازی یک سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای مانند سیستمی را که قبلا برای CO2 ایجاد شده است توصیه می کنند – ایجاد کمیت دقیق تر و پذیرفته شده تر از مزایای مربوط به ترسیب NOx.
اگرچه مزایای زیست محیطی و اقتصادی قابل توجهی امکان پذیر است، کاربرد عملی فرآیندها با چالش های مربوط به حمل و نقل حجم زیادی از مواد و گازها مواجه است. کارشناسان استفاده از سیستمهای کربناتاسیون بتن صنعتی و تجاری را برای کمک به بهینهسازی شبکه لجستیک و افزایش امکان نیتروژناسیون بتن توصیه میکنند.