11 ژانویه 2024-کشاورزی شهری-© shutterstock/الکساندر روتنبرگ
در مقاله‌ای جدید، گروهی از متخصصان مزایا و معایب کشاورزی شهری را بررسی کرده‌اند و چارچوبی را برای افزایش مقیاس آن ترسیم کرده‌اند.انتظار می رود که بیش از دو سوم جمعیت جهان تا سال 2050 در مناطق شهری زندگی کنند. با این حال، تاب آوری این مناطق ممکن است به دلیل وابستگی شدید آنها به مواد غذایی وارداتی به خطر بیفتد.
افزایش کشاورزی شهری این پتانسیل را دارد که پایداری و انعطاف پذیری مناطق شهری آینده را تقویت کند.
در مقاله جدیدی که در Nature Food منتشر شده است، گروهی از کارشناسان چارچوبی را برای افزایش کشاورزی در شهرها پیشنهاد کرده اند.کشاورزی شهری پتانسیل عدم تمرکز منابع غذایی را دارد و می تواند مزایای زیست محیطی مانند زیستگاه برای حیات وحش و کاهش آثار مخرب زیست محیطی را فراهم کند.
این نوع کشاورزی به افزایش تقاضا برای محصولات محلی کمک می کند و متعاقباً هزینه های واردات را کاهش می دهد. مانند همه اشکال کشاورزی، تضمین می کند که مواد غذایی با ارزش غذایی خوب وجود دارد.
با این حال، چالش هایی در رابطه با این نوع کشاورزی وجود دارد که باید به آن توجه شود تا بتوان آن را افزایش داد. به عنوان مثال، بیشتر شهرهای بزرگ پرجمعیت هستند و فضایی برای تولید مواد غذایی وجود ندارد.
علاوه بر این، محصولاتی که می‌توان کشت کرد، مستعد آسیب‌های ناشی از حیات وحش هستند و در نهایت باعث کاهش تولید محصول در زمین می‌شوند.
با وجود اشکالات، جمعیت رو به رشد و چالش های مرتبط با تغییرات آب و هوایی بر اهمیت تنوع بخشیدن به عرضه مواد غذایی برای تضمین امنیت تاکید می کند. این نوع کشاورزی می تواند به عنوان یک راه کلیدی برای تضمین امنیت غذایی عمل کند زیرا تغییرات آب و هوایی برای بسیاری از جوامع به طور فزاینده ای مشکل ساز می شود.
Chloe Wardropper یکی از نویسندگان این مطالعه، استادیار گروه منابع طبیعی و علوم محیطی در کالج علوم کشاورزی، مصرف کننده و محیط زیست (ACES) در دانشگاه ایلینوی اوربانا-شامپین، گفت: “ما باید همه ابزارها را در جعبه ابزار برای پایداری و انعطاف پذیری تحت تغییرات آب و هوا در نظر بگیریم.
کشاورزی شهری می تواند به ویژه برای شهرهایی مانند میامی که واردات آنها ممکن است به طور غیرمنتظره ای به دلیل آب و هوای شدید قطع شود، مهم باشد.
اگرچه مزایای زیست محیطی زیادی برای کشاورزی شهری وجود دارد، اما هنوز سوالاتی در مورد بهترین روش افزایش مقیاس وجود دارد. محققان همچنین باید بررسی کنند که قبل از اجرای توصیه‌های خط‌مشی باید به نگرانی‌های زیست‌محیطی، بهداشتی و برابری رسیدگی شود.
Wardropper گفت: “ما چارچوبی از سه فاز به هم پیوسته را برای درک بهتر و شکل دادن به رشد کشاورزی شهری در آینده پیشنهاد می کنیم.
“مرحله اول رشد شامل گسترش علاقه، دانش و دسترسی افراد به منابع برای انجام کشاورزی در مناطق شهری است. این مرحله باید با نهادینه سازی یا تغییر قوانین و حمایت سازمانی از کشاورزی شهری دنبال شود. سوم، رشد اقتصادی و بازار به طور فزاینده‌ای از مواد غذایی شهری حمایت و تنوع می‌دهد.»
با این حال، ارتباطات شهری و روستایی برای امنیت غذایی و مصرف جهانی مهم باقی خواهد ماند.
