با تکیه بر کارآفرینی سازمانی و نوآوری در شرکتهای دانش‌بنیان، بهره‌وری محقق خواهد شد
دکتر حسین علی‌آبادی گفت: امروزه، سازمان‌ها به طور دائم در تلاشند تا خود را از رقبایشان متمایز سازند. در این میان شرکتهای دانش‌بنیان دارای قابلیت‌های مهمی چون رقابت مثبت، زایش و توسعه و متناسب با اقتصاد در حال رشد هستند. مهمترین ویژگی یک سازمان دانش‌بنیان، پایداری آن در مقابل تحولات جهانی است.
در شرکتهای دانش‌بنیان از آنجا که مجموعه ای از مهارت‌ها، توانایی‌ها و افراد متخصص در کنار هم هستند، خلاقیت و نوآوری در این شرکت‌ها در اوج قرار می‌گیرد و این امر در توسعه فن آوری و رونق اقتصادی جامعه نقش اساسی ایفا می‌کند.
به گزارش واحد روابط عمومی شرکت پترو کیمیای ابن سینا، مدیر منابع انسانی این شرکت افزود: با توجه به اهمیت و نقشی که کسب‌وکارهای دانش‌بنیان در رشد اقتصادی کشورها، به ویژه کشورهای پیشرفته دارند، در کشور ما هنوز به جایگاه واقعی و اساسی خود دست نیافته‌اند و باید جهت راه‌اندازی، توسعه و ترویج کسب‌وکارهای دانش‌بنیان تلاش جدی‌تری صورت گیرد و حمایت‌های لازم از ایجاد این گونه کسب وکارها انجام شود تا کسب‌وکارهای دانش‌بنیان به جایگاه اصلی خود در بازار کار و اقتصاد راه یابند و نقش مطلوب خود را جهت رشد اقتصادی کشور ایفا نمایند.
در حال حاضر اولویت و مسئله جدی کشور، مسئله تولید است، چرا که تولید و توسعه آن کلید حل مشکلات اقتصادی کشور می باشد و تولید ملی، مهمترین مساله کشور است.
مدیر منابع انسانی پتروکیمیای ابن سینا گفت: دانش به عنوان یکی از نیروهای بسیار موثر در تحولات اقتصادی و اجتماعی به شمار می‌آید و به عنوان یک کالای عمومی محسوب می‌گردد، زیرا می‌توان دانش را بدون کاهش و استهلاک با دیگران به مشارکت گذاشت.
ایده‌پردازی مقدمه فرآیند نوآوری بوده و تولید ایده‌های جدید یک منبع مهم نوآوری در داخل سازمان است. ایده‌های نو، قابلیت تجاری‌سازی ایده و رقابت پذیر بودن از ویژگی‌های اساسی کسب‌وکارهای دانش‌بنیان است. در دنیای پرتحول امروز، دانش و نوآوری اساسی‌ترین عامل پیشرفت در عرصه‌های صنعتی و اقتصادی محسوب می‌گردد.
دکتر علی‌آبادی با بیان اینکه هر اندازه که یک بنگاه اقتصادی دانش‌بنیان از دانش در ساختار خود بیشتر استفاده کند، بر ارزش آن افزوده شده و چرخه تکامل‌یافته‌تری از بالندگی به وجود می‌آورد. کسب‌وکارهای دانش‌بنیان نقش کلیدی در ایجاد و توسعه اقتصاد دانش محور دارند. در کسب‌وکارهای دانش‌بنیان، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال، متناسب با ظرفیت نوآوری تحقق می یابد.
وی افزود: اقتصاد یک کشور وقتی شکوفا می‌شود که بستر لازم برای نوآوری و حضور در بازارهای رقابتی جهانی فراهم شود. حرکت به سوی نوآوری و ایجاد تغییر در ترکیب محصولات و خدمات در قلمرو فعالیت‌های یک کسب‌وکار دانش‌بنیان قرار دارد. از این رو کسب‌وکارهای دانش‌بنیان نقش مهمی در اثربخشی تولید، تبلور دانش در محصولات و خدمات جدید، ارتقاء سطح اقتصاد و رفاه، تولید ثروت و ارزش افزوده در یک جامعه ایفا می کند.
به این معنی که دستاوردهای تحقیق و توسعه به طور پیوسته از طریق سرمایه‌گذاری به محصول، فرآیند و یا سیستم های نوین تبدیل می گردد و دسترسی به ظرفیت‌های سرمایه‌گذاری برای کارآفرینان و پژوهشگران افزایش یافته و این عامل مهمی در ایجاد نوآوری و بهره‌برداری از توان فناوری در اقتصاد ملی است.
به گفته دکتر علی‌آبادی افزود: همچنین این کسب‌وکارها در تبیین و مدل‌سازی فرآیندهای تولید، تحقیق و توسعه، غنی‌سازی علمی و فنی، آموزش، پرورش و توسعه انسانی، انتقال دانش و نشر و اشاعه نوآوری در کشور نقش مهمی ایفا می‌کنند.
به این ترتیب، دانش به عنوان یک منبع دائمی همواره در اختیار بنگاه‌های اقتصادی قرارگرفته و با مشارکت مکرر در فرآیندهای گوناگون تولیدی و خدماتی، سبب افزایش مزیت رقابتی و ایجاد ارزش افزوده و توسعه پایدار می‌شود.
کسب‌وکارهای دانش‌بنیان، بنگاه های اقتصادی هستند که با خلق دانش و نوآوری جهت ایجاد ارزش در محیط رقابتی به فعالیت مشغول هستند. ارزش‌آفرینی برای مشتریان و مدیریت آن یکی از عوامل کلیدی موفقیت و بقای این کسب‌وکارها می باشد.
حسین علی‌آبادی در خصوص داراییهای دانشی به عنوان مزیت رقابتی در سازمانهای دانش‌بنیان اشاره داشت و بیان نمود، سودآوری آنها نتیجه تجاری‌سازی ایده‌ها و نوآوری‌های جدیدی است که حاصل تعامل داراییهای فیزیکی و سرمایه دانشی است. بنابراین مدیران کسب‌وکارهای دانش‌بنیان به خوبی واقفند که داراییهای دانشی بنگاه شان، روز به روز نقش مهم تری در بقای کسب‌وکار آنها ایفا می‌کند.
از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول تضمین کننده موفقیت و بقای سازمان‌ها است، تجاری‌سازی به عنوان یک عامل حیاتی فرآیند تبدیل فناوری به محصولات کاربردی مطرح می‌شود. در فرآیند تجاری سازی فناوری عوامل متعددی موثرند که مهمترین آنها عبارت است از: فرصت‌ها، ایده، خلاقیت و نوآوری، طرح تجاری کسب‌وکار، سرمایه انسانی و نام و نشان تجاری.
توان رقابتی این شرکت‌ها به عوامل زیادی از جمله به توانمندی‌های فناوری آنها بستگی دارد. توسعه شرکتهای دانش‌بنیان به خاطر نوآوری در فناوری است که منجر به رقابت می شود. این شرکت‌ها بازارهای جدید را با ارائه فناوری های نوین تسخیر می‌کنند. شرکتهای دانش‌بنیان توانمندی ویژه ای در استفاده از فناوری برای رشد سریع دارند.
وی نتیجه‌گیری کرد: می‌توان از کسب‌وکارهای دانش‌بنیان به عنوان عامل مهمی در افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی نام برد. مطالعات نشان می‌دهد آموزش و بهسازی منابع انسانی، نظام ابداعات و اختراعات، زیرساختهای اطلاعات و نظام‌های اقتصادی و نهادی، محورهای اثرگذار بر رشد اقتصادی از منظر اقتصاد دانش‌بنیان هستند.
با وجود رشد و پیشرفت علمی کشور در سال‌های اخیر و در راستای آن ایجاد پارک های علمی و فناوری، مراکز رشد و مراکز کارآفرینی در دانشگاه ها، تأسیس بنگاه ها و شرکتهای اقتصادی دانش‌بنیان و راه اندازی کسب‌وکارهای دانش‌بنیان در کشور، متاسفانه حرکت به سمت اقتصاد دانش‌بنیان شتاب مناسبی نداشته است.
جهت پرداختن به ایده‌های تجاری‌محور در مراکز علمی، واحدهای فناور که در مرکز رشد دانشگاهی مستقر می شوند، ضمن بهره مندی از مزایای عمومی مانند فضای کارگاهی، آزمایشگاهی و اداری، از امکانات خاص این مرکز شامل مشاوره علمی و فنی در جهت رفع مشکلات فنی و تجاری سازی نتایج تحقیقات، خدمات فناوری اطلاعات، حمایت‌های مالی و اعتباری، امکان استفاده از خدمات آزمایشگاه‌های مرجع، معرفی به منظور شرکت در دوره‌های آموزشی و نمایشگاه‌های تخصصی داخل و خارج از کشور و معرفی به منظور استفاده از تسهیلات مالی سیستم بانکی کشور نیز برخوردار می‌شوند.
از سوی دیگر با توجه به موقعیت استراتژیک و وجود زیرساختهای مناسب منطقه، سرمایه‌گذاری در صنایع بالادستی آلومینیم، سرمایه‌گذاری در صنایع پتروشیمی، شیمیایی و معدنی با محوریت شرکتهای دانش‌بنیان، تولید مواد آرایشی و بهداشتی، تولید و فرآوری محصولات کشاورزی به شیوه‌های مدرن و… می‌تواند در زمینه اشتغال آفرینی، نقش بسزایی ایفا نماید.
دکتر علی‌آبادی در پایان افزود: افزایش ظرفیت تولید همواره مورد توجه اقتصاددانان بوده و یکی از معیارهای عملکرد کلان اقتصادی است. مطالعات اولیه به طورعمده بر نقش اساسی عوامل فیزیکی تولید مانند سرمایه فیزیکی و نیروی کار در فرآیند تولید تأکید دارند، اما در اقتصاد مدرن امروز مفهوم سرمایه انسانی و سرمایه فکری از اولویت بالاتری برخوردار است و یکی از مهمترین عوامل بهره‌وری منابع تولید، دانش محسوب می‌شود.
