5 آوریل 2024-مایکل کالینز
در طول دهه‌ها، شرکت‌های چندملیتی آمریکا از سهامداران و سود کوتاه‌مدت خود حمایت کرده‌اند. این به معنای کاهش دستمزدها، خلاص شدن از شر اتحادیه ها، دادن فناوری های خود به رقبا و سرمایه گذاری در بازخرید سهام به جای سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و کارخانه های داخلی بود.
با این حال، در سال 2018، مدیران عامل تعهد نامه ای را امضا کردند تا شرکت های خود را نه تنها به نفع سرمایه گذاران خود، بلکه “به نفع همه سهامداران: مشتریان، کارمندان، تامین کنندگان، جوامع و سهامداران” رهبری کنند.
جیمی دیمون، مدیر عامل J.P. Morgan Chase، اظهار داشت: “رویای آمریکایی زنده است، اما در حال نابودی است. کارفرمایان بزرگ در حال سرمایه گذاری در کارگران و جوامع خود هستند زیرا می دانند که این تنها راه برای موفقیت در دراز مدت است. این اصول مدرن شده است. منعکس کننده تعهد تزلزل ناپذیر جوامع تجاری برای ادامه فشار برای اقتصادی است که در خدمت همه آمریکایی ها باشد.
چهار سال از تعهد می گذرد. اکنون زمان آن رسیده است که ببینیم آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد شرکت‌های چندملیتی آمریکا واقعاً راه خود را تغییر داده‌اند و در واقع تلاش می‌کنند به نفع همه ذینفعان باشند.
جابه جایی سود. شرکت‌های چندملیتی با بهره‌برداری از خلأهای مالیاتی بین‌المللی و غربال کردن سود به کشورهای با مالیات پایین، از میلیاردها مالیات ایالات متحده اجتناب می‌کنند. بر اساس موسسه مالیات و سیاست اقتصادی، شرکت‌های Fortune 500 با نگهداری بیش از 2.6 تریلیون دلار از سود «سرمایه‌گذاری مجدد دائمی» در خارج از کشور تا 767 میلیارد دلار از مالیات بر درآمد فدرال ایالات متحده اجتناب می‌کنند.
در آخرین گزارش های مالی سالانه خود، 29 شرکت از این شرکت ها نشان می دهند که نرخ مالیات بر درآمد 10 درصد یا کمتر را در کشورهایی که این سودها به طور رسمی نگهداری می شود، به احتمال زیاد در بهشت های مالیاتی خارج از کشور، پرداخت کرده اند. این امر، شرکت‌های مستقر در ایالات متحده را با نرخ مالیات فدرال که بیش از دو برابر رقبای خارجی آنها می‌پردازد، در یک نقطه ضعف شدید قرار می‌دهد.
سرمایه گذاری روی مدیر عامل شرکت می گوید که آنها «روی کارمندان خود سرمایه گذاری خواهند کرد. بر اساس گزارش موسسه سیاست اقتصادی، غرامت برای مدیران عامل از سال 1978 تا 2018 940 درصد افزایش یافته است، در حالی که دستمزد کارگران متوسط در همان دوره 40 ساله 12 درصد افزایش یافته است.
مقاله ای درباره «تداوم شوک چین» توسط دیوید اتور و دیوید دورن، می گوید که از 722 منطقه ایالات متحده تجزیه و تحلیل شده، 223 یا 32.8٪ کاهش مطلق درآمد سرانه واقعی از سال 2001 تا 2019 داشته است. درهای باز برای واردات چین باعث کاهش درآمد یک سوم مردم آمریکا شد.
اتحادیه های مبارز. در 50 سال گذشته، اتحادیه های خصوصی در ایالات متحده از 35٪ به 7٪ کاهش یافته است. پیروزی‌های اخیر Teamsters در UPS و UAW در خودروسازان Detroit 3 به سازمان‌دهندگان انرژی داده است، اما شرکت‌های آمریکایی همچنان در حال خروج از اتحادیه‌ها هستند. استارباکس و آمازون با اعمالی مانند اخراج کارگران به تلافی سازماندهی که هیئت ملی روابط کار (NLRB) آن را غیرقانونی خوانده است، به خنثی کردن موج جدید سازماندهی اتحادیه ها ادامه می دهند.
هیئت مدیره شرکتی بدون نمایندگی کارگر.
اگر امضاکنندگان تعهد مدیر عامل در ارائه ارزش به کارکنان خود جدی هستند، باید در نظر داشته باشند که در تصمیم گیری های سطح هیئت مدیره مانند شرکت های ژاپنی و آلمانی، صدای خود را به کارگران بدهند.
از زمان انجام این تعهد، هیچ یک از امضاکنندگان شرکت پیشنهادی برای اضافه کردن نمایندگان کارمندان به هیئت مدیره خود نداده است. حضور کارگران در هیئت مدیره شرکت ها محتمل نیست زیرا نمایندگان کارگران جبران خسارت مدیران و بازخرید سهام را به چالش می کشند.
در مورد زنجیره تامین مدیر عامل شرکت تعهد داد که “با تامین کنندگان منصفانه و اخلاقی برخورد کند.” آمازون این تعهد را امضا کرد اما همچنان به بهره برداری از تامین کنندگان ادامه می دهد. تحقیقات وال استریت ژورنال نشان داد که چگونه این شرکت از داده های فروشندگان خود برای کمک به آنها برای توسعه کالاهای دارای برچسب خصوصی استفاده می کند که اغلب با محصولات فروشندگان رقابت می کند. آمازون همچنین محدودیت‌هایی در حاشیه تامین‌کننده، کارمزدها و بازپرداخت‌های غیرمنتظره، الزامات حمل و نقل سخت و محصولات کپی دارد.
بازخرید را به اشتراک بگذارید
بازخرید سهام، درآمد شرکت را مستقیماً به سهامداران هدایت می کند، به جای سرمایه گذاری در شرکت در تحقیق و توسعه، دستمزدها و کارخانه و تجهیزات. در سال 2022، SP 500 رکورد سالانه 922.7 میلیارد دلار خرید سهام را به نام خود ثبت کرد که نسبت به سال 2021، 881.7 میلیارد دلار بود. تحقیقات موسسه روزولت نشان داد که سرمایه‌گذاری داخلی شرکت‌های مولد بین سال‌های 1985 تا 2015 ناپدید شد و پرداخت‌های سهامداران جایگزین آن شد.
در سال 2019، سناتور الیزابت وارن گفت که در دهه گذشته، شرکت‌های آمریکایی «93 درصد از درآمد را به سهامداران اختصاص دادند و تریلیون‌ها دلار را که می‌توانست به کارگران یا سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت اختصاص داده شود، هدایت می‌کنند.
او افزود: “اگر یک استراتژی وجود داشته باشد که بتواند ثابت کند که شرکت ها در حال تغییر روش خود هستند.” با این حال، به نظر می رسد که محرک واقعی است و نیروی انسانی و مدیران و سهامداران همچنان باید هر چه سریعتر ثروتمند شوند.»
انحصارات دارویی استراتژی بسیاری از داروسازان خرید پتنت برای ایجاد موقعیت انحصاری است که امکان افزایش قیمت را فراهم می کند. Bristol-Meyers، AbbVie و Bayer این تعهد را امضا کردند که به نفع کارگران، مصرف کنندگان و جوامع است، اما از استراتژی خرید پتنت برای حذف رقابت و افزایش قیمت ها استفاده می کنند. به عنوان مثال، داروی آرتریت روماتوئید AbbVie Humira با بیش از 12 میلیارد دلار فروش در ایالات متحده در سال 2022 است.
صنعت داروسازی نیز بسیاری از داروهای خود را خارج کرده است و باعث کمبود جدی داروها مانند لیدوکائین، استروئیدها، عوامل شیمی درمانی، آنتی بیوتیک ها و بسیاری دیگر برای بیمارستان ها و کلینیک ها شده است. در واقع، با توجه به اتحاد برای ساخت آمریکا، در سال 2019، چین نزدیک به 80 درصد از مواد فعال دارویی (API) را که برای تولید داروها در ایالات متحده استفاده می شود، تولید کرد.
بین خرید پتنت برای ایجاد انحصار و انتقال داروهای خارج از کشور به چین و هند، آمریکایی ها با کمبود دارو در داروهای حیاتی و قیمت داروها دو یا سه برابر اروپا مواجه هستند. اکثر شرکت های دارویی تقریباً هیچ کاری انجام نمی دهند که به نفع ذینفعان باشد، حتی اگر بسیاری از آنها این تعهد را امضا کرده باشند.
بی تفاوتی آب و هوا گزارش‌های لابی‌گری اکسون/موبیل می‌گوید: «اکسون موبیل خطرات تغییرات آب‌وهوایی را تصدیق می‌کند و مدت‌هاست که از اهداف توافق‌نامه پاریس حمایت می‌کند. اصول سیاست ما، که در این گزارش مشخص شده است، و لابی های مرتبط با کمک به جامعه برای دستیابی به جاه طلبی خود برای یک آینده خالص سازگار است. علیرغم این هدف عالی، اکسون، شورون، کونوکو فیلیپس و شل پیش‌بینی کرده‌اند تا سال 2030، اکتشاف جدید نفت و گاز به ارزش 191 میلیارد دلار باشد.
عدم مالکیت
در صفحه مقاله وال استریت ژورنال آمده است که برای اینکه تعهد مدیر عامل از نظر قانونی الزام آور باشد، باید فرمول بندی مجدد هدف شرکت مورد تایید هیئت مدیره آن شرکت باشد. برنامه مدیریت شرکتی دانشکده حقوق هاروارد یک نظرسنجی از مدیران اجرائی انجام داد و دریافت که از 48 نفری که به سؤال آنها پاسخ دادند، 47 نفر با هیئت مدیره آنها مشورت نکرده و تعهد خود را امضا کرده بودند. نویسندگان خاطرنشان کردند: «قابل قبول‌ترین توضیح برای عدم تأیید هیئت مدیره این است که مدیران عامل این بیانیه را تعهدی برای ایجاد تغییر عمده در نحوه رفتار شرکت‌هایشان با سهامداران نمی‌دانستند».
استراتژی‌های شرکت‌های چند ملیتی آمریکا برای کارگران فاجعه‌بار بوده است. جهانی شدن و برون مرزی نمودن تولیدات داخلی و اشتغال را درهم شکست و جوامع فروپاشیده را به دنبال خود رها کرد. مالی‌سازی اقتصاد را از خیابان اصلی به وال استریت با ترویج بازخرید سهام و جبران خسارت مدیران بر سرمایه‌گذاری داخلی، جوامع و دستمزد کارگران تغییر داد.
شرکت‌ها متوجه شده‌اند از ذینفعان غفلت کرده‌اند و آسمان حدی برای تغییرات احتمالی است که می‌تواند به سهامداران کمک کند. کلمه کلیدی “سود” است. اگر انگیزه واقعی حفظ سود و قیمت سهام بیش از هر چیز دیگری باشد، احتمالاً منافع قابل اندازه گیری کمی برای ذینفعان وجود خواهد داشت. بدون هیچ گونه قربانی مالی، این تعهد چیزی بیش از یک ابتکار روابط عمومی نیست.
مایکل کالینز نویسنده کتاب “برچیدن رویای آمریکایی: چگونه شرکت های چند ملیتی شکوفایی آمریکا را تضعیف می کنند” است.
