31 مارس 2024-بتهوون در 1803 و 1820
لودویگ ون بتهوون، آهنگساز مشهور، استعداد موسیقی زیادی را از اجداد خود به ارث نبرده است، طبق یک مطالعه جدید که نشان می‌دهد ژن‌های او استعداد بسیار کمی برای همگام‌سازی بیت یا موزیکال بودن را نشان می‌دهد.محققان می گویند این یافته ها نمونه خوبی از این است که چگونه DNA ما تعیین نمی کند که چه استعدادهایی در زندگی ایجاد می شود.
تیمی از مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت در نشویل، تنسی، با همکارانی از مؤسسه ماکس پلانک برای زیبایی‌شناسی تجربی در آلمان و هلند کار کردند.آنها DNA بتهوون را از یک نمونه مو که برای مطالعه دیگری در سال گذشته استخراج شده بود، تجزیه و تحلیل کردند.
آنها تصمیم گرفتند استعداد ژنتیکی موسیقایی او را بررسی کنند، توانایی ای که ارتباط نزدیکی با موسیقایی دارد – DNA او را با نزدیک به 14500 نفر دیگر در بانک های اطلاعاتی مقایسه کردند.آنها از DNA اخیراً توالی‌یابی شده او برای محاسبه امتیاز چند ژنی به عنوان شاخصی برای استعداد ژنتیکی او برای همگام‌سازی ضربان استفاده کردند.
تارا هنچوویچ، کاندیدای دکترای واندربیلت، گفت: «جالب است که بتهوون، یکی از مشهورترین موسیقی‌دانان تاریخ، امتیاز چند ژنی غیرقابل توجهی برای موسیقایی عمومی داشت – رتبه‌بندی بین صدک نهم و یازدهم بر اساس نمونه‌های مدرن.
ژنتیک او با نمونه های جمعیتی از موسسه کارولینسکا در سوئد و مخزن BioVU Vanderbilt مقایسه شد.
نویسندگانی که این مطالعه را این هفته در مجله Current Biology منتشر کردند، گفتند اشتباه است که نتیجه بگیریم استاد استعداد کمی دارد، اما مشکلات پیش‌بینی صرفاً بر اساس DNA را برجسته می‌کند.
خانم هنچوویچ می‌گوید: «عدم تطابق بین پیش‌بینی مبتنی بر DNA و نبوغ موسیقی بتهوون، لحظه آموزشی ارزشمندی را فراهم می‌کند، زیرا نشان می‌دهد که آزمایش‌های DNA نمی‌توانند به ما پاسخ قطعی در مورد اینکه آیا یک کودک معین از نظر موسیقی استعداد دارد یا خیر، بدهد».
مطالعات قبلی میانگین وراثت پذیری را که نسبت تفاوت های فردی توضیح داده شده توسط همه عوامل ژنتیکی است، 42 درصد برای موسیقایی پیدا کرده است.
دکتر رینا گوردون، یکی از نویسندگان، افزود: «مطالعه کنونی و سایر کارهای اخیر همچنین نشان می‌دهد که محیط نقش کلیدی در توانایی و درگیری موسیقی دارد.»
در عصر کنونی «داده‌های بزرگ»، مانند مخزن BioVU واندربیلت، ما این فرصت را داشته‌ایم تا با جزئیات دقیق گروه‌های بزرگی از مردم را بررسی کنیم تا زیربنای ژنتیکی ویژگی‌هایی مانند توانایی ریتم یا فعال بودن موسیقی را کشف کنیم.»
