17 جولای 2023 -توسط کاترینا دیکس-اعتبار: Unsplash/CC0 دامنه عمومی
به گفته Charles “Mike” Fremaux، مهندس ارشد مرکز تحقیقات لانگلی ناسا برای سیستم‌های پرواز هوشمند، گفت که این فناوری‌ها هنوز علمی تخیلی هستند، اما برخی از آنها برای مدت طولانی‌تری باقی نمی‌مانند.
برای آزمایش این مفاهیم، به ویژه در مورد ایمنی عمومی و نظامی، ناسا لانگلی در حال ساخت اولین تونل باد جدید خود در بیش از 40 سال است. تاسیسات تحقیقاتی پویای پرواز ناسا، پروژه ای که Fremaux به مدت 25 سال دنبال می کند، جایگزین دو تونل باد کوچکتر با قدمت حدود 80 سال خواهد شد. جدیدترین و بزرگترین مرکز، تأسیسات ملی ترانسونیک، در سال 1980 ساخته شد.
او در یک سخنرانی در مرکز علوم هوا و فضای ویرجینیا در همپتون گفت: «این امکانات واقعاً برای انجام بسیاری از این کارها طراحی شده‌اند.
به این دلیل که بسیاری از کشتی‌های جدید به فناوری برخاستن و فرود عمودی الکتریکی یا “eVTOL” بستگی دارند. با وجود ده‌ها یا حتی صدها وسیله نقلیه شخصی در راه‌های هوایی، تحقیقات لازم است تا بفهمیم وسایل نقلیه چگونه در شرایط واقعی واکنش نشان می‌دهند.
Fremaux انتظار دارد برخی از این فناوری‌ها تا سال 2040 یا زودتر به جریان اصلی تبدیل شوند.
قرارداد 43.2 میلیون دلاری دولت فدرال برای طراحی و ساخت تأسیسات 25000 فوت مربعی به Harbert International، یک شرکت ساختمانی مستقر در بیرمنگام، آلاباما، تعلق گرفت. انتظار می رود در اوایل سال 2025 افتتاح شود.
Fremaux گفت: تونل باد 130 فوت ارتفاع خواهد داشت و قابلیت های آن را با مواردی که جایگزین خواهد کرد مقایسه کرد: تونل اسپین 12 فوتی با سرعت کم که در سال 1939 ساخته شد و تونل چرخشی عمودی 20 فوتی که در سال 1940 ساخته شد.
یکی از پروژه‌هایی که او با استفاده از سایر تونل‌های بادی مرکز روی آن کار می‌کرد – در حال حاضر حدود 16 تونل در حال کار هستند، مأموریت Stardust در سال 2006، اولین فضاپیمایی بود که مواد را از خارج از مدار ماه بازگرداند.
Fremaux گفت بدون فناوری چتر نجات توسعه یافته در ناسا لانگلی، امکان بازیابی نمونه های آن ماموریت وجود نداشت.
اکنون، همراه با آزمایش نسل بعدی هوانوردی تجاری و زمینی، مرکز تحقیقات دینامیک پرواز، پشتیبانی آزمایشی را برای ورود و فرود مأموریت های بازگشت از ماه و مریخ و همچنین اکتشاف زهره و تیتان، قمر زحل، فراهم می کند.
این تحقیقات از اکتشافات فضایی انسانی پشتیبانی می کند و به امکان فرود و ورود مجدد ایمن به ماموریت انسانی به مریخ کمک می کند.
Fremaux گفت، این تحقیقات شبیه به تحقیقاتی است که ناسا لانگلی برای نزدیک به 100 سال انجام داده است، زیرا ترافیک هوایی عمومی و خصوصی از تصور غیرقابل تصور به زندگی دشوار تبدیل شده است.
این تونل نه تنها برای عموم، بلکه برای تکنسین‌هایی که در آنجا کار می‌کنند، تدابیر امنیتی ایجاد می‌کند.
Fremaux هرمانسدرفر را که از سال 1983 تا 2002 به عنوان تکنسین در مرکز کار می کرد، شناخت. شغل هرمانسدرفر خطرناک بود. اگر کسی درب اشتباهی را در جای دیگری از تأسیسات باز کند و بر اختلاف فشار تأثیر بگذارد، یک تکنسین ممکن است در حین پرتاب یک مدل به داخل تونل باد مکیده شود.
Fremaux گفت که سیستم جدید دارای سیستم یکسان سازی فشار خواهد بود.
پس از صحبت، هرمانسدرفر گفت که در کودکی هواپیماهای کاغذی را آتش می زد و آنها را از پنجره بیرون می انداخت. او کاری مشابه را در تونل های آزمایشی در لنگلی انجام داد. اما هرگز به ذهنش خطور نکرد که در خطر باشد.
