9 نوامبر 2023 -توسط دانشگاه پلیموث-گوسفندهای غواصی که یک شناور تور ماهیگیری متروکه را از آب گرفته اند که در منطقه بزرگ زباله اقیانوس آرام پیدا شده است. اعتبار: ملانی برگمان، موسسه آلفرد وگنر
یک گروه بین المللی از دانشمندان نسبت به اتکا به دستگاه های پاک کننده مکانیکی به عنوان وسیله ای برای رسیدگی به بحران آلودگی پلاستیک هشدار داده اند.
محققان – متشکل از تعدادی از متخصصان برجسته جهان در زمینه آلودگی پلاستیک – می گویند که از نیاز آشکار و مبرم برای مقابله با میلیون ها تن زباله که قبلاً در اقیانوس ها و آبراه ها انباشته شده اند، قدردانی می کنند.با این حال، آنها هشدار میدهند که فناوریهای حذف پلاستیکی که تاکنون استفاده شده است، کارایی متفاوتی را در میزان مواد زایدی که میتوانند جمعآوری کنند، نشان دادهاند، بسیاری از آنها اصلاً آزمایش نشدهاند.
در واقع، نشان داده شده است که برخی از آنها به مقادیری از موجودات دریایی – از جمله ماهی، سخت پوستان و جلبکهای دریایی – آسیب میرسانند که بسیار بیشتر از مقدار پلاستیک گرفته شده است، به این معنی که تأثیر کلی آنها بر اقیانوس به طور بالقوه مضرتر از مفید بودن است.
دانشمندان در مقاله ای در مجله One Earth می گویند که با پیش بینی تولید پلاستیک تا سه برابر شدن تا سال 2060، مقرون به صرفه ترین و کارآمدترین راه برای جلوگیری از آلودگی بیشتر، کاهش تولید و مصرف پلاستیک و کاربردهای اساسی پلاستیک برای طراحی محصولات ایمن و پایدار با یک مسیر در دسترس و موثر برای دفع در پایان عمر است.
آنها همچنین تاکید میکنند که هزینههای زیستمحیطی باقی ماندن آلودگی پلاستیکی در اقیانوسها باید با هزینه کامل زیستمحیطی و اقتصادی فناوریهای حذف پلاستیک سنجیده شود، و خواستار معیارهای واضح برای چنین قضاوتهایی هستند که در معاهده سازمان ملل متحد در مورد آلودگی پلاستیک گنجانده شود.
تفسیر آنها در حالی منتشر شده است که رهبران جهان در حال آماده شدن برای از سرگیری گفتگوها در مورد معاهده در سومین نشست کمیته مذاکره بین دولتی در مورد آلودگی پلاستیک هستند.
دکتر ملانی برگمان، نویسنده اصلی، اکولوژیست دریایی در موسسه آلفرد وگنر در آلمان، گفت: “تاکنون، شواهد محکمی در مورد مزایای خالص فناوری های حذف پلاستیک نداریم. برعکس، اغلب مرگ و میر ناشی از صید در ارتباط با این فناوری ها وجود دارد. ما باید این فناوریها را با اعمال معیارهای مبتنی بر علم بررسی کنیم تا از نتایج تأسفآور جلوگیری کنیم.»
این تحقیق نشان میدهد که در سالهای اخیر، اشکال مختلفی از دستگاههای پاککننده برای حذف پلاستیکها از محیط توسعه یافتهاند.
وسایل نقلیه غربالگری یک منظره رایج در سواحل توریستی هستند، فناوریهای به دام انداختن پلاستیک در بنادر به کار گرفته شدهاند، و انواع مختلفی از بومها، وسایل نقلیه دریایی، پردههای حبابی یا مخازن در سراسر رودخانهها و مصبها قرار گرفتهاند.
علاوه بر این، نوآوری هایی برای اقیانوس های باز و بستر دریا وجود دارد که از ترکیبی از شبکه های یدک شده، کشتی های خودمختار و هوش مصنوعی استفاده می کند.
با این حال، نویسندگان مقاله فعلی میگویند که حتی اگر این فناوریها نشانههایی از مؤثر بودن واقعی را نشان دهند، به سختی سطح مشکل جهانی را کاهش میدهند. شیوههای پاکسازی همچنین میتواند از طریق طرحهای جدید «اعتبار پلاستیکی» به شستشوی سبز منجر شود تا انتشار پلاستیکها را از طریق استفاده بیرویه از فناوریهای حذف پلاستیک غیرانتخابی و مضر جبران کند.
در نتیجه، گروه بینالمللی نگران این است که تمرکز بیش از حد روی رویکردهای پاکسازی، خطرات زیستمحیطی بیشتری ایجاد کند و تمرکز را از اولویتهای کلیدی مذاکرات معاهده پلاستیک منحرف کند: پیشگیری از آلودگی پلاستیک.