16 مارس 2023-سینک کربن-© shutterstock/Fotos593
یک مطالعه جدید نشان داده است که پتانسیل جذب کربن جنگل‌هایی که پس از جنگل‌زدایی بهبود می‌یابند، با نرخ فعلی جنگل‌زدایی همخوانی ندارد.
این مطالعه جهانی که توسط دانشگاه بریستول انجام شد، آسیب پذیری جذب کربن جنگل های در حال بازسازی را نشان داد. جنگل های استوایی در مبارزه با تغییرات اقلیمی حیاتی هستند و پتانسیل بالایی به عنوان مخزن کربن دارند. با این حال، داده‌های جدید نشان می‌دهد که جنگل‌زدایی و تخریب جنگل‌های استوایی جدید از نرخ فعلی رشد مجدد جنگل پیشی گرفته است.
این تحقیق با عنوان «جذب کربن جنگل‌های استوایی مرطوب ثانویه و تخریب‌شده» که در مجله Nature منتشر شده است، پتانسیل این اکوسیستم‌ها را به عنوان یک مخزن کربن نشان می‌دهد و محدودیت‌های فعلی رشد مجدد جنگل‌ها را برای رسیدگی به تغییرات آب و هوا و شرایط اضطراری اکولوژیکی ترسیم می‌کند.
نتایج بر اهمیت مدیریت پایدار جنگل تاکید دارد
یافته‌ها نشان داد که جنگل‌های تخریب‌شده که از آسیب‌های انسانی و زیست‌محیطی مانند آتش‌سوزی و قطع درختان بهبود می‌یابند، سالانه حداقل 107 میلیون تن کربن را از جو خارج می‌کنند. این تیم از داده های ماهواره ای در سه جنگل بزرگ استوایی جهان برای تعیین کمیت میزان بازیابی ذخایر کربن در سطح زمین استفاده کرد.
اگرچه نتایج نشان می‌دهد که جنگل‌های در حال بازیابی پتانسیل را به عنوان یک مخزن کربن دارند، مقدار کربن جذب شده در رشد جنگل‌های روی زمین تنها حدود یک چهارم (26٪) انتشار کربن فعلی ناشی از جنگل‌زدایی و تخریب استوایی را متعادل می‌کند.
دکتر ویولا هاینریش، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «مطالعه ما اولین تخمین‌های گرمسیری جذب کربن بالای زمین در جنگل‌های استوایی را ارائه می‌دهد که پس از تخریب و جنگل‌زدایی بهبود می‌یابند.
“در حالی که حفاظت از جنگل های استوایی باستانی اولویت باقی مانده است، ما ارزش مدیریت پایدار مناطق جنگلی را که می توانند از مزاحمت های انسانی بهبود یابند را نشان می دهیم.”
تجزیه و تحلیل آسیب پذیری سینک کربن در جنگل های بازیابی
این تیم از مجموعه داده های ماهواره ای استفاده کرد که می تواند بین انواع مختلف اختلالات انسانی، مانند قطع درختان، آتش سوزی و جنگل زدایی تمایز قائل شود تا انواع جنگل ها را که دوباره رشد می کنند، تعیین کنند. آنها الگوهای فضایی رشد مجدد جنگل‌ها را در آمازون، آفریقای مرکزی و بورنئو با ترکیب داده‌های ماهواره‌ای با اطلاعات کربن بالای زمین از آژانس فضایی اروپا مدل‌سازی کردند.
نوع اختلالات انسانی در بورنئو منجر به بیشترین کاهش کربن در جنگل های تخریب شده، به دلیل قطع درختان با شدت بالا از نظر اقتصادی، در مقایسه با آمازون و آفریقای مرکزی شد. علاوه بر این، آب و هوا و محیط بورنئو نیز منجر به تجمع کربن در حدود 50 درصد سریعتر از سایر مناطق می شود.
هاینریش می‌گوید: «مدل‌های بازیابی کربنی که ما ایجاد کردیم، می‌تواند دانشمندان و سیاست‌گذاران را در مورد پتانسیل ذخیره‌سازی کربن جنگل‌های ثانویه و تخریب‌شده در صورتی که محافظت شوند و اجازه بازیابی داشته باشند، آگاه کند».
دکتر جو هاوس، یکی از نویسندگان این مقاله، خواننده علوم و سیاست های زیست محیطی در دانشگاه بریستول، گفت: «کشورها بارها تعهد کرده اند که جنگل زدایی و تخریب جنگل ها را کاهش دهند و مناطق جنگل زدایی را احیا کنند.
این روش مقرون به صرفه ترین و فوراً در دسترس برای حذف کربن از اتمسفر، در کنار بسیاری از مزایای مشترک مانند تنوع زیستی، کنترل سیل و حفاظت از معیشت مردم بومی است. با این حال، اهداف به دلیل فقدان حمایت هماهنگ بین‌المللی و اراده سیاسی، مکرراً نادیده گرفته می‌شوند. تحقیقات ما نشان می‌دهد که زمان رو به اتمام است.»
دکتر Luiz Aragão، رئیس بخش رصد زمین و ژئوانفورماتیک در موسسه ملی تحقیقات فضایی (INPE) در برزیل، اضافه کرد: تمرکز بر حفاظت و احیای جنگل های استوایی تخریب شده و ثانویه راه حلی کارآمد برای ایجاد مکانیسم های قوی است. برای توسعه پایدار کشورهای گرمسیری این ارزش پولی را برای خدمات محیطی محلی تا جهانی ارائه شده توسط این جنگل‌ها جمع‌آوری می‌کند و به نوبه خود از نظر اقتصادی و اجتماعی به نفع مردم محلی است.
اکنون، این تیم برای درک بیشتر پتانسیل غرق کربن در جنگل‌ها، بهبود تخمین‌های تلفات و دستاوردهای کربن از انواع مختلف و شدت اختلالات جنگل‌ها در سراسر مناطق استوایی، بر روی این تحقیق استوار است.
