27 دسامبر 2023نوشته زنا اسد، گفتگو -اعتبار: CC0 دامنه عمومی
یک مقاله اخیر نیویورک تایمز فهرستی از افرادی را منتشر کرد که «در پشت طلوع جنبش هوش مصنوعی مدرن هستند» – و حتی از یک زن نیز نام نیاورد. کمتر از یک هفته پس از انتشار اخباری مبنی بر قرار گرفتن یک زن جعلی ساخته شده به صورت خودکار به عنوان سخنران در دستور کار کنفرانس نرم افزاری منتشر شد.
متاسفانه حذف زنان از تاریخ STEM پدیده جدیدی نیست. قرن هاست که زنان در این روایت ها گم شده اند.
در پی پیشرفت‌های اخیر هوش مصنوعی، ما اکنون یک انتخاب داریم: آیا زنان را نیز از این گفتگوها کنار می‌گذاریم – حتی با وجود اینکه آنها به کمک‌های گسترده در صنعت هوش مصنوعی ادامه می‌دهند؟
انجام این کار باعث می شود ما را به همان مغالطه ای سوق دهد که محاسبات خود را به عنوان «دنیای انسان» معرفی کرد. واقعیت البته کاملا متفاوت است.
قبل از کامپیوترها یی که ما آنها را می شناسیم، “کامپیوتر” عنوانی بود که به افرادی داده می شد که محاسبات پیچیده ریاضی را انجام می دادند. این افراد معمولاً زن بودند.
ریاضیدان انگلیسی آدا لاولیس (1815-1852) اغلب به عنوان اولین برنامه نویس کامپیوتر شناخته می شود. او اولین کسی بود که متوجه شد کامپیوترها می توانند خیلی بیشتر از محاسبات ریاضی انجام دهند. کار او بر روی موتور تحلیلی – یک کامپیوتر مکانیکی خودکار و کاملاً قابل برنامه ریزی پیشنهادی – به اواسط دهه 1800 برمی گردد.
در دهه 1870، گروهی متشکل از 80 زن به عنوان کامپیوتر در رصدخانه هاروارد کار می کردند. آنها مقادیر زیادی از داده های نجومی را برای ستاره شناس ادوارد چارلز پیکرینگ (که از این واقعیت استفاده می کردند که با پول کمتری نسبت به مردان یا حتی به عنوان داوطلب کار می کردند) فهرست و تجزیه و تحلیل کردند.
در اواخر قرن نوزدهم، افزایش دسترسی به آموزش به این معنی بود که نسل کاملی از زنان در ریاضیات آموزش دیده بودند. این رایانه‌های زنانه در آن زمان نیروی کار ارزان‌تری نسبت به مردان داشتند، و بنابراین استفاده از آنها هزینه‌های محاسباتی را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
در طول جنگ جهانی اول، زنان برای محاسبه مسیر توپخانه استخدام شدند. این کار تا جنگ جهانی دوم ادامه یافت، زمانی که آنها به طور فعال تشویق شدند تا در زمان جنگ مشاغل رایانه ای را در غیاب مردان انجام دهند.زنان تا روزهای اولیه برنامه فضایی آمریکا در دهه 1960 به عنوان رایانه به کار خود ادامه دادند و نقشی اساسی در پیشبرد پروژه های فضایی ناسا داشتند. یکی از این کامپیوترها کاترین جانسون بود که مسئول بررسی کیفیت خروجی کامپیوترهای اولیه IBM برای یک ماموریت مداری در سال 1962 بود.
بسیاری از زنان سهم قابل توجهی در محاسبات داشتند، با این حال تعداد کمی از این مشارکت‌ها به رسمیت شناخته شدند – چه رسد به جبران مالی. به گفته جانت ابات، استاد فناوری ویرجینیا، تا سال 1969 متوسط حقوق یک متخصص کامپیوتر زن 7763 دلار آمریکا بود، در حالی که برای یک متخصص کامپیوتر مرد 11193 دلار آمریکا بود.
رایانه‌های زنانه در پشت صحنه کار می‌کردند، در حالی که همتایان مرد آنها به رسمیت شناخته شدند، جوایز و تبلیغات دریافت کردند.
زنان در هوش مصنوعی
محاسبات و برنامه نویسی پایه و اساس هوش مصنوعی هستند که امروزه آن را می شناسیم. در سطح پایه، سیستم‌های هوش مصنوعی مولد و پیش‌بینی‌کننده امروزی با تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از داده‌ها و یافتن الگوهای موجود در آن کار می‌کنند.
زنانی که از اوایل دهه 1800 محاسبات را آغاز کردند، پایه‌های این کار را پایه‌گذاری کردند. کاری که آنها بیش از یک قرن با دست انجام می دادند اکنون با ماشین هایی جایگزین شده است که قادر به تجزیه و تحلیل مقادیر بسیار بیشتری از داده ها در زمان بسیار کوتاه تری هستند.
این گذار از مشارکت زنان در زمینه محاسبات و اخیراً هوش مصنوعی کم نمی کند. زنان بی‌شماری امروزه در صنعت هوش مصنوعی کار پیشگامی انجام می‌دهند، از جمله 12 زن نام‌گذاری شده در این مقاله اخیر Medium .
از کاسی کوزیرکوف، دانشمند تصمیم‌گیری ارشد سابق گوگل، جوی بولاموینی، دانشمند کامپیوتر کانادایی، میرا موراتی مدیر ارشد فناوری OpenAI (تصویر در تصویر بنر این مقاله) – این زنان به ایمن‌تر، دقیق‌تر، در دسترس‌تر، جامع‌تر و قابل اعتمادتر شدن هوش مصنوعی کمک می‌کنند .
و علیرغم کار در یک صنعت به شدت تحت سلطه مردان، این گام‌ها را برمی‌دارند. یک مطالعه در سال 2018 روی 4000 محقق که در کنفرانس های پیشرو هوش مصنوعی منتشر شده بودند، نشان داد که زنان تنها 12 درصد از این گروه را تشکیل می دهند.
