13 فوریه 2024 -توسط دانشگاه ساریچکیده گرافیکی اعتبارJournal of Cleaner
مکزیک می تواند با ساختن پالایشگاه های زیستی که می تواند جلبک دریایی، نیشکر، روغن پخت و پز و حتی پوست سبزیجات را به سوخت و مواد دارویی تبدیل کند، اقتصاد خود را در عین نجات کره زمین رشد دهد. بر اساس یک مطالعه بزرگ از دانشگاه سوری و موسسه مکزیکی دل پترولئو که در مجله تولید پاکتر منتشر شده است، اکنون این کشور برای باز کردن پتانسیل خود به یک «طرح اقتصاد زیستی» جدید نیاز دارد.
پروفسور Jhuma Sadhukhan، از دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست Surrey، گفت: “در حرکت به سمت صفر خالص، به راحتی می توان به کشت محصولات کشاورزی برای سوخت خانه ها یا اتومبیل هایمان توجه کرد. مطالعه ما نشان می دهد که مکزیک می تواند کارهای بیشتری انجام دهد.
در سرتاسر جهان، کسب‌وکارها زیست توده را به زیره‌ی کفش یا کرم پوست تبدیل می‌کنند. با سرمایه‌گذاری مناسب و برنامه‌ریزی مناسب، دلیلی وجود ندارد که مکزیک نتواند در این صنعت رو به رشد جهان را رهبری کند.»
دلایل زیادی برای ترجیح مواد بیولوژیکی از زباله های کشاورزی، جنگلداری یا شهری بر سوخت های فسیلی وجود دارد. گیاهان تجدید پذیر هستند و در حین رشد، دی اکسید کربن را جذب می کنند.
با این حال، سوخت‌های زیستی تنها یکی از راه‌های جایگزین سوخت‌های فسیلی در صنایع شیمیایی است. به عنوان مثال، مکزیک می تواند 20 میلیون تن جلبک دریایی در سال تولید کند. این می تواند برای استخراج پروتئین ها و مواد شیمیایی برای ساخت کفش، بسته بندی یا کرم صورت استفاده شود.
نکته کلیدی ساخت پالایشگاه های زیستی است – گیاهان بزرگی که مواد آلی را به مواد شیمیایی تبدیل می کنند. هرچه محصولات بیشتری در یک واحد ساخته شود، برای محیط زیست و اقتصاد بهتر است. حتی بهتر از آن، آنها می توانند انرژی و گرما را همزمان تولید کنند.
یک پالایشگاه زیستی با تولید 220 کیلوتن در سال تقریباً به اندازه یک تاسیسات پتروشیمی هزینه دارد: 750 میلیون دلار.
اکنون، مکزیک به یک طرح اقتصاد زیستی ملی نیاز دارد – حذف موانع برای کارکرد این سرمایه‌گذاری. این طرح باید با دقت انتخاب کند که از کدام کارخانه‌ها چه مواد شیمیایی بسازد—تا صنعت بتواند تا حد امکان پایدار و سودآور باشد.
